Zebur 105
1 Perwerdigargha teshekkür éytinglar, Uning namini chaqirip iltija qilinglar, Uning qilghanlirini xelqler arisida ayan qilinglar!
RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
2 Uninggha naxshilar éytip, Uni küylenglar; Uning pütkül karamet möjiziliri üstide séghinip oylininglar.
O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
3 Muqeddes namidin pexirlinip danglanglar, Perwerdigarni izdigüchilerning köngli shadlansun!
Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!
4 Perwerdigarni hemde Uning küchini izdenglar, Didar-huzurini toxtimay izdenglar.
RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!
5 Uning yaratqan möjizilirini, Karamet-alametlirini hem aghzidin chiqqan hökümlirini este tutunglar,
Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
6 I Uning quli Ibrahim nesli, Özi tallighanliri, Yaqupning oghulliri!
7 U, Perwerdigar — Xudayimiz, Uning hökümliri pütkül yer yüzididur.
Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
8 Özi tüzgen ehdisini ebediy yadida tutidu — — Bu Uning ming ewladqiche wedishleshken sözidur, —
O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
9 Yeni Ibrahim bilen tüzgen ehdisi, Ishaqqa ichken qesimidur.
10 U buni Yaqupqimu nizam dep jezmleshtürdi, Israilgha ebediy ehde qilip bérip: —
“Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
11 «Sanga Qanaan zéminini bérimen, Uni mirasing bolghan nésiweng qilimen», — dédi,
12 — Gerche shu chaghda ularning sani az, Étiwargha élinmighan, shu yerdiki musapirlar bolsimu.
O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
13 Ular u yurttin bu yurtqa, Bu eldin u qebilige kézip yürdi;
Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14 U héchkimning ularni ézishige yol qoymidi, Ularni dep padishahlarghimu tenbih bérip: —
RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
15 Men mesih qilghanlirimgha tegme, Peyghemberlirimge yaman ish qilma! — dédi.
“Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
16 U ashu yurtqa acharchiliqni buyrudi, Tirek bolghan ash-nanni qurutuwetti.
Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
17 U ulardin burun bir ademni ewetkenidi, Yüsüp qul qilip sétilghanidi.
Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
18 Uning putliri zenjirde aghridi, Uning jéni tömürge kirip qisildi;
Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,
19 Shundaqla ta özige éytilghan wehiy emelge ashurulghuche, Perwerdigarning söz-kalami uni sinap tawlidi;
Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.
20 Pirewn ademlirini ewetip uni boshatquzdi, Qowmlarning hökümdari uni hörlükke chiqardi.
Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
21 Uni öz ordisigha ghojidar qilip qoydi, Pütün mal-mülkige bashliq qilip teyinlep,
Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22 Öz wezirlirini uning ixtiyarida bolup terbiyilinishke, Aqsaqallirigha danaliq ögitishke tapshurdi.
Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.
23 Shuning bilen Israil Misirgha keldi, Yaquplar Hamning zéminida musapir bolup yashidi.
O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.
24 [Perwerdigar] Öz xelqini köp nesillik qilip, Ezgüchiliridin küchlük qildi.
RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
25 U [Misirliqlarning] qelbide Öz xelqige nepret hasil qildi, Ularni Öz qullirigha hiyle-mikirlik bolushqa mayil qildi.
Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.
26 U Öz quli bolghan Musani, Özining tallighini Harunni yollidi.
Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
27 Ular [Misirda] ilahiy alametlerni ayan qilip, Ham zéminida uning möjizilirini ornatti.
Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
28 Perwerdigar qarangghuluqni ewetip, [Zéminni] zulmetke qaplitiwetti; [Misirliqlar] Uning emrige qarshi turghan emesmu?
Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
29 U ularning sulirini qan’gha aylandurdi, Béliqlirini qurutiwetti.
Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.
30 Ularning yerlirini mizh-mizh paqilar basti, Shah-emirlirining hujrilirighimu ular tolup ketti.
Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.
31 U bir söz bilenla, ghuzh-ghuzh chiwinlar bésip keldi; Hemme bulung-puchqaqlarda ghing-ghing uchar chümüliler.
RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
32 U yamghurning ornigha möldür yaghdurup, Bu zémin’gha yalqunluq ot chüshürdi.
Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33 U üzüm tallirini, enjur derexlirini urdi, Zémindiki derexlerni sunduruwetti.
Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
34 U bir söz qilishi bilenla, chéketkiler keldi, Sansiz yutqur hasharetler mizhildap,
O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.
35 Zéminida bar bolghan giyahlarni yutuwetti, Étizlarning barliq hosullirini yep tügetti.
Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
36 [Axirda] zéminidiki barliq tunji tughulghanlarni, Ularning ghururi bolghan birinchi oghul balilirini qiriwetti.
RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.
37 Öz xelqini bolsa, altun-kümüshlerni kötürgüzüp chiqardi, Qebililiride birsimu yiqilip chüshüp qalghini yoq.
İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
38 Ularning chiqqinigha Misir xushal boldi, Chünki ularning wehimisi [Misirliqlargha] chüshti.
Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
39 U ulargha bulutni sayiwen bolushqa, Otni tünde nur bolushqa berdi.
RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40 Ular soridi, U bödinilerni chiqardi, Ularni samawiy nan bilen qandurdi.
İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
41 U tashni yardi, sular bulduqlap chiqti; Qaqasliqta deryadek aqti.
Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
42 Chünki U bergen muqeddes sözini, Öz quli Ibrahimni este tutti.
Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
43 U xelqini shad-xuramliq bilen, Öz tallighinini shadiyane tenteniler bilen [azadliqqa] chiqardi.
Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44 U ulargha ellerning zéminlirini bérip, Ularni xelqlerning ejir-méhnetlirige muyesser qildi,
Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;
45 Bu, ularning Uning belgilimilirini tutup, Qanunlirigha itaet qilishi üchün idi! Hemdusana!
Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
