Yeremiyaning yigha-zarliri 5
1 Béshimizgha chüshkenlerni ésingge keltürgeysen, i Perwerdigar; Qara, bizning reswachiliqta qalghinimizni neziringge alghaysen!
Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
2 Mirasimiz yatlargha, Öylirimiz yaqa yurtluqlargha tapshuruldi.
Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
3 Biz yétim-yésirler, atisizlar bolup qalduq; Anilirimizmu tul qaldi.
Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
4 Ichidighan suni sétiwélishimiz kérek; Otunni peqet pulgha alghili bolidu.
Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
5 Bizni qoghlighuchilar tap basturup kéliwatidu; Halsirap, héch aram tapalmaymiz.
Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
6 Jan saqlighudek bir chishlem nanni dep, Misir hem Asuriyege qol bérip boysun’ghanmiz.
Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
7 Ata-bowilirimiz gunah sadir qilip dunyadin ketti; Biz bolsaq, ularning qebihlikining jazasini kötürüshke qalduq.
Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
8 Üstimizdin höküm sürgüchiler qullardur; Bizni ularning qolidin azad qilghuchi yoqtur.
Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
9 Dalada qilich tüpeylidin, Nénimizni tépishqa jénimizni tewekkul qilmaqtimiz.
Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
10 Térimiz tonurdek qiziq, Achliq tüpeylidin qizitma bizni basmaqta.
Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
11 Zionda ayallar, Yehuda sheherliride pak qizlar ayagh asti qilindi.
De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
12 Emirler qolidin dargha ésip qoyuldi; Aqsaqallarning hörmiti héch qilinmidi.
Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
13 Yash yigitler yarghunchaqta japa tartmaqta, Oghul balilirimiz otun yüklerni yüdüp deldengship mangmaqta.
De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
14 Aqsaqallar sheher derwazisida olturmas boldi; Yigitler neghme-nawadin qaldi.
Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
15 Shad-xuramliq könglimizdin ketti, Ussul oynishimiz matemge aylandi.
Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
16 Béshimizdin taj yiqildi; Halimizgha way! Chünki biz gunah sadir qilduq!
Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
17 Buning tüpeylidin yüreklirimiz mujuldi; Bular tüpeylidin közlirimiz qarangghulashti —
Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
18 — Zion téghigha qarap közlirimiz qarangghulashti, Chünki u chölderep ketti, Chilböre uningda paylap yürmekte.
Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
19 Sen, i Perwerdigar, menggüge höküm sürisen; Texting dewrdin-dewrge dawamlishidu.
Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
20 Sen némishqa bizni daim untuysen? Némishqa shunche uzun’ghiche bizdin waz kéchisen?
Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
21 Bizni yéninggha qayturghaysen, i Perwerdigar! Shundaq bolghanda biz qaytalaymiz! Künlirimizni qedimkidek eslige keltürgeysen,
Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
22 — Eger sen bizni mutleq chetke qaqmighan bolsang, Eger bizdin cheksiz ghezeplenmigen bolsang!
Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
