Ayup 4
1 Témanliq Élifaz jawaben mundaq dédi: —
Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:
2 «Birsi sen bilen sözleshmekchi bolsa, éghir alamsen? Biraq kim aghzigha kelgen gepni yutuwatalaydu?
“Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!
3 Qara, sen köp ademlerge telim-terbiye bergen ademsen, Sen jansiz qollargha küch bergensen,
Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;
4 Sözliring deldengship aran mangidighanlarni righbetlendürgen, Tizliri pükülgenlerni yöligensen.
riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.
5 Biraq hazir nöwet sanga keldi, Shuningliq bilen halingdin ketting, Balayi’apet sanga tégishi bilen, Sen alaqzade bolup ketting.
A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!
6 Ixlasmenliking tayanching bolup kelmigenmu? Yolliringdiki durusluq ümidingning asasi emesmidi?
Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?
7 Ésingge al, kim bigunah turup weyran bolup baqqan? Duruslarning hayati nede üzülüp qalghan?
TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?
8 Men körginimdek, gunah bilen yer aghdurup awarichilik térighanlar, Oxshashla hosul alidu.
Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.
9 Tengrining bir nepisi bilenla ular gumran bolidu, Uning ghezipining partlishi bilen ular yoqilip kétidu.
Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.
10 Shirning hörkireshliri, Hem esheddiy shirning awazi [bar bolsimu], Shir arslanlirining chishliri sundurulidu;
Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.
11 Batur shir bolsa ow tapalmay yoqilishqa yüzlinidu, Chishi shirning küchükliri chéchilip kétidu.
Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.
12 — Mana, manga bir söz ghayibane keldi, Quliqimgha bir shiwirlighan awaz kirdi,
Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.
13 Tün kéchidiki ghayibane körünüshlerdin chiqqan oylarda, Ademlerni chongqur uyqu basqanda,
Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,
14 Qorqunch we titrekmu méni basti, Söngek-söngeklirimni titritiwetti;
strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.
15 Köz aldimdin bir roh ötüp ketti; Bedinimdiki tüklirim hürpiyip ketti.
Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.
16 U roh ornida midirlimay turdi, biraq turqini körelmidim; Köz aldimda bir gewde turuptu; Shiwirlighan bir awaz anglandi: —
Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:
17 «Insan balisi Tengridin heqqaniy bolalamdu? Adem öz Yaratquchisidin pak bolalamdu?
'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?
18 Mana, U Öz qullirigha ishenmigen, Hetta perishtilirinimu «Nadanliq qilghan!» dep eyibligen yerde,
Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -
19 Uli topilardin bolghan insanlar, Laydin yasalghan öylerde turghuchilar qandaq bolar!? Ular perwanidinmu asanla yanjilidu!
kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:
20 Ular tang bilen kech ariliqida kukum-talqan bolidu; Ular héchkim nezirige almighan halda menggüge yoqilidu.
od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.
21 Ularning chédir tanisi yulup tashlan’ghan’ghu? Ular héch danaliqqa téxi érishmeyla ölüp kétidu!».
Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'
