< Zebur 104 >

1 Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur, i jénim! I Perwerdigar Xudayim, intayin ulughsen; Shanu-shewket we heywet bilen kiyin’gensen;
Psalmus David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
2 Libas bilen pürken’gendek yoruqluqqa pürken’gensen, Asmanlarni chédir perdisi kebi yayghansen.
amictus lumine sicut vestimento: Extendens caelum sicut pellem:
3 U yuqiriqi rawaqlirining limlirini sulargha ornatqan, Bulutlarni jeng harwisi qilip, Shamal qanatliri üstide mangidu;
qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
4 U perishtilirini shamallar, Xizmetkarlirini ot yalquni qilidu.
Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
5 Yerni U ulliri üstige ornatqan; U esla tewrinip ketmeydu.
Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in saeculum saeculi.
6 Libas bilen oralghandek, uni chongqur déngizlar bilen orighansen, Sular taghlar choqqiliri üstide turdi.
Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquae.
7 Séning tenbihing bilen sular beder qachti, Güldürmamangning sadasidin ular tézdin yandi;
Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
8 Taghlar örlep chiqti, Wadilar chüshüp ketti, [Sular] Sen békitken jaygha chüshüp ketti.
Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
9 Ular téship, yerni yene qaplimisun dep, Sen ulargha cheklime qoyghansen.
Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
10 [Tengri] wadilarda bulaqlarni échip urghutidu, Suliri taghlar arisida aqidu.
Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquae.
11 Daladiki herbir janiwargha ussuluq béridu, Yawayi éshekler ussuzluqini qanduridu.
Potabunt omnes bestiae agri: expectabunt onagri in siti sua.
12 Köktiki qushlar ularning boyida qonidu, Derex shaxliri arisida sayraydu.
Super ea volucres caeli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
13 U yuqiridiki rawaqliridin taghlarni sughiridu; Yer Séning yasighanliringning méwiliridin qandurulidu!
Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 U mallar üchün ot-chöplerni, Insanlar üchün köktatlarni östüridu, Shundaqla nanni yerdin chiqiridu;
Producens foenum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
15 Ademning könglini xush qilidighan sharabni, Insan yüzini parqiritidighan mayni chiqiridu; Insanning yürikige nan bilen quwwet béridu;
et vinum laetificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
16 Perwerdigarning derexliri, Yeni Özi tikken Liwan kédir derexliri [su ichip] qanaetlinidu.
Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
17 Ene ashular arisigha qushlar uwa yasaydu, Leylek bolsa, archa derexlirini makan qilidu.
illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
18 Égiz choqqilar tagh öchkilirining, Tik yarlar sughurlarning panahi bolidu.
montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
19 Pesillerni békitmek üchün U ayni yaratti, Quyash bolsa pétishini bilidu.
Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
20 Sen qarangghuluq chüshürisen, tün bolidu; Ormandiki janiwarlarning hemmisi uningda shipir-shipir kézip yüridu.
Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae.
21 Arslanlar olja izdep hörkireydu, Tengridin ozuq-tülük sorishidu;
Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quaerant a Deo escam sibi.
22 Quyash chiqipla, ular chékinidu, Qaytip kirip uwilirida yatidu.
Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
23 Insan bolsa öz ishigha chiqidu, Ta kechkiche méhnette bolidu.
Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 I Perwerdigar, yasighan herxil nersiliring neqeder köptur! Hemmisini hékmet bilen yaratqansen, Yer yüzi ijat-bayliqliring bilen toldi.
Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
25 Ene büyük bipayan déngiz turidu! Uningda san-sanaqsiz ghuzh-ghuzh janiwarlar, Chong we kichik haywanlar bar.
Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
26 Shu yerde kémiler qatnaydu, Uningda oynaqlisun dep sen yasighan léwiatanmu bar;
illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
27 Waqtida ozuq-tülük bergin dep, Bularning hemmisi Sanga qaraydu.
omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
28 Ulargha berginingde, tériwalidu, Qolungni achqiningdila, ular nazunémetlerge toyidu.
Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Yüzüngni yoshursang, ular dekke-dükkige chüshidu, Rohlirini alsang, ular jan üzüp, Yene tupraqqa qaytidu.
Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
30 Rohingni ewetkiningde, ular yaritilidu, Yer-yüzi yéngi [bir dewr bilen] almishidu.
Emittes spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terrae.
31 Perwerdigarning shan-shöhriti ebediydur, Perwerdigar Öz yaratqanliridin xursen bolidu.
Sit gloria Domini in saeculum: laetabitur Dominus in operibus suis:
32 U yerge baqqinida, yer titreydu, Taghlargha tegkinide, ular tütün chiqiridu.
Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
33 Hayatla bolidikenmen, Perwerdigargha naxsha éytimen; Wujudum bolsila Xudayimni küyleymen.
Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
34 U sürgen oy-xiyallirimdin söyünse! Perwerdigarda xushallinimen!
Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
35 Gunahkarlar yer yüzidin tügitilidu, Reziller yoq bolidu. I jénim, Perwerdigargha teshekkür-medhiye qaytur! Hemdusana!
Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.

< Zebur 104 >