< Зәфания 3 >
1 Асийлиқ қилғучи, булғанған, җәбир-зулум йәткүзгүчи шәһәргә вай!
vae provocatrix et redempta civitas columba
2 У авазни аңлимиди, тәрбийини қобул қилмиди; Пәрвәрдигарға таянмиди, Худасиға йеқинлашмиди.
non audivit vocem et non suscepit disciplinam in Domino non est confisa ad Deum suum non adpropiavit
3 Униң оттурисида болған әмирлириниң һәммиси һөкирәйдиған ширлар, Униң сорақчилири болса кәчлиги овлайдиған, әтигини ғаҗилиғидәк һеч нәрсә қалдурмайдиған бөриләрдур;
principes eius in medio eius quasi leones rugientes iudices eius lupi vespere non relinquebant in mane
4 Униң пәйғәмбәрлири вәзинсиз, асий кишиләр; Униң каһинлири муқәддәс ибадәтханини булғайдиғанлар, Тәврат-қануниға бузғунчилиқ қилидиғанлар.
prophetae eius vesani viri infideles sacerdotes eius polluerunt sanctum iniuste egerunt contra legem
5 Һәққаний Пәрвәрдигар униң оттурисидидур; У һеч һәққанийәтсизлик қилмайду; Һәр әтигәндә адил һөкүмини аян қилиду; Һөкүмидә кәмчилик йоқтур; Бирақ намәрт адәм һеч номусни билмәйду.
Dominus iustus in medio eius non faciet iniquitatem mane mane iudicium suum dabit in luce et non abscondetur nescivit autem iniquus confusionem
6 — Мән әлләрни үзүп ташливәткәнмән, Уларниң истиһкам потәйлири вәйранидур; Кочилирини һеч бир адәм өтмигидәк қилип харабә қилғанмән; Шәһәрлири адәмзатсиз, һеч турғучиси йоқ қилинип һалак болған.
disperdi gentes et dissipati sunt anguli earum desertas feci vias eorum dum non est qui transeat desolatae sunt civitates eorum non remanente viro nec ullo habitatore
7 Мән: «Пәқәт Мәндин қорқуңлар, тәрбийини қобул қилиңлар» — дедим. Шундақ болғанда униңға һәммә бекиткәнлирим чүшүрүлмәй, макани һеч ханивәйран болмас. Бирақ улар балдурла орнидин туруп, һәммә ишлирини һарам қиливәтти.
dixi attamen timebis me suscipies disciplinam et non peribit habitaculum eius propter omnia in quibus visitavi eam verumtamen diluculo surgentes corruperunt omnes cogitationes suas
8 Шуңа Мени күтүңлар, — дәйду Пәрвәрдигар, Мән гувалиқ беришкә орнумдин қозғалған күнгичә — Чүнки Мениң қарарим — әлләрни жиғиш, Падишаһлиқларни җәм қилиштин ибарәтки, Уларниң үстигә қәһримни, Һәммә дәһшәтлик аччиғимни бешиға төкүш үчүндур. Чүнки йәр йүзиниң һәммиси аччиқ ғәзивимниң оти билән көйдүрүветилиду.
quapropter expecta me dicit Dominus in die resurrectionis meae in futurum quia iudicium meum ut congregem gentes et colligam regna ut effundam super eas indignationem meam omnem iram furoris mei in igne enim zeli mei devorabitur omnis terra
9 Чүнки шу тапта барлиқ әлләрниң Пәрвәрдигариниң намиға нида қилип чақириши үчүн, Униң хизмитидә бир җан бир тән болуши үчүн, Мән уларниң тилини сап бир тилға айландуримән,
quia tunc reddam populis labium electum ut vocent omnes in nomine Domini et serviant ei umero uno
10 Чүнки Ефиопийә дәриялириниң нерисидин Мениң дуа-тилавәтчилирим, Йәни Мән тарқатқанларниң қизи, Маңа сунулған һәдийәни епкелиду.
