Зәфания 3

1 Асийлиқ қилғучи, булғанған, җәбир-зулум йәткүзгүчи шәһәргә вай!

Ve den genstridige, urene, grumme By!

2 У авазни аңлимиди, тәрбийини қобул қилмиди; Пәрвәрдигарға таянмиди, Худасиға йеқинлашмиди.

Den hører ej HERRENs Røst, tager ikke mod Tugt. På HERREN stoler den ej, holder sig ej til Gud.

3 Униң оттурисида болған әмирлириниң һәммиси һөкирәйдиған ширлар, Униң сорақчилири болса кәчлиги овлайдиған, әтигини ғаҗилиғидәк һеч нәрсә қалдурмайдиған бөриләрдур;

Fyrsterne i dens Midte er brølende Løver, dens dommere som Ulve ved Kvæld, der ej levner til Morgen;

4 Униң пәйғәмбәрлири вәзинсиз, асий кишиләр; Униң каһинлири муқәддәс ибадәтханини булғайдиғанлар, Тәврат-қануниға бузғунчилиқ қилидиғанлар.

Skrydere er dens Profeter, troløse Mænd, dens Præster vanærer det hellige, øver Vold mod Loven.

5 Һәққаний Пәрвәрдигар униң оттурисидидур; У һеч һәққанийәтсизлик қилмайду; Һәр әтигәндә адил һөкүмини аян қилиду; Һөкүмидә кәмчилик йоқтур; Бирақ намәрт адәм һеч номусни билмәйду.

HERREN er retfærdig i dens Midte, gør ikke Uret; hver Morgen gør han Ret, ej svigte Lyset, til Uret kender han ikke.

6 — Мән әлләрни үзүп ташливәткәнмән, Уларниң истиһкам потәйлири вәйранидур; Кочилирини һеч бир адәм өтмигидәк қилип харабә қилғанмән; Шәһәрлири адәмзатсиз, һеч турғучиси йоқ қилинип һалак болған.

I Stridslarm udrydded jeg Folk, deres Tinder er øde, deres Gader lagde jeg øde, så ingen går der, deres Byer er hærget, mennesketomme, ingen bor der.

7 Мән: «Пәқәт Мәндин қорқуңлар, тәрбийини қобул қилиңлар» — дедим. Шундақ болғанда униңға һәммә бекиткәнлирим чүшүрүлмәй, макани һеч ханивәйран болмас. Бирақ улар балдурла орнидин туруп, һәммә ишлирини һарам қиливәтти.

Jeg tænkte: "Den må dog frygte mig, tage mod Tugt; intet af alt, hvad jeg bød, vil gå den ad Glemme." Men des tidligere var de i Gang med al deres Ondskab.

8 Шуңа Мени күтүңлар, — дәйду Пәрвәрдигар, Мән гувалиқ беришкә орнумдин қозғалған күнгичә — Чүнки Мениң қарарим — әлләрни жиғиш, Падишаһлиқларни җәм қилиштин ибарәтки, Уларниң үстигә қәһримни, Һәммә дәһшәтлик аччиғимни бешиға төкүш үчүндур. Чүнки йәр йүзиниң һәммиси аччиқ ғәзивимниң оти билән көйдүрүветилиду.

Bi derfor på mig, så lyder det fra HERREN, på Dagen, jeg fremstår som Vidne! Thi min Ret er at sanke Folkene, samle Rigerne og udøse over dem min Vrede, al min Harmglød; thi af min Nidkærheds Ild skal al Jorden fortæres.

9 Чүнки шу тапта барлиқ әлләрниң Пәрвәрдигариниң намиға нида қилип чақириши үчүн, Униң хизмитидә бир җан бир тән болуши үчүн, Мән уларниң тилини сап бир тилға айландуримән,

Thi da vil jeg give Folkene rene Læber, så de alle påkalder HERREN og tjener ham endrægtigt.

10 Чүнки Ефиопийә дәриялириниң нерисидин Мениң дуа-тилавәтчилирим, Йәни Мән тарқатқанларниң қизи, Маңа сунулған һәдийәни епкелиду.

Fra Landet hinsides Floden bringer de mig Bukke, fra Patros kommer de med Afgrødeoffer til mig.

