Ayup 27
1 Ayup bayanini dawamlashturup mundaq dédi: —
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 «Méning heqqimni tartiwalghan Tengrining hayati bilen, Jénimni aghritqan Hemmige Qadirning heqqi bilen qesem qilimenki,
Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam,
3 Ténimde nepes bolsila, Tengrining bergen Rohi dimighimda tursila,
Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,
4 Lewlirimdin heqqaniysiz sözler chiqmaydu, Tilim aldamchiliq bilen héch shiwirlimaydu!
Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.
5 Silerningkini toghra déyish mendin yiraq tursun! Jénim chiqqan’gha qeder durusluqumni özümdin ayrimaymen!
Absit a me ut iustos vos esse iudicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
6 Adilliqimni ching tutuwérimen, uni qoyup bermeymen, Wijdanim yashighan héchbir künümde méni eyiblimisun!
Iustificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
7 Méning düshminim rezillerge oxshash bolsun, Manga qarshi chiqqanlar heqqaniysiz dep qaralsun.
Sit ut impius, inimicus meus: et adversarius meus, quasi iniquus.
8 Chünki Tengri iplas ademni üzüp tashlighanda, Uning jénini alghanda, Uning yene néme ümidi qalar?
Quæ est enim spes hypocritæ si avare rapiat, et non liberet Deus animam eius?
9 Balayi’apet uni bésip chüshkende, Tengri uning nale-peryadini anglamdu?
Numquid Deus audiet clamorem eius cum venerit super eum angustia?
10 U Hemmige Qadirdin söyünemdu? U herdaim Tengrige iltija qilalamdu?
Aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?
11 Men Tengrining qolining qilghanliri toghrisida silerge melumat bérey; Hemmige Qadirda néme barliqini yoshurup yürmeymen.
Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.
12 Mana siler alliburun bularni körüp chiqtinglar; Siler némishqa ashundaq pütünley quruq xiyalliq bolup qaldinglar?
Ecce, vos omnes nostis, et quid sine causa vana loquimini?
13 Rezil ademlerning Tengri békitken aqiwiti shundaqki, Zorawanlarning Hemmige Qadirdin alidighan nésiwisi shundaqki: —
Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
14 Uning baliliri köpeyse, qilichlinish üchünla köpiyidu; Uning perzentlirining néni yétishmeydu.
Si multiplicati fuerint filii eius, in gladio erunt, et nepotes eius non saturabuntur pane.
15 Uning özidin kéyin qalghan ademliri ölüm bilen biwasite depne qilinidu, Buning bilen qalghan tul xotunliri matem tutmaydu.
Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.
16 U kümüshlerni topa-changdek yighip döwilisimu, Kiyim-kécheklerni laydek köp yighsimu,
Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:
17 Bularning hemmisini teyyarlisimu, Biraq kiyimlerni heqqaniylar kiyidu; Bigunahlarmu kümüshlerni bölüshidu.
Præparabit quidem, sed iustus vestietur illis: et argentum innocens dividet.
18 Uning yasighan öyi perwanining ghozisidek, Üzümzarning közetchisi özige salghan kepidek bosh bolidu.
Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
19 U bay bolup yétip dem alghini bilen, Biraq eng axirqi qétim kéliduki, Közini achqanda, emdi tügeshtim deydu.
Dives cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
20 Wehimiler kelkündek béshigha kélidu; Kechte qara quyun uni changgiligha alidu.
Apprehendet eum quasi aqua inopia, nocte opprimet eum tempestas.
21 Sherq shamili uni uchurup kétidu; Shiddet bilen uni ornidin élip yiraqqa étip tashlaydu.
Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.
22 Boran uni héch ayimay, béshigha urulidu; U uning changgilidin qutulush üchün he dep urunidu;
Et mittet super eum, et non parcet: de manu eius fugiens fugiet.
23 Biraq [shamal] uninggha qarap chawak chalidu, Uni ornidin «ush-ush» qilip qoghliwétidu».
Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum eius.
