Pend-nesihetler 5
1 I oghlum, danaliqimgha köngül qoyghin, Idraklik sözlirimge qulaq salghin.
Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.
2 Shundaq qilghiningda ishqa sezgürlük bilen qaraydighan bolisen, Lewliring pem-parasettin ayrilmaydu.
Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.
3 Chünki buzuq xotunning aghzidin hesel tamidu, Lewliri zeytun yéghidin siliqtur;
Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
4 Lékin uning aqiwiti kekridek achchiq, Ikki bisliq qilichtek ötkür.
Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır. (Sheol h7585)
6 Hayatliq yolini qilche bilgüm yoq dep, Basqan qedemliri turaqsiz bolidu, Nege baridighanliqini héch bilmeydu.
Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
7 Shunga, i oghullirim, sözlirimni köngül qoyup anglanglar, Méning dégenlirimdin chiqmanglar.
Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
8 Undaq xotundin yiraq qach! Ishiki aldighimu yéqin yolima!
Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.
9 Bolmisa, izzet-abruyungni bashqilargha tutquzup qoyisen, [Yashliq] yilliringni rehimsizlerning qoligha tapshurisen!
Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
10 Yat ademler bayliqliring bilen özini tolduridu, Japaliq ejirliringning méwisi yaqa yurtluqning öyige ötüp kétidu;
Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
11 Ejilingde nale-peryad kötürginingde, Ezayi-bedining yem bolghanda,
Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.
12 Shu chaghda sen: — «Ah, nesihetlerdin némanche nepretlen’gendimen! Könglümde tenbihlerni némanche kemsitkendimen!
“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.
13 Némishqa ustazlirimning sözini anglimighandimen? Manga terbiye bergenlerge qulaq salmighandimen?
“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.
14 Jemiyettimu, jamaet aldidimu herxil nomusqa qalghandek boldum!» — dep qalisen.
Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”
15 Özüngning kölchikingdiki suni ichkin, Öz buliqingdin éqiwatqan sudin huzurlan.
Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.
16 Bulaqliring urghup her yerge tarqilip ketse [bolamdu]? Ériqliringdiki sular kochilarda éqip yürse bolamdu?
Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?
17 Bular sangila xas bolsun, Yat kishilerge tegmisun!
Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.
18 Buliqing bext-beriketlik bolghay! Yashliqingda alghan xotunung bilen huzurlan.
Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
19 U chishi kéyiktek chirayliq! Jerendek söyümlük! Uning baghridin hemishe qanaette bolghaysen, Uning qaynaq muhebbitidin daim xushalliqqa patqaysen.
Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.
20 I oghlum, némishqa yat ayalgha sheyda bolisen? Némishqa yat xotunning qoynigha özüngni atisen?
Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
21 Chünki insanning hemme qilghanliri Perwerdigarning köz aldida ashkaridur, U uning hemme mangghan yollirini tarazigha sélip turidu.
RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.
22 Yaman ademning öz qebihlikliri özini tuzaqqa chüshüridu, U öz gunahi bilen sirtmaqqa élinidu.
Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
23 U yolyoruqtin mehrum bolghanliqidin jénidin ayrilidu, Chékidin ashqan hamaqetliki tüpeylidin yoldin ézip kétidu.
Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
