Ayup 21
1 Ayup jawaben mundaq dédi: —
Saa tog Job til Orde og svarede:
2 «Geplirimge qulaq sélinglar, Bu silerning manga bergen «teselliliringlar»ning ornida bolsun!
Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
3 Söz qilishimgha yol qoysanglar; Söz qilghinimdin kéyin, yene mazaq qiliwéringlar!
Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo haane!
4 Méning shikayitim bolsa, insan’gha qaritiliwatamdu? Rohim qandaqmu bitaqet bolmisun?
Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utaalmodig?
5 Manga obdan qaranglarchu? Siler choqum heyran qalisiler, Qolunglar bilen aghzinglarni étiwalisiler.
Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Haand paa Mund!
6 Men bu ishlar üstide oylansamla, wehimige chömimen, Pütün etlirimni titrek basidu.
Jeg gruer, naar jeg tænker derpaa, mit Legeme gribes af Skælven:
7 Némishqa yamanlar yashiwéridu, Uzun ömür köridu, Hetta zor küch-hoquqluq bolidu?
De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
8 Ularning nesli öz aldida, Perzentliri köz aldida mezmut ösidu,
Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
9 Ularning öyliri wehimidin aman turidu, Tengrining tayiqi ularning üstige tegmeydu.
deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
10 Ularning kaliliri jüplense uruqlimay qalmaydu, Iniki mozaylaydu, Moziyinimu tashlimaydu.
ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
11 [Reziller] kichik balilirini qoy padisidek talagha chiqiriwéridu, Ularning perzentliri taqlap-sekrep ussul oynap yüridu.
de slipper deres Drenge ud som Faar, deres Børneflok boltrer sig ret;
12 Ular dap hem chiltargha tengkesh qilidu, Ular neyning awazidin shadlinidu.
de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
13 Ular künlirini awatchiliq ichide ötküzidu, Andin közni yumup achquchila tehtisaragha chüshüp kétidu. (Sheol h7585)
de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget, (Sheol h7585)
14 Hem ular Tengrige: «Bizdin néri bol, Bizning yolliring bilen tonushqimiz yoqtur!» — deydu,
skønt de siger til Gud: »Gaa fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
15 — «Hemmige Qadirning xizmitide bolushning erzigüdek neri bardu? Uninggha dua qilsaq bizge néme payda bolsun?!».
Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke paa hos ham?«
16 Qaranglar, ularning bexti öz qolida emesmu? Biraq yamanlarning nesihiti mendin néri bolsun!
Er ej deres Lykke i deres Haand og gudløses Raad ham fjernt?
17 Yamanlarning chirighi qanche qétim öchidu? Ularni özlirige layiq külpet basamdu? [Xuda] ghezipidin ulargha derdlerni bölüp béremdu?
Naar gaar de gudløses Lampe ud og naar kommer Ulykken over dem? Naar deler han Loddet ud i sin Vrede,
18 Ular shamal aldidiki éngizgha oxshash, Qara quyun uchurup kétidighan paxalgha oxshashla yoqamdu?
saa de bliver som Straa for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
19 Tengri uning qebihlikini balilirigha chüshürüshke qalduramdu? [Xuda] bu jazani uning özige bersun, uning özi buni tétisun!
Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, saa han mærker det,
20 Özining halakitini öz közi bilen körsun; Özi Hemmige Qadirning qehrini tétisun!
lad ham selv faa sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
21 Chünki uning békitilgen yil-ayliri tügigendin kéyin, U qandaqmu yene öz öydikiliridin huzur-halawet alalisun?
Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, naar hans Maaneders Tal er udrundet?
22 Tengri kattilarning üstidinmu höküm qilghandin kéyin, Uninggha bilim ögiteleydighan adem barmidur?!
Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
23 Birsi saq-salamet, pütünley ghem-endishsiz, azadilikte yilliri toshqanda ölidu;
En dør jo paa Lykkens Tinde, helt tryg og saa helt uden Sorger:
24 Béqinliri süt bilen sémiz bolidu, Ustixanlirining yiliki xéli nem turidu.
hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
25 Yene birsi bolsa achchiq armanda tügep kétidu; U héchqandaq rahet-paraghet körmigen.
med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
26 Ular bilen bille topa-changda teng yatidu, Qurutlar ulargha chaplishidu.
de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
27 — Mana, silerning némini oylawatqanliqinglarni, Méni qarilash niyetliringlarni bilimen.
Se, jeg kender saa vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
28 Chünki siler mendin: «Ésilzadining öyi nege ketken? Rezillerning turghan chédirliri nedidur?» dep sorawatisiler.
naar I siger: »Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?«
29 Siler yoluchilardin shuni sorimidinglarmu? Ularning shu bayanlirigha köngül qoymidinglarmu?
Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
30 [Démek], «Yaman adem palaket künidin saqlinip qalidu, Ular ghezep künidin qutulup qalidu!» — [deydu].
Den onde skaanes paa Ulykkens Dag og frelses paa Vredens Dag.
31 Kim [rezilning] tutqan yolini yüz turane eyibleydu? Kim uninggha öz qilmishi üchün tégishlik jazasini yégüzidu?
Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
32 Eksiche, u heywet bilen yerlikige kötürüp méngilidu, Uning qebrisi közet astida turidu.
Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
33 Jilghining chalmiliri uninggha tatliq bilinidu; Uning aldidimu sansiz ademler ketkendek, Uning keynidinmu barliq ademler egiship baridu.
i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger saa efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
34 Siler némishqa manga quruq gep bilen teselli bermekchi? Silerning jawabliringlarda peqet saxtiliqla tépilidu!
Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar — kun Svig er tilbage!
