< Zebur 105 >

1 Perwerdigargha teshekkür éytinglar, Uning namini chaqirip iltija qilinglar, Uning qilghanlirini xelqler arisida ayan qilinglar!
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Uninggha naxshilar éytip, Uni küylenglar; Uning pütkül karamet möjiziliri üstide séghinip oylininglar.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Muqeddes namidin pexirlinip danglanglar, Perwerdigarni izdigüchilerning köngli shadlansun!
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Perwerdigarni hemde Uning küchini izdenglar, Didar-huzurini toxtimay izdenglar.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Uning yaratqan möjizilirini, Karamet-alametlirini hem aghzidin chiqqan hökümlirini este tutunglar,
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 I Uning quli Ibrahim nesli, Özi tallighanliri, Yaqupning oghulliri!
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 U, Perwerdigar — Xudayimiz, Uning hökümliri pütkül yer yüzididur.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 Özi tüzgen ehdisini ebediy yadida tutidu — — Bu Uning ming ewladqiche wedishleshken sözidur, —
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 Yeni Ibrahim bilen tüzgen ehdisi, Ishaqqa ichken qesimidur.
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 U buni Yaqupqimu nizam dep jezmleshtürdi, Israilgha ebediy ehde qilip bérip: —
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 «Sanga Qanaan zéminini bérimen, Uni mirasing bolghan nésiweng qilimen», — dédi,
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 — Gerche shu chaghda ularning sani az, Étiwargha élinmighan, shu yerdiki musapirlar bolsimu.
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 Ular u yurttin bu yurtqa, Bu eldin u qebilige kézip yürdi;
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 U héchkimning ularni ézishige yol qoymidi, Ularni dep padishahlarghimu tenbih bérip: —
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 Men mesih qilghanlirimgha tegme, Peyghemberlirimge yaman ish qilma! — dédi.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 U ashu yurtqa acharchiliqni buyrudi, Tirek bolghan ash-nanni qurutuwetti.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 U ulardin burun bir ademni ewetkenidi, Yüsüp qul qilip sétilghanidi.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 Uning putliri zenjirde aghridi, Uning jéni tömürge kirip qisildi;
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 Shundaqla ta özige éytilghan wehiy emelge ashurulghuche, Perwerdigarning söz-kalami uni sinap tawlidi;
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Pirewn ademlirini ewetip uni boshatquzdi, Qowmlarning hökümdari uni hörlükke chiqardi.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Uni öz ordisigha ghojidar qilip qoydi, Pütün mal-mülkige bashliq qilip teyinlep,
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 Öz wezirlirini uning ixtiyarida bolup terbiyilinishke, Aqsaqallirigha danaliq ögitishke tapshurdi.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Shuning bilen Israil Misirgha keldi, Yaquplar Hamning zéminida musapir bolup yashidi.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 [Perwerdigar] Öz xelqini köp nesillik qilip, Ezgüchiliridin küchlük qildi.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 U [Misirliqlarning] qelbide Öz xelqige nepret hasil qildi, Ularni Öz qullirigha hiyle-mikirlik bolushqa mayil qildi.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 U Öz quli bolghan Musani, Özining tallighini Harunni yollidi.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Ular [Misirda] ilahiy alametlerni ayan qilip, Ham zéminida uning möjizilirini ornatti.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Perwerdigar qarangghuluqni ewetip, [Zéminni] zulmetke qaplitiwetti; [Misirliqlar] Uning emrige qarshi turghan emesmu?
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 U ularning sulirini qan’gha aylandurdi, Béliqlirini qurutiwetti.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Ularning yerlirini mizh-mizh paqilar basti, Shah-emirlirining hujrilirighimu ular tolup ketti.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 U bir söz bilenla, ghuzh-ghuzh chiwinlar bésip keldi; Hemme bulung-puchqaqlarda ghing-ghing uchar chümüliler.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 U yamghurning ornigha möldür yaghdurup, Bu zémin’gha yalqunluq ot chüshürdi.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 U üzüm tallirini, enjur derexlirini urdi, Zémindiki derexlerni sunduruwetti.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 U bir söz qilishi bilenla, chéketkiler keldi, Sansiz yutqur hasharetler mizhildap,
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 Zéminida bar bolghan giyahlarni yutuwetti, Étizlarning barliq hosullirini yep tügetti.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 [Axirda] zéminidiki barliq tunji tughulghanlarni, Ularning ghururi bolghan birinchi oghul balilirini qiriwetti.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Öz xelqini bolsa, altun-kümüshlerni kötürgüzüp chiqardi, Qebililiride birsimu yiqilip chüshüp qalghini yoq.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Ularning chiqqinigha Misir xushal boldi, Chünki ularning wehimisi [Misirliqlargha] chüshti.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 U ulargha bulutni sayiwen bolushqa, Otni tünde nur bolushqa berdi.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 Ular soridi, U bödinilerni chiqardi, Ularni samawiy nan bilen qandurdi.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 U tashni yardi, sular bulduqlap chiqti; Qaqasliqta deryadek aqti.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 Chünki U bergen muqeddes sözini, Öz quli Ibrahimni este tutti.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 U xelqini shad-xuramliq bilen, Öz tallighinini shadiyane tenteniler bilen [azadliqqa] chiqardi.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 U ulargha ellerning zéminlirini bérip, Ularni xelqlerning ejir-méhnetlirige muyesser qildi,
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 Bu, ularning Uning belgilimilirini tutup, Qanunlirigha itaet qilishi üchün idi! Hemdusana!
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!

< Zebur 105 >