Ayup 20
1 Andin Naamatliq Zofar jawaben mundaq dédi: —
Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
2 «Méni biaram qilghan xiyallar jawab bérishke ündewatidu, Chünki qelbim biaramliqta örtenmekte.
“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
3 Men manga haqaret keltürüp, méni eyibleydighan sözlerni anglidim, Shunga méning roh-zéhnim méni jawab bérishke qistidi.
Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
4 Sen shuni bilmemsenki, Yer yüzide Adem’atimiz apiride bolghandin béri,
“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
5 Rezillerning ghalibe tentenisi qisqidur, Iplaslarning xushalliqi birdemliktur.
Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
6 Undaq kishining shan-sheripi asman’gha yetken bolsimu, Béshi bulutlargha taqashsimu,
Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
7 Yenila özining poqidek yoqap kétidu; Uni körgenler: «U nedidur?» deydu.
Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
8 U chüshtek uchup kétidu, Qayta tapqili bolmaydu; Kéchidiki ghayibane alamettek u heydiwétilidu.
Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
9 Uni körgen köz ikkinchi uni körmeydu, Uning turghan jayi uni qayta uchratmaydu.
Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
10 Uning oghulliri miskinlerge shepqet qilishqa mejburlinidu; Shuningdek u hetta öz qoli bilen bayliqlirini qayturup béridu.
Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
11 Uning ustixanliri yashliq maghdurigha tolghan bolsimu, Biraq [uning maghduri] uning bilen bille topa-changda yétip qalidu.
Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
12 Gerche rezillik uning aghzida tatliq tétighan bolsimu, U uni til astigha yoshurghan bolsimu,
“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
13 U uni yutqusi kelmey méhrini üzelmisimu, U uni aghzida qaldursimu,
Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
14 Biraq uning qarnidiki tamiqi özgirip, Kobra yilanning zeherige aylinidu.
Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
15 U bayliqlarni yutuwétidu, biraq ularni yanduridu; Xuda ularni ashqazinidin chiqiriwétidu.
Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
16 U kobra yilanning zeherini shoraydu, Char yilanning neshtiri uni öltüridu.
Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
17 U qaytidin ériq-östenglerge hewes bilen qariyalmaydu, Bal we sériq may bilen aqidighan deryalardin huzurlinalmaydu.
Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
18 U érishkenni yutalmay qayturidu, Tijaret qilghan paydisidin u héch huzurlinalmaydu.
Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
19 Chünki u miskinlerni ézip, ularni tashliwetken; U özi salmighan öyni igiliwalghan.
Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
20 U achközlüktin esla zérikmeydu, U arzulighan nersiliridin héchqaysisini saqlap qalalmaydu.
“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
21 Uninggha yutuwalghudek héchnerse qalmaydu, Shunga uning bayashatliqi menggülük bolmaydu.
Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
22 Uning toqquzi tel bolghanda, tuyuqsiz qisilchiliqqa uchraydu; Herbir ézilgüchining qoli uninggha qarshi chiqidu.
Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
23 U qorsiqini toyghuziwatqinida, Xuda dehshetlik ghezipini uninggha chüshüridu; U ghizaliniwatqanda [ghezipini] uning üstige yaghduridu.
Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
24 U tömür qoraldin qéchip qutulsimu, Biraq mis oqya uni sanjiydu.
Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
25 Tegken oq keynidin tartip chiqiriwélginide, Yaltiraq oq uchi öttin chiqiriwélginide, Wehimiler uni basidu.
Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
26 Zulmet qarangghuluq uning bayliqlirini yutuwétishke teyyar turidu, Insan püwlimigen ot uni yutuwalidu, Uning chédirida qélip qalghanlirinimu yutuwétidu.
Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
27 Asmanlar uning qebihlikini ashkarilaydu; Yer-zéminmu uninggha qarshi qozghilidu.
Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
28 Uning mal-dunyasi élip kétilidu, [Xudaning] ghezeplik künide kelkün ulghiyip öy-bisatini ghulitidu.
Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı'nın öfkelendiği gün.
29 Xudaning rezil ademge belgiligen nésiwisi mana shundaqtur, Bu Xuda uninggha békitken mirastur».
Budur kötünün Tanrı'dan aldığı pay, Budur Tanrı'nın ona verdiği miras.”
