Zebur 105
1 Perwerdigargha teshekkür éytinglar, Uning namini chaqirip iltija qilinglar, Uning qilghanlirini xelqler arisida ayan qilinglar!
Rəbbə şükür edin, ismini çağırın, Əməllərini xalqlar arasında elan edin!
2 Uninggha naxshilar éytip, Uni küylenglar; Uning pütkül karamet möjiziliri üstide séghinip oylininglar.
Onu ilahilərlə tərənnüm edin, Bütün xariqələrini bəyan edin!
3 Muqeddes namidin pexirlinip danglanglar, Perwerdigarni izdigüchilerning köngli shadlansun!
Onun müqəddəs adı ilə fəxr edin, Ey Rəbbi axtaranlar, ürəkləriniz qoy sevinsin!
4 Perwerdigarni hemde Uning küchini izdenglar, Didar-huzurini toxtimay izdenglar.
Rəbbi, Onun qüvvətini arayın, Daim hüzurunu axtarın.
5 Uning yaratqan möjizilirini, Karamet-alametlirini hem aghzidin chiqqan hökümlirini este tutunglar,
Etdiyi xariqələri, Möcüzələri, dilindən çıxan hökmləri xatırlayın,
6 I Uning quli Ibrahim nesli, Özi tallighanliri, Yaqupning oghulliri!
Ey Onun qulu İbrahim nəsli, Ey Yaqub övladları, ey Onun seçdikləri!
7 U, Perwerdigar — Xudayimiz, Uning hökümliri pütkül yer yüzididur.
Allahımız Rəbb Odur, Hökmü bütün yer üzündədir.
8 Özi tüzgen ehdisini ebediy yadida tutidu — — Bu Uning ming ewladqiche wedishleshken sözidur, —
Əbədi olaraq min nəslə qədər əhdini, Əmr etdiyi sözü,
9 Yeni Ibrahim bilen tüzgen ehdisi, Ishaqqa ichken qesimidur.
İbrahimlə kəsdiyi əhdini, İshaqa and içərək verdiyi vədini unutmaz.
10 U buni Yaqupqimu nizam dep jezmleshtürdi, Israilgha ebediy ehde qilip bérip: —
Bunu qayda kimi Yaqub üçün təsdiq etdi, Bu əbədi əhdi İsrail üçün etdi.
11 «Sanga Qanaan zéminini bérimen, Uni mirasing bolghan nésiweng qilimen», — dédi,
Dedi: «Övladlarının payına düşən mülk kimi Kənan torpağını sənə verəcəyəm».
12 — Gerche shu chaghda ularning sani az, Étiwargha élinmighan, shu yerdiki musapirlar bolsimu.
O zaman onlar sayca az idilər, Azsaylı olaraq ölkədə qərib idilər.
13 Ular u yurttin bu yurtqa, Bu eldin u qebilige kézip yürdi;
Ölkədən-ölkəyə, Məmləkətdən-məmləkətə köçürdülər.
14 U héchkimning ularni ézishige yol qoymidi, Ularni dep padishahlarghimu tenbih bérip: —
Rəbb heç kimi onlara əzab verməyə qoymadı, Onlara görə padşahları tənbeh etdi.
15 Men mesih qilghanlirimgha tegme, Peyghemberlirimge yaman ish qilma! — dédi.
Dedi: «Məsh etdiklərimə dəyməyin, Peyğəmbərlərimə pislik etməyin».
16 U ashu yurtqa acharchiliqni buyrudi, Tirek bolghan ash-nanni qurutuwetti.
Ölkəyə qıtlıq göndərdi, Bütün çörəyin kökünü kəsdi.
17 U ulardin burun bir ademni ewetkenidi, Yüsüp qul qilip sétilghanidi.
Lakin bunlardan əvvəl birini göndərmişdi, Bu, qul kimi satılan Yusif idi.
18 Uning putliri zenjirde aghridi, Uning jéni tömürge kirip qisildi;
Ayaqlarını zəncirləyib əzdilər, Boğazına dəmir halqa keçirdilər.
19 Shundaqla ta özige éytilghan wehiy emelge ashurulghuche, Perwerdigarning söz-kalami uni sinap tawlidi;
Yusifin sözü düz çıxanadək Rəbbin sözü onu təmizlədi.
20 Pirewn ademlirini ewetip uni boshatquzdi, Qowmlarning hökümdari uni hörlükke chiqardi.
Padşah buyruq verərək onu azad etdi, Xalqların hökmdarı ona azadlıq verdi.
21 Uni öz ordisigha ghojidar qilip qoydi, Pütün mal-mülkige bashliq qilip teyinlep,
Onu sarayının ağası etdi, Varidatı üçün cavabdeh etdi.
22 Öz wezirlirini uning ixtiyarida bolup terbiyilinishke, Aqsaqallirigha danaliq ögitishke tapshurdi.
Ona başçılar üstündə səlahiyyət verdi ki, Ağsaqqallarına uzaqgörənlik öyrətsin.
23 Shuning bilen Israil Misirgha keldi, Yaquplar Hamning zéminida musapir bolup yashidi.
Sonra İsrail Misirə gəldi, Yaqub Ham ölkəsində yerləşdi.