ultra flumina Aethiopiae inde supplices mei filii dispersorum meorum deferent munus mihi
11 Шу күни сән Маңа асийлиқ қилған барлиқ қилмишлириң түпәйлидин иза тартип қалмайсән; Чүнки шу тапта Мән тәкәббурлуғуңдин хошаллинип кәткәнләрни араңдин елип ташлаймән, Шуниң билән сән муқәддәс теғим түпәйлидин һалиңни иккинчи чоң қилмайсән;
in die illa non confunderis super cunctis adinventionibus tuis quibus praevaricata es in me quia tunc auferam de medio tui magniloquos superbiae tuae et non adicies exaltari amplius in monte sancto meo
12 Вә Мән араңда кәмтәр һәм мискин бир хәлиқни қалдуримән, Улар Пәрвәрдигарниң намиға тайиниду.
et derelinquam in medio tui populum pauperem et egenum et sperabunt in nomine Domini
13 Исраилниң қалдиси нә қәбиһлик қилмайду, Нә ялған сөзлимәйду, Нә уларниң ағзидин алдамчи тил тепилмайду; Улар бәлки озуқлинип, ятиду, Һеч ким уларни қорқутмайду.
reliquiae Israhel non facient iniquitatem nec loquentur mendacium et non invenietur in ore eorum lingua dolosa quoniam ipsi pascentur et accubabunt et non erit qui exterreat
14 Яйрап-яшна, и Зион қизи! Тәнтәнә қилип вақира, и Исраил! Пүтүн қәлбиң билән хошал болуп шатлан, и Йерусалимниң қизи!
lauda filia Sion iubilate Israhel laetare et exulta in omni corde filia Hierusalem
15 Пәрвәрдигар сени җазалайдиған һөкүмләрни елип ташлиди, Дүшминиңни қайтурувәтти; Исраилниң падишаси Пәрвәрдигар араңдидур; Яманлиқни иккинчи көрмәйсән.
abstulit Dominus iudicium tuum avertit inimicos tuos rex Israhel Dominus in medio tui non timebis malum ultra
16 Шу күни Йерусалимға ейтилидуки, «Қорқма, и Зион! Қоллириң бошап, саңгилап кәтмисун!
in die illa dicetur Hierusalem noli timere Sion non dissolvantur manus tuae
17 Пәрвәрдигар Худайиң араңда, Қутқузидиған қудрәт Егисидур! У шатлиқ билән үстүңдә шатлиниду; Өз меһир-муһәббитидә арам алиду; Үстүңдә нахшилар ейтип яйрап-яшнайду.
Dominus Deus tuus in medio tui Fortis ipse salvabit gaudebit super te in laetitia silebit in dilectione tua exultabit super te in laude
18 Җәмийәт сорунлиридики номуссиз ибадәт түпәйлидин араңлардин азапланғанларни жиғимән; Буларниң шәрмәндиликлири уларға еғир келәтти.
nugas qui a lege recesserant congregabo quia ex te erant ut non ultra habeas super eis obprobrium
19 Мана, Мән шу тапта сени харлиғанларниң һәммисини бир тәрәп қилимән, Ақсақ болған қизни қутқузимән; Талаға һайдиветилгән қизни жиғимән; Дәл улар хорланған барлиқ зиминларда уларни [Өзүмгә] мәдһийә кәлтүргүчи, шөһрәт болғучи қилип тикләймән.
ecce ego interficiam omnes qui adflixerunt te in tempore illo et salvabo claudicantem et eam quae eiecta fuerat congregabo et ponam eos in laudem et in nomen in omni terra confusionis eorum
20 Мән шу тапта, йәни силәрни жиққан вақитта, силәрни [өйгә] епкелимән; Чүнки Мән көз алдиңларда силәрни асарәттин азатлиққа чиқарғинимда, Силәрни йәр йүзидики барлиқ әлләр арисида шөһрәтлик, [Өзәмгә] мәдһийә кәлтүргүчи қилимән, — дәйду Пәрвәрдигар.
in tempore illo quo adducam vos et in tempore quo congregabo vos dabo enim vos in nomen et in laudem omnibus populis terrae cum convertero captivitatem vestram coram oculis vestris dicit Dominus