< Pend-nesihetler 26 >

1 Yazda qar yéghish, Orma waqtida yamghur yéghish qamlashmighandek, Izzet-hörmet exmeqqe layiq emestur.
Som Sne om Somren og Regn om Høsten saa lidt hører Ære sig til for en Taabe.
2 Leylep uchup yürgen quchqachtek, Uchqan qarlighach yerge qonmighandek, Sewebsiz qarghish kishige ziyan keltürelmes.
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saa rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
3 Atqa qamcha, éshekke noxta lazim bolghinidek, Exmeqning dümbisige tayaq layiqtur.
Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Taabers Ryg.
4 Exmeqning exmiqane gépi boyiche uninggha jawab bermigin, Jawab berseng özüng uninggha oxshap qélishing mumkin.
Svar ej Taaben efter hans Daarskab, at ikke du selv skal blive som han.
5 Exmeqning exmiqane gépi boyiche uninggha jawab bergin, Jawab bermiseng u özining exmeqliqini eqilliq dep chaghlar.
Svar Taaben efter hans Daarskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
6 Öz putini késiwetkendek, Öz béshigha zulmet tiligendek, Exmeqtin xewer yollashmu shundaq bir ishtur.
Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Taabe.
7 Tokurning kargha kelmigen putliridek, Exmeqning aghzigha sélin’ghan pend-nesihetmu bikar bolur.
Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Taabers Mund.
8 Salghigha tashni baghlap atqandek, Exmeqqe hörmet bildürüshmu exmiqane ishtur.
Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Taabe.
9 Exmeqning aghzigha sélin’ghan pend-nesihet, Mestning qoligha sanjilghan tikendektur.
Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Taabers Mund.
10 Öz yéqinlirini qarisigha zeximlendürgen oqyachidek, Exmeqni yaki udul kelgen ademni yallap ishletken xojayinmu oxshashla zeximlendürgüchidur.
Som en Skytte, der saarer enhver, som kommer, er den, der lejer en Taabe og en drukken.
11 It aylinip kélip öz qusuqini yalighandek, Exmeq exmeqliqini qaytilar.
Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Taabe, der gentager Daarskab.
12 Özini dana chaghlap memnun bolghan kishini kördüngmu? Uninggha ümid baghlimaqtin exmeqqe ümid baghlimaq ewzeldur.
Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Taabe er der mere Haab end for ham.
13 Hurun adem: — «Tashqirida dehshetlik bir shir turidu, Kochida bir shir yüridu!» — dep [öydin chiqmas].
Den lade siger: »Et Rovdyr paa Vejen, en Løve ude paa Torvene!«
14 Öz mujuqida échilip-yépilip turghan ishikke oxshash, Hurun kariwatta yétip u yaq-bu yaqqa örülmekte.
Døren drejer sig paa sit Hængsel, den lade paa sit Leje.
15 Hurun qolini sunup qachigha tiqqini bilen, Ghizani aghzigha sélishtinmu ériner.
Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Haanden til Munden.
16 Hurun özini pem bilen jawab bergüchi yette kishidinmu dana sanar.
Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
17 Kochida kéliwétip, özige munasiwetsiz majiragha arilashqan kishi, Itning quliqini tutup sozghan’gha oxshash xeterge duchar bolar.
Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
18 Öz yéqinlirini aldap «Peqet chaqchaq qilip qoydum!» deydighan kishi, Otqashlarni, oqlarni, herxil ejellik qorallarni atqan telwige oxshaydu.
Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
er den, der sviger sin Næste og siger: »Jeg spøger jo kun.«
20 Otun bolmisa ot öcher; Gheywet bolmisa, jédel bésilar.
Er der intet Brænde, gaar Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
21 Choghlar üstige chachqan kömürdek, Ot üstige qoyghan otundek, jédelchi jédelni ulghaytar.
Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
22 Gheywetxorning sözliri herxil nazunémetlerdek, Kishining qelbige chongqur singdürüler.
Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
23 Yalqunluq lewler rezil köngüllerge qoshulghanda, Sapal qachigha kümüsh hel bergen’ge oxshashtur.
Som Sølvovertræk paa et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
24 Adawet saqlaydighan adem öchini gepliri bilen yapsimu, Könglide qat-qat suyiqest saqlaydu.
Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
25 Uning sözi chirayliq bolsimu, ishinip ketmigin; Qelbide yette qat iplasliq bardur.
gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
26 U öchmenlikini chirayliq gep bilen yapsimu, Lékin rezilliki jamaetning aldida ashkarilinar.
Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
27 Kishige ora kolighan özi chüsher; Tashni domilatqan kishini tash dumilap qaytip kélip uni yanjar.
I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
28 Saxta til özi ziyankeshlik qilghan kishilerge nepretliner; Xushamet qilghuchi éghiz ademni halaketke ittirer.
Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.

< Pend-nesihetler 26 >