< Zebur 104 >

1 Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur, i jénim! I Perwerdigar Xudayim, intayin ulughsen; Shanu-shewket we heywet bilen kiyin’gensen;
BENDICE, alma mía, á Jehová. Jehová, Dios mío, mucho te has engrandecido; haste vestido de gloria y de magnificencia.
2 Libas bilen pürken’gendek yoruqluqqa pürken’gensen, Asmanlarni chédir perdisi kebi yayghansen.
El que se cubre de luz como de vestidura, que extiende los cielos como una cortina;
3 U yuqiriqi rawaqlirining limlirini sulargha ornatqan, Bulutlarni jeng harwisi qilip, Shamal qanatliri üstide mangidu;
Que establece sus aposentos entre las aguas; el que pone las nubes por su carroza, el que anda sobre las alas del viento;
4 U perishtilirini shamallar, Xizmetkarlirini ot yalquni qilidu.
El que hace á sus ángeles espíritus, sus ministros al fuego flameante.
5 Yerni U ulliri üstige ornatqan; U esla tewrinip ketmeydu.
El fundó la tierra sobre sus basas; no será jamás removida.
6 Libas bilen oralghandek, uni chongqur déngizlar bilen orighansen, Sular taghlar choqqiliri üstide turdi.
Con el abismo, como con vestido, la cubriste; sobre los montes estaban las aguas.
7 Séning tenbihing bilen sular beder qachti, Güldürmamangning sadasidin ular tézdin yandi;
A tu reprensión huyeron; al sonido de tu trueno se apresuraron;
8 Taghlar örlep chiqti, Wadilar chüshüp ketti, [Sular] Sen békitken jaygha chüshüp ketti.
Subieron los montes, descendieron los valles, al lugar que tú les fundaste.
9 Ular téship, yerni yene qaplimisun dep, Sen ulargha cheklime qoyghansen.
Pusísteles término, el cual no traspasarán; ni volverán á cubrir la tierra.
10 [Tengri] wadilarda bulaqlarni échip urghutidu, Suliri taghlar arisida aqidu.
[Tú eres] el que envías las fuentes por los arroyos; van entre los montes.
11 Daladiki herbir janiwargha ussuluq béridu, Yawayi éshekler ussuzluqini qanduridu.
Abrevan á todas las bestias del campo: quebrantan su sed los asnos montaraces.
12 Köktiki qushlar ularning boyida qonidu, Derex shaxliri arisida sayraydu.
Junto á aquellos habitarán las aves de los cielos; entre las ramas dan voces.
13 U yuqiridiki rawaqliridin taghlarni sughiridu; Yer Séning yasighanliringning méwiliridin qandurulidu!
El que riega los montes desde sus aposentos: del fruto de sus obras se sacia la tierra.
14 U mallar üchün ot-chöplerni, Insanlar üchün köktatlarni östüridu, Shundaqla nanni yerdin chiqiridu;
El que hace producir el heno para las bestias, y la hierba para el servicio del hombre; sacando el pan de la tierra.
15 Ademning könglini xush qilidighan sharabni, Insan yüzini parqiritidighan mayni chiqiridu; Insanning yürikige nan bilen quwwet béridu;
Y el vino que alegra el corazón del hombre, [y] el aceite que hace lucir el rostro, y el pan que sustenta el corazón del hombre.
16 Perwerdigarning derexliri, Yeni Özi tikken Liwan kédir derexliri [su ichip] qanaetlinidu.
Llénanse de [jugo] los árboles de Jehová, los cedros del Líbano que él plantó.
17 Ene ashular arisigha qushlar uwa yasaydu, Leylek bolsa, archa derexlirini makan qilidu.
Allí anidan las aves; en las hayas [hace] su casa la cigüeña.
18 Égiz choqqilar tagh öchkilirining, Tik yarlar sughurlarning panahi bolidu.
Los montes altos para las cabras monteses; las peñas, madrigueras para los conejos.
19 Pesillerni békitmek üchün U ayni yaratti, Quyash bolsa pétishini bilidu.
Hizo la luna para los tiempos: el sol conoce su ocaso.
20 Sen qarangghuluq chüshürisen, tün bolidu; Ormandiki janiwarlarning hemmisi uningda shipir-shipir kézip yüridu.
Pone las tinieblas, y es la noche: en ella corretean todas las bestias de la selva.
21 Arslanlar olja izdep hörkireydu, Tengridin ozuq-tülük sorishidu;
Los leoncillos braman á la presa, y para buscar de Dios su comida.
22 Quyash chiqipla, ular chékinidu, Qaytip kirip uwilirida yatidu.
Sale el sol, recógense, y échanse en sus cuevas.
23 Insan bolsa öz ishigha chiqidu, Ta kechkiche méhnette bolidu.
Sale el hombre á su hacienda, y á su labranza hasta la tarde.
24 I Perwerdigar, yasighan herxil nersiliring neqeder köptur! Hemmisini hékmet bilen yaratqansen, Yer yüzi ijat-bayliqliring bilen toldi.
¡Cuán muchas son tus obras, oh Jehová! Hiciste todas ellas con sabiduría: la tierra está llena de tus beneficios.
25 Ene büyük bipayan déngiz turidu! Uningda san-sanaqsiz ghuzh-ghuzh janiwarlar, Chong we kichik haywanlar bar.
[Asimismo] esta gran mar y ancha de términos: en ella pescados sin número, animales pequeños y grandes.
26 Shu yerde kémiler qatnaydu, Uningda oynaqlisun dep sen yasighan léwiatanmu bar;
Allí andan navíos; allí este leviathán que hiciste para que jugase en ella.
27 Waqtida ozuq-tülük bergin dep, Bularning hemmisi Sanga qaraydu.
Todos ellos esperan en ti, para que les des su comida á su tiempo.
28 Ulargha berginingde, tériwalidu, Qolungni achqiningdila, ular nazunémetlerge toyidu.
Les das, recogen; abres tu mano, hártanse de bien.
29 Yüzüngni yoshursang, ular dekke-dükkige chüshidu, Rohlirini alsang, ular jan üzüp, Yene tupraqqa qaytidu.
Escondes tu rostro, túrbanse: les quitas el espíritu, dejan de ser, y tórnanse en su polvo.
30 Rohingni ewetkiningde, ular yaritilidu, Yer-yüzi yéngi [bir dewr bilen] almishidu.
Envías tu espíritu, críanse: y renuevas la haz de la tierra.
31 Perwerdigarning shan-shöhriti ebediydur, Perwerdigar Öz yaratqanliridin xursen bolidu.
Sea la gloria de Jehová para siempre; alégrese Jehová en sus obras;
32 U yerge baqqinida, yer titreydu, Taghlargha tegkinide, ular tütün chiqiridu.
El cual mira á la tierra, y ella tiembla; toca los montes, y humean.
33 Hayatla bolidikenmen, Perwerdigargha naxsha éytimen; Wujudum bolsila Xudayimni küyleymen.
A Jehová cantaré en mi vida: á mi Dios salmearé mientras viviere.
34 U sürgen oy-xiyallirimdin söyünse! Perwerdigarda xushallinimen!
Serme ha suave hablar de él: yo me alegraré en Jehová.
35 Gunahkarlar yer yüzidin tügitilidu, Reziller yoq bolidu. I jénim, Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur! Hemdusana!
Sean consumidos de la tierra los pecadores, y los impíos dejen de ser. Bendice, alma mía, á Jehová. Aleluya.

< Zebur 104 >