< Pend-nesihetler 9 >
1 Danaliq özige bir öy sélip, Uning yette tüwrükini ornatti.
Hikmət evini qurub, Yeddi dirəyini yonub,
2 U mallirini soyup, Ésil sharablirini arilashturup teyyarlap, Ziyapet dastixinini yaydi;
Heyvanlarını kəsib, Şərabını hazırlayıb, Süfrəsini də düzəldib.
3 Dédeklirini [méhman chaqirishqa] ewetti, Özi sheherning eng égiz jaylirida turup:
Göndərdiyi kənizlər Şəhərin uca yerlərindən car çəkərlər:
4 «I saddilar, bu yerge kélinglar, — dep chaqiriwatidu; Nadanlargha:
«Gəlin bura, ey cahillər!» Qanmazlara belə deyərlər:
5 Qéni, nanlirimdin éghiz tégip, Men arilashturup teyyarlighan sharablardin ichinglar;
«Gəlin, çörəyimdən yeyin, Hazırladığım şərabdan için.
6 Nadanlar qataridin chiqip, hayatqa érishinglar, Yoruqluq yolida ménginglar», — dewatidu.
Cəhaləti atın, ömür sürün, İdrak yolu ilə düz gedin».
7 Hakawurlargha tenbih bergüchi ahanetke uchraydu, Qebihlerni eyibligüchi özige dagh keltüridu.
Rişxəndçini tənqid edən özünü rüsvayçılığa salar, Şər adamı danlayan axırda ləkələnər.
8 Hakawurlarni eyiblime, chünki u sanga öch bolup qalidu; Halbuki, dana kishini eyibliseng, u séni söyidu.
Rişxəndçini danlama, yoxsa sənə nifrət edər, Müdrik insanı danlasan, səni sevər.
9 Dana ademge dewet qilsang, eqli téximu toluq bolidu; Heqqaniy ademge durus yol körsetseng, Bilimi téximu ashidu.
Hikmətliyə öyüd versən, hikmətini artıracaq, Salehə bilik öyrətsən, müdrikliyini çoxaldacaq.
10 Perwerdigardin eyminish danaliqning bashlinishidur, Muqeddes bolghuchini tonush yoruqluqtur.
Rəbb qorxusu hikmətin başlanğıcıdır, Müqəddəsi tanımaq idraklı olmaqdır.
11 Men [danaliq] sende bolsam, künliringni uzartimen, Ömrüngning yilliri köpiyer.
Hikmətin vasitəsilə ömrün-günün çoxalar, Həyatına illər əlavə olar.
12 Sende danaliq bolsa, paydini köridighan özüngsen, Danaliqni mazaq qilsang ziyan tartidighanmu özüngsen.
Əgər hikmət qazansan, özünə xeyir verərsən, Əgər rişxənd etsən, zərərini özün çəkərsən.
13 Nadan xotun aghzi biseremjan, eqilsizdur, Héchnéme bilmestur.
Axmaq qadın hay-küy salır, Cahildir, heç nə qanmır.
14 U ishik aldida olturup, Sheherning eng égiz jaylirida orun élip,
O, evinin qapısı önündə oturub, Şəhərin uca yerlərində kətil üstə əyləşib,
15 Udul ötüp kétiwatqanlargha:
Yoldan ötənləri, Düz yolda olanları çağırır:
16 «Kimki sadda bolsa, bu yerge kelsun!» — dewatidu, We eqilsizlerni:
«Bura gəlin, ey cahillər!» Qanmazlara belə deyir:
17 «Oghriliqche ichken su tatliq bolidu, Oghrilap yégen nan temlik bolidu!» — dep charqiwatidu.
«Oğurluq su şirin olar, Gizli yeyilən çörəyin başqa ləzzəti var».
18 Lékin chaqirilghuchi ölüklerning uning öyide yatqanliqidin bixewerdur, Uning [burunqi] méhmanlirining alliqachan tehtisaraning teglirige chüshüp ketkenlikini u sezmes. (Sheol )
Lakin yanına gələnlər bilməzlər ki, Orada ölüm var, Bu qadının çağırdıqları ölülər diyarının dərinliyindədir. (Sheol )