11 Шу күни сән Маңа асийлиқ қилған барлиқ қилмишлириң түпәйлидин иза тартип қалмайсән; Чүнки шу тапта Мән тәкәббурлуғуңдин хошаллинип кәткәнләрни араңдин елип ташлаймән, Шуниң билән сән муқәддәс теғим түпәйлидин һалиңни иккинчи чоң қилмайсән;

Hin bag skal du ikke beskæmmes i al din tid, med hvilken du synded mod mig; thi da vil jeg fjerne fra dig de jublende stolte, du skal ikke hovmode dig mer på mit hellige Bjerg.

12 Вә Мән араңда кәмтәр һәм мискин бир хәлиқни қалдуримән, Улар Пәрвәрдигарниң намиға тайиниду.

Jeg levner i din Midte et Folk, som er ydmygt og ringe, og Israels Rest skal lide på HERRENs Navn.

13 Исраилниң қалдиси нә қәбиһлик қилмайду, Нә ялған сөзлимәйду, Нә уларниң ағзидин алдамчи тил тепилмайду; Улар бәлки озуқлинип, ятиду, Һеч ким уларни қорқутмайду.

Uret øver de ikke og taler ej Løgn, der findes ej i deres Mund en svigefuld Tunge; thi de skal græsse og raste uden at skræmmes.

14 Яйрап-яшна, и Зион қизи! Тәнтәнә қилип вақира, и Исраил! Пүтүн қәлбиң билән хошал болуп шатлан, и Йерусалимниң қизи!

Jubl, du Zions Datter, Israel, råb højt, glæd dig og fryd dig af hele dit Hjerte, Jerusalems Datter!

15 Пәрвәрдигар сени җазалайдиған һөкүмләрни елип ташлиди, Дүшминиңни қайтурувәтти; Исраилниң падишаси Пәрвәрдигар араңдидур; Яманлиқни иккинчи көрмәйсән.

HERREN har slettet din Dom, bortdrevet dine Fjender. I din Midte er Israels Konge, HERREN, ej mere skuer du ondt.

16 Шу күни Йерусалимға ейтилидуки, «Қорқма, и Зион! Қоллириң бошап, саңгилап кәтмисун!

På hin Dag skal der siges til Jerusalem: Frygt ikke, Zion, lad ikke Hænderne synke!

17 Пәрвәрдигар Худайиң араңда, Қутқузидиған қудрәт Егисидур! У шатлиқ билән үстүңдә шатлиниду; Өз меһир-муһәббитидә арам алиду; Үстүңдә нахшилар ейтип яйрап-яшнайду.

I dig er HERREN din Gud, en Helt, som frelser. Han glæder sig over dig med Fryd, han tier i sin Kærlighed, han fryder sig over dig med Jubel som på Festens Dag;

18 Җәмийәт сорунлиридики номуссиз ибадәт түпәйлидин араңлардин азапланғанларни жиғимән; Буларниң шәрмәндиликлири уларға еғир келәтти.

den Tid er omme, da du bærer på Skam over ham.

19 Мана, Мән шу тапта сени харлиғанларниң һәммисини бир тәрәп қилимән, Ақсақ болған қизни қутқузимән; Талаға һайдиветилгән қизни жиғимән; Дәл улар хорланған барлиқ зиминларда уларни [Өзүмгә] мәдһийә кәлтүргүчи, шөһрәт болғучи қилип тикләймән.

Se, på hin Tid gør jeg Ende på alle, som kuede dig, og jeg frelser, hvad der halter, og sanker det spredte og giver dem Ære og Ry på hele Jorden.

20 Мән шу тапта, йәни силәрни жиққан вақитта, силәрни [өйгә] епкелимән; Чүнки Мән көз алдиңларда силәрни асарәттин азатлиққа чиқарғинимда, Силәрни йәр йүзидики барлиқ әлләр арисида шөһрәтлик, [Өзәмгә] мәдһийә кәлтүргүчи қилимән, — дәйду Пәрвәрдигар.

På hin Tid bringer jeg eder hjem, og på hin Tid samler jeg eder; thi jeg giver eder Ry og Ære blandt alle Jordens Folkeslag, når jeg vender eders Skