Ayup 19
1 Ayup jawaben mundaq dédi: —
Respondens autem Iob, dixit:
2 «Siler qachan’ghiche jénimni azablimaqchisiler, Qachan’ghiche méni söz bilen ezmekchisiler?
Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
3 Siler méni on qétim xarlidinglar; Manga uwal qilishqa nomus qilmaysiler.
En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
4 Eger méning sewenlikim bolsa, Men emdi uning [derdini] tartimen.
Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
5 Eger siler méningdin üstünlük talashmaqchi bolsanglar, Yüzüm aldida sherm-hayani körsitip méni eyiblimekchi bolsanglar,
At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
6 Emdi bilip qoyunglarki, manga uwal qilghan Tengri iken, U tori bilen méni chirmashturup tartti;
Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
7 Qara, men nale-peryad kötürüp «Zorawanliq!» dep warqiraymen, Biraq héchkim anglimaydu; Men warqiraymen, biraq manga adalet kelmeydu.
Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
8 U yolumni méni ötüwalmisun dep chit bilen tosup qoydi, Qedemlirimge qarangghuluq saldi.
Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
9 U mendin shan-sheripimni mehrum qildi, Béshimdin tajni tartiwaldi.
Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
10 U manga her tereptin buzghunchiliq qiliwatidu, men tügeshtim; Ümidimni U derexni yulghandek yuluwaldi.
Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
11 Ghezipini manga qaritip qozghidi, Méni Öz düshmenliridin hésablidi.
Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 Uning qoshunliri sep tüzüp atlandi, Pelempeylirini yasap manga hujum qildi, Ular chédirimni qorshawgha élip bargah tikiwaldi.
Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 U qérindashlirimni mendin néri qildi, Tonushlirimning méhrini mendin üzdi.
Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 Tughqanlirim mendin yatliship ketti, Dost-buraderlirim méni unutti.
Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
15 Öyümde turghan musapirlar, hetta dédeklirimmu méni yat adem dep hésablaydu; Ularning neziride men musapir bolup qaldim.
Inquilini domus meæ, et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 Men chakirimni chaqirsam, u manga jawab bermeydu; Shunga men uninggha aghzim bilen yélinishim kérek.
Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
17 Tiniqimdin ayalimning qusqusi kélidu, Aka-ukilirim sésiqliqimdin bizar.
Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
18 Hetta kichik balilar méni kemsitidu; Ornumdin turmaqchi bolsam, ular méni haqaretleydu.
Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
19 Méning sirdash dostlirimning hemmisi mendin nepretlinidu, Men söygenler mendin yüz öridi.
Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 Et-térilirim ustixanlirimgha chapliship turidu, Jénim qil üstide qaldi.
Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
21 Ah, dostlirim, manga ichinglar aghrisun, ichinglar aghrisun! Chünki Tengrining qoli manga kélip tegdi.
Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 Siler némishqa Tengridek manga ziyankeshlik qilisiler? Siler némishqa etlirimge shunche toymaysiler!
Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
23 Ah, méning sözlirim yézilsidi! Ular bir yazmigha pütüklük bolghan bolatti!
Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
24 Ular tömür qelem bilen qoghushun ichige yézilsidi! Ebedil’ebed tash üstige oyup pütülgen bolatti!
stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
25 Biraq men shuni bilimenki, özümning Hemjemet-Qutquzghuchim hayattur, U axiret künide yer yüzide turup turidu!
Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
26 Hem méning bu tére-etlirim buzulghandin kéyin, Men yenila ténimde turup Tengrini körimen!
Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.
27 Uni özümla eyni halda körimen, Bashqa ademning emes, belki özümning közi bilen qaraymen; Ah, qelbim buninggha shunche intizardur!
Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
28 Eger siler: «Ishning yiltizi uningdidur, Uni qandaq qilip qistap qoghliwételeymiz?!» — désenglar,
Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
29 Emdi özünglar qilichtin qorqqininglar tüzük! Chünki [Xudaning] ghezipi qilich jazasini élip kélidu, Shuning bilen siler [Xudaning] sotining quruq gep emeslikini bilisiler».
Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.
