Зәфания 1
1 Амонниң оғли Йосия Йәһудаға падиша болған вақитларда, Һәзәкияниң чәвриси, Амарияниң әвриси, Гәдалияниң нәвриси, Кушиниң оғли Зәфанияға йәткән Пәрвәрдигарниң сөзи: —
Слово Господне, иже бысть к Софонии сыну Хусиину, сыну Годолиину, Амориину, Езекиину, во дни Иосии сына Амоня, царя Иудина.
2 Мән йәр йүзидин һәммини қурутуветимән, — дәйду Пәрвәрдигар;
Оскудением да оскудеют вся от лица земли, глаголет Господь:
3 — Инсан һәм һайванни қурутуветимән, Асмандики учар-қанатлар һәм деңиздики белиқларни, Барлиқ путликашаңларни рәзил адәмләр билән тәң қурутуветимән, Инсанийәтни йәр йүзидин үзүп ташлаймән, — дәйду Пәрвәрдигар.
да оскудеет человек и скоти, да оскудеют птицы небесныя и рыбы морския, и да изнемогут нечестивии, и изиму беззаконныя от лица земли, глаголет Господь.
4 — Шуниң билән Мән Йәһуда үстигә, Барлиқ Йерусалимдикиләр үстигә қолумни созимән; Мошу йәрдә «Баал»ниң қалдуғини, «Қемар»ларниң намини каһинлар билән биллә үзүп ташлаймән;
И простру руку Мою на Иуду и на вся живущыя во Иерусалиме: и изиму от места сего имена Ваалова и имена жреческа со жерцами,
5 Шундақла өгүздә туруп асмандики җисимларға баш уридиғанларни, Пәрвәрдигарға баш уруп, шундақла Униң нами билән қәсәм қилип туруп, «Малкам»ниң нами биләнму қәсәм қилидиғанларни,
и покланяющихся на покровех воинству небесному и кленущихся Господем и кленущихся царем своим,
6 Пәрвәрдигардин тәзгәнләрни, Пәрвәрдигарни издимәйдиған яки Униңдин йол соримиғанларниму үзүп ташлаймән.
и укланяющихся от Господа и не ищущих Господа и не придержащихся Господа.
7 Рәб Пәрвәрдигарниң һозури алдида сүкүт қилиңлар; Чүнки Пәрвәрдигарниң күни йеқиндур; Чүнки Пәрвәрдигар қурбанлиқни тәйярлиди, У меһманларни «таһарәт қилдуруп» һалал қилди;
Убойтеся от лица Господа Бога, зане близ день Господень, яко уготова Господь жертву Свою и освяти званныя Своя.
8 Пәрвәрдигарниң қурбанлиғиниң күнидә шундақ болидуки, Мән әмирләрни, падишаларниң оғуллирини вә ят әлләрниң кийимлирини кийивалғанларниң һәммисини җазалаймән;
И будет в день жертвы Господни: и отмщу на князи и на дом царский и на вся оболченныя во одеяния чуждая,
9 Шу күни Мән босуғидин дәссимәй атлайдиғанларни, Йәни зулум-зораванлиқ һәм алдамчилиққа тайинип, ғоҗайинлириниң өйлирини толдуридиғанларни җазалаймән.
и отмщу яве на вся предвратныя в день той, исполняющыя храм Господа Бога своего нечестием и лестию.
10 Шу күнидә, — дәйду Пәрвәрдигар, «Белиқ дәрвазиси»дин «Вайдад», «Иккинчи мәһәллә»дин һөкирәшләр, Дөң-егизликләрдин ғайәт зор «гум-гум» қилип вәйран қилинған авазлар аңлиниду.
И будет в день он, глаголет Господь, глас вопля от врат избодающих и плачь от вторых и сотрение велие от холмов.
11 «Һөкирәңлар, и «Ойманлиқ мәһәллиси»дикиләр; Чүнки «содигәр хәлиқ»ниң һәммиси қиличланди, Күмүч билән чиңдалғанлар қирилди!»
Плачите, живущии в посеченней, яко уподобишася вси людие ханаану, и потребишася вси величающиися сребром.
12 — Вә шу чағда шундақ болидуки, Мән Йерусалимни чирағлар билән ахтуримән, Арзаңлири үстидә тинған шараптәк турған әндишисиз адәмләрни, Йәни көңлидә: «Пәрвәрдигар һеч яхшилиқни қилмайду, яманлиқниму қилмайду» дегәнләрни җазалаймән.
И будет в той день, изыщу Иерусалима со светилником и отмщу на мужы нерадящыя о стражбах своих, глаголющыя в сердцах своих: не имать блага сотворити Господь, ниже имать озлобити.
13 Әнди байлиқлири олҗа, Өйлири бәрбат болиду; Улар өйләрни салғини билән, Уларда турмайду; Үзүмзарларни бәрпа қилғини билән, Уларниң шарабини ичмәйду.
И будет сила их в расхищение и домы их в разорение: и созиждут жилища и не имут пожити в них, и насадят винограды и не имут пити вина их:
14 Пәрвәрдигарниң улуқ күни йеқиндур; Бәрһәқ йеқиндур, интайин тез йетип келиду; Аңла, Пәрвәрдигарниң күниниң садаси! Йетип кәлгәндә палванму әләмлик вақирайду.
яко близ день Господень великий, близ и скор зело, глас дне Господня горек и жесток учинися.
15 Шу күни қәһр елип келидиған бир күн, Күлпәтлик һәм дәрд-әләмлик бир күн, Вәйранчилиқ һәм бәрбатлиқ чүшидиған бир күн, Зулмәтлик һәм сүрлүк бир күн, Булутлар һәм қап-қараңғулуқ билән қапланған бир күн,
Силен день гнева день той, день скорби и нужды, день безгодия и изчезновения, день тмы и мрака, день облака и мглы,
16 Истиһкамлашқан шәһәрләргә, сепилниң егиз потәйлиригә һуҗум қилидиған, Канай челинидиған, агаһ сигнали көтирилидиған бир күн болиду.
день трубы и вопля на грады твердыя и на углы высокия.
17 Мән адәмләр үстигә күлпәтләрни чүшүримән, — Улар қариғулардәк жүриду; Чүнки улар Пәрвәрдигарға қарши гуна қилди; Уларниң қанлири топа-чаңдәк, Уларниң үчәй-қеринлири поқтәк төкүлиду;
И оскорблю человеки, и пойдут яко слепи, зане Господеви прегрешиша, и излиется кровь их яко персть, и плоти их яко лайна:
18 Пәрвәрдигарниң қәһри чүшкән күнидә алтун-күмүчлири уларни қутқузалмайду; Бәлки пүткүл җаһан Униң ғәзәп оти тәрипидин йәветилиду; Чүнки У барлиқ йәр йүзидикиләрниң үстигә мутләқ бир һалакәт, дәһшәтлик бир һалакәт чүшүриду.
и сребро их и злато их не возможет изяти их в день гнева Господня, и огнем рвения Его поядена будет вся земля: зане скончание и тщание сотворит на вся живущыя на земли.
