Ayup 27
1 Ayup bayanini dawamlashturup mundaq dédi: —
Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:
2 «Méning heqqimni tartiwalghan Tengrining hayati bilen, Jénimni aghritqan Hemmige Qadirning heqqi bilen qesem qilimenki,
Saa sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:
3 Ténimde nepes bolsila, Tengrining bergen Rohi dimighimda tursila,
Saa længe jeg drager Aande og har Guds Aande i Næsen,
4 Lewlirimdin heqqaniysiz sözler chiqmaydu, Tilim aldamchiliq bilen héch shiwirlimaydu!
skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!
5 Silerningkini toghra déyish mendin yiraq tursun! Jénim chiqqan’gha qeder durusluqumni özümdin ayrimaymen!
Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udaander, opgiver jeg ikke min Uskyld.
6 Adilliqimni ching tutuwérimen, uni qoyup bermeymen, Wijdanim yashighan héchbir künümde méni eyiblimisun!
Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.
7 Méning düshminim rezillerge oxshash bolsun, Manga qarshi chiqqanlar heqqaniysiz dep qaralsun.
Som den gudløse gaa det min Fjende, min Modstander som den lovløse!
8 Chünki Tengri iplas ademni üzüp tashlighanda, Uning jénini alghanda, Uning yene néme ümidi qalar?
Thi hvad er den vanhelliges Haab, naar Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?
9 Balayi’apet uni bésip chüshkende, Tengri uning nale-peryadini anglamdu?
Hører mon Gud hans Skrig, naar Angst kommer over ham?
10 U Hemmige Qadirdin söyünemdu? U herdaim Tengrige iltija qilalamdu?
Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, naar han paakalder ham?
11 Men Tengrining qolining qilghanliri toghrisida silerge melumat bérey; Hemmige Qadirda néme barliqini yoshurup yürmeymen.
Jeg vil lære jer om Guds Haand, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;
12 Mana siler alliburun bularni körüp chiqtinglar; Siler némishqa ashundaq pütünley quruq xiyalliq bolup qaldinglar?
se, selv har I alle set det, hvi har I saa tomme Tanker?
13 Rezil ademlerning Tengri békitken aqiwiti shundaqki, Zorawanlarning Hemmige Qadirdin alidighan nésiwisi shundaqki: —
Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd faar fra den Almægtige:
14 Uning baliliri köpeyse, qilichlinish üchünla köpiyidu; Uning perzentlirining néni yétishmeydu.
Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;
15 Uning özidin kéyin qalghan ademliri ölüm bilen biwasite depne qilinidu, Buning bilen qalghan tul xotunliri matem tutmaydu.
de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.
16 U kümüshlerni topa-changdek yighip döwilisimu, Kiyim-kécheklerni laydek köp yighsimu,
Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler —
17 Bularning hemmisini teyyarlisimu, Biraq kiyimlerni heqqaniylar kiyidu; Bigunahlarmu kümüshlerni bölüshidu.
han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;
18 Uning yasighan öyi perwanining ghozisidek, Üzümzarning közetchisi özige salghan kepidek bosh bolidu.
han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;
19 U bay bolup yétip dem alghini bilen, Biraq eng axirqi qétim kéliduki, Közini achqanda, emdi tügeshtim deydu.
han lægger sig rig, men for sidste Gang, han slaar Øjnene op, og er det ej mer;
20 Wehimiler kelkündek béshigha kélidu; Kechte qara quyun uni changgiligha alidu.
Rædsler naar ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;
21 Sherq shamili uni uchurup kétidu; Shiddet bilen uni ornidin élip yiraqqa étip tashlaydu.
løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.
22 Boran uni héch ayimay, béshigha urulidu; U uning changgilidin qutulush üchün he dep urunidu;
Skaanselsløst skyder han paa ham, i Hast maa han fly fra hans Haand;
23 Biraq [shamal] uninggha qarap chawak chalidu, Uni ornidin «ush-ush» qilip qoghliwétidu».
man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!
