< Zebur 105 >

1 Perwerdigargha teshekkür éytinglar, Uning namini chaqirip iltija qilinglar, Uning qilghanlirini xelqler arisida ayan qilinglar!
Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
2 Uninggha naxshilar éytip, Uni küylenglar; Uning pütkül karamet möjiziliri üstide séghinip oylininglar.
Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.
3 Muqeddes namidin pexirlinip danglanglar, Perwerdigarni izdigüchilerning köngli shadlansun!
Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.
4 Perwerdigarni hemde Uning küchini izdenglar, Didar-huzurini toxtimay izdenglar.
Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.
5 Uning yaratqan möjizilirini, Karamet-alametlirini hem aghzidin chiqqan hökümlirini este tutunglar,
Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;
6 I Uning quli Ibrahim nesli, Özi tallighanliri, Yaqupning oghulliri!
Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
7 U, Perwerdigar — Xudayimiz, Uning hökümliri pütkül yer yüzididur.
Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.
8 Özi tüzgen ehdisini ebediy yadida tutidu — — Bu Uning ming ewladqiche wedishleshken sözidur, —
Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
9 Yeni Ibrahim bilen tüzgen ehdisi, Ishaqqa ichken qesimidur.
Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.
10 U buni Yaqupqimu nizam dep jezmleshtürdi, Israilgha ebediy ehde qilip bérip: —
Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,
11 «Sanga Qanaan zéminini bérimen, Uni mirasing bolghan nésiweng qilimen», — dédi,
Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
12 — Gerche shu chaghda ularning sani az, Étiwargha élinmighan, shu yerdiki musapirlar bolsimu.
Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,
13 Ular u yurttin bu yurtqa, Bu eldin u qebilige kézip yürdi;
Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
14 U héchkimning ularni ézishige yol qoymidi, Ularni dep padishahlarghimu tenbih bérip: —
Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:
15 Men mesih qilghanlirimgha tegme, Peyghemberlirimge yaman ish qilma! — dédi.
Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
16 U ashu yurtqa acharchiliqni buyrudi, Tirek bolghan ash-nanni qurutuwetti.
Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.
17 U ulardin burun bir ademni ewetkenidi, Yüsüp qul qilip sétilghanidi.
Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.
18 Uning putliri zenjirde aghridi, Uning jéni tömürge kirip qisildi;
Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,
19 Shundaqla ta özige éytilghan wehiy emelge ashurulghuche, Perwerdigarning söz-kalami uni sinap tawlidi;
Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.
20 Pirewn ademlirini ewetip uni boshatquzdi, Qowmlarning hökümdari uni hörlükke chiqardi.
Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;
21 Uni öz ordisigha ghojidar qilip qoydi, Pütün mal-mülkige bashliq qilip teyinlep,
Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,
22 Öz wezirlirini uning ixtiyarida bolup terbiyilinishke, Aqsaqallirigha danaliq ögitishke tapshurdi.
Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.
23 Shuning bilen Israil Misirgha keldi, Yaquplar Hamning zéminida musapir bolup yashidi.
Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.
24 [Perwerdigar] Öz xelqini köp nesillik qilip, Ezgüchiliridin küchlük qildi.
Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.
25 U [Misirliqlarning] qelbide Öz xelqige nepret hasil qildi, Ularni Öz qullirigha hiyle-mikirlik bolushqa mayil qildi.
Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.
26 U Öz quli bolghan Musani, Özining tallighini Harunni yollidi.
Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.
27 Ular [Misirda] ilahiy alametlerni ayan qilip, Ham zéminida uning möjizilirini ornatti.
Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.
28 Perwerdigar qarangghuluqni ewetip, [Zéminni] zulmetke qaplitiwetti; [Misirliqlar] Uning emrige qarshi turghan emesmu?
Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.
29 U ularning sulirini qan’gha aylandurdi, Béliqlirini qurutiwetti.
Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.
30 Ularning yerlirini mizh-mizh paqilar basti, Shah-emirlirining hujrilirighimu ular tolup ketti.
Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.
31 U bir söz bilenla, ghuzh-ghuzh chiwinlar bésip keldi; Hemme bulung-puchqaqlarda ghing-ghing uchar chümüliler.
Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.
32 U yamghurning ornigha möldür yaghdurup, Bu zémin’gha yalqunluq ot chüshürdi.
Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.
33 U üzüm tallirini, enjur derexlirini urdi, Zémindiki derexlerni sunduruwetti.
Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.
34 U bir söz qilishi bilenla, chéketkiler keldi, Sansiz yutqur hasharetler mizhildap,
Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj
35 Zéminida bar bolghan giyahlarni yutuwetti, Étizlarning barliq hosullirini yep tügetti.
Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.
36 [Axirda] zéminidiki barliq tunji tughulghanlarni, Ularning ghururi bolghan birinchi oghul balilirini qiriwetti.
Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.
37 Öz xelqini bolsa, altun-kümüshlerni kötürgüzüp chiqardi, Qebililiride birsimu yiqilip chüshüp qalghini yoq.
Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.
38 Ularning chiqqinigha Misir xushal boldi, Chünki ularning wehimisi [Misirliqlargha] chüshti.
Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.
39 U ulargha bulutni sayiwen bolushqa, Otni tünde nur bolushqa berdi.
Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.
40 Ular soridi, U bödinilerni chiqardi, Ularni samawiy nan bilen qandurdi.
Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.
41 U tashni yardi, sular bulduqlap chiqti; Qaqasliqta deryadek aqti.
Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.
42 Chünki U bergen muqeddes sözini, Öz quli Ibrahimni este tutti.
Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.
43 U xelqini shad-xuramliq bilen, Öz tallighinini shadiyane tenteniler bilen [azadliqqa] chiqardi.
Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.
44 U ulargha ellerning zéminlirini bérip, Ularni xelqlerning ejir-méhnetlirige muyesser qildi,
Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;
45 Bu, ularning Uning belgilimilirini tutup, Qanunlirigha itaet qilishi üchün idi! Hemdusana!
Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!

< Zebur 105 >