< Ayup 13 >

1 Mana, méning közüm bularning hemmisini körüp chiqqan; Méning quliqim bularni anglap chüshen’gen.
Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;
2 Silerning bilgenliringlarni menmu bilimen; Méning silerdin qélishquchilikim yoq.
hvad I ved, ved også jeg, jeg falder ikke igennem for jer.
3 Biraq méning arzuyum Hemmige qadir bilen sözlishishtur, Méning Xuda bilen munazire qilghum kélidu.
Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gå i Rette,
4 Siler bolsanglar töhmet chaplighuchilar, Hemminglar yaramsiz téwipsiler.
mens I smører på med Løgn; usle Læger er I til Hobe.
5 Siler peqetla sükütte turghan bolsanglar’idi! Bu siler üchün danaliq bolatti!
Om I dog vilde tie stille, så kunde I regnes for vise!
6 Méning munaziremge qulaq sélinglar, Lewlirimdiki muhakimilerni anglap béqinglar.
Hør dog mit Klagemål, mærk mine Læbers Anklage!
7 Siler Xudaning wakaletchisi süpitide boluwélip biadil söz qilamsiler? Uning üchün hiyle-mikirlik gep qilmaqchimusiler?
Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?
8 Uninggha yüz-xatire qilip [xushamet] qilmaqchimusiler?! Uninggha wakaliten dewa sorimaqchimusiler?
Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?
9 U ich-baghringlarni axturup chiqsa, siler üchün yaxshi bolattimu? Insan balisini aldighandek uni aldimaqchimusiler?
Går det godt, når han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?
10 Siler yüz-xatire qilip yoshurunche xushamet qilsanglar, U choqum silerni eyibleydu.
Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.
11 Buningdin köre Uning heywisining silerni qorqatqini, Uning wehimisining silerge chüshkini tüzük emesmu?
Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde på eder?
12 Pend-nesihetinglar peqet külge oxshash sözler, xalas; Siler [ishench baghlighan] istihkaminglar peqet lay istihkamlar, xalas.
Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.
13 Méni ixtiyarimgha qoyuwétip zuwan sürmenglar, méni gep qilghili qoyunglar. Béshimgha hernéme kelse kelsun!
Ti stille, at jeg kan tale, så overgå mig, hvad der vil!
14 Qandaqla bolmisun, jénim bilen tewekkul qilimen, Men jénimni alqinimgha élip qoyimen!
Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Hånd;
15 U jénimni alsimu men yenila Uni kütimen, Uninggha tayinimen; Biraq qandaqla bolmisun men tutqan yollirimni Uning aldida aqlimaqchimen;
se, han slår mig ihjel, jeg har intet Håb, dog lægger jeg for ham min Færd.
16 Bundaq qilishim manga nijatliq bolidu; Chünki iplas bir adem uning aldigha baralmaydu.
Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!
17 Sözlirimni diqqet bilen anglanglar, Bayanlirimgha obdan qulaq sélinglar.
Hør nu ret på mit Ord, lad mig tale for eders Ører!
18 Mana, men öz dewayimni tertipliq qilip teyyar qildim; Men özümning heqiqeten aqlinidighanliqimni bilimen.
Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!
19 Men bilen bes-munazire qilidighan qéni kim barkin? Hazir süküt qilghan bolsam, tiniqtin toxtighan bolattim!
Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Ånden!
20 [Ah Xuda]! Manga peqet ikki ishnila qilip bergin; Shundaq bolghandila, men özümni Sendin qachurmaymen:
Kun for to Ting skåne du mig, så kryber jeg ikke i Skjul for dig:
21 — Qolungni mendin yiraq qilghin; — Wehimeng méni qorqatmisun.
Din Hånd må du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!
22 Andin méni sot qilishqa chaqir, men sanga jawab bérimen; Yaki men Sanga [dewayimdin] söz qilsam, Senmu manga jawab bérisen.
Så stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!
23 Méning qebihliklirim hem gunahlirim zadi qanchilik? Itaetsizlikim hem gunahimni manga körsitip ber!
Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!
24 Némishqa didaringni mendin yoshurisen? Némishqa méni Öz düshmining dep bilding?
Hvi skjuler du dog dit Åsyn og regner mig for din Fjende?
25 Uyaq-buyaqqa uchuruwétilidighan anchiki bir yopurmaqni wehimige salmaqchimusen? Qurup ketken paxalni qoghlimaqchimusen?
Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Strå,
26 Chünki Sen méning üstümdin zeherdek erzlerni yazisen, Sen yashliqimdiki qebihliklirimni manga qayturuwatisen.
at du skriver mig så bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,
27 Men chirip ketken bir nerse, Men peqet küye yégen bir kiyimla bolghinim bilen, Lékin Sen méning putlirimni kishenleysen, Hemme yollirimni közitip yürisen; Tapanlirimgha mangmasliq üchün chek sizip qoyghansen.
lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje. indkredser mine Fødders Trin!
Og så er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,

< Ayup 13 >