24 [Perwerdigar] Öz xelqini köp nesillik qilip, Ezgüchiliridin küchlük qildi.
Rəbb onun xalqına bərəkət verdi, Düşmənlərindən çox onlara qüdrət verdi.
25 U [Misirliqlarning] qelbide Öz xelqige nepret hasil qildi, Ularni Öz qullirigha hiyle-mikirlik bolushqa mayil qildi.
Rəbb düşmənlərinə fikir göndərdi ki, xalqına nifrət etsinlər, Qullarına qarşı fırıldaq işlətsinlər.
26 U Öz quli bolghan Musani, Özining tallighini Harunni yollidi.
Qulu Musanı, Həm də seçdiyi Harunu göndərdi.
27 Ular [Misirda] ilahiy alametlerni ayan qilip, Ham zéminida uning möjizilirini ornatti.
Xalqın arasında Rəbbin əlamətlərini, Ham ölkəsində Onun möcüzələrini göstərdilər.
28 Perwerdigar qarangghuluqni ewetip, [Zéminni] zulmetke qaplitiwetti; [Misirliqlar] Uning emrige qarshi turghan emesmu?
Rəbb qaranlıq göndərərək ölkəni zülmət etdi, Çünki Onun sözlərinə itaət etmədilər.
29 U ularning sulirini qan’gha aylandurdi, Béliqlirini qurutiwetti.
Sularını qana çevirdi, Balıqlarını öldürdü.
30 Ularning yerlirini mizh-mizh paqilar basti, Shah-emirlirining hujrilirighimu ular tolup ketti.
Ölkəyə qurbağalar qaynaşıb gəldilər, Padşahın otaqlarına belə, girdilər.
31 U bir söz bilenla, ghuzh-ghuzh chiwinlar bésip keldi; Hemme bulung-puchqaqlarda ghing-ghing uchar chümüliler.
Əmr etdi, topa-topa mozalan gəldi, Mığmığalar bütün ərazilərini bürüdü.
32 U yamghurning ornigha möldür yaghdurup, Bu zémin’gha yalqunluq ot chüshürdi.
Yağış əvəzinə dolu yağdırdı, Ölkələrini şimşəklərə qərq etdi.
33 U üzüm tallirini, enjur derexlirini urdi, Zémindiki derexlerni sunduruwetti.
Tənəklərinə, əncir ağaclarına zərbə vurdu, Sahələrində olan ağacları qırdı.
34 U bir söz qilishi bilenla, chéketkiler keldi, Sansiz yutqur hasharetler mizhildap,
Əmr etdi çəyirtkələrə qaynaşsın, Saysız balaları torpaqlarına daraşsın.
35 Zéminida bar bolghan giyahlarni yutuwetti, Étizlarning barliq hosullirini yep tügetti.
Onlar ölkədə olan bütün otları yedilər, Torpaqlarının bar-bəhərini yedilər.
36 [Axirda] zéminidiki barliq tunji tughulghanlarni, Ularning ghururi bolghan birinchi oghul balilirini qiriwetti.
O, ölkədə hər yerlinin ilk oğlunu, Hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu öldürdü.
37 Öz xelqini bolsa, altun-kümüshlerni kötürgüzüp chiqardi, Qebililiride birsimu yiqilip chüshüp qalghini yoq.
İsrailliləri oradan qızılla, gümüşlə çıxartdı, Qəbilələri arasında yıxılan olmadı.
38 Ularning chiqqinigha Misir xushal boldi, Chünki ularning wehimisi [Misirliqlargha] chüshti.
Onlar çıxanda Misirlilər sevindi, Canlarında İsraillilərin qorxusu var idi.
39 U ulargha bulutni sayiwen bolushqa, Otni tünde nur bolushqa berdi.
Üzərlərinə örtük kimi bulud sərdi, Gecəni işıqlandırmaq üçün od göndərdi.
40 Ular soridi, U bödinilerni chiqardi, Ularni samawiy nan bilen qandurdi.
İstədiklərinə görə O, bildirçin gətirdi, Onlara göydən doyunca çörək verdi.
41 U tashni yardi, sular bulduqlap chiqti; Qaqasliqta deryadek aqti.
Qayanı yararaq suyu fışqırtdı, Quraq yerə çay kimi axdı.
42 Chünki U bergen muqeddes sözini, Öz quli Ibrahimni este tutti.
Çünki müqəddəs sözünü yada salmışdı, Qulu İbrahimə verdiyi vədini xatırlamışdı.
43 U xelqini shad-xuramliq bilen, Öz tallighinini shadiyane tenteniler bilen [azadliqqa] chiqardi.
O, xalqını sevinclə, Öz seçdiklərini mədh səsi ilə çıxartdı.
44 U ulargha ellerning zéminlirini bérip, Ularni xelqlerning ejir-méhnetlirige muyesser qildi,
Millətlərin torpaqlarını onlara verdi, Onları ümmətlərin sərvətlərinə sahib etdi.
45 Bu, ularning Uning belgilimilirini tutup, Qanunlirigha itaet qilishi üchün idi! Hemdusana!
Qoy Rəbbin qaydalarına riayət etsinlər, Qanunlarına əməl etsinlər. Rəbbə həmd edin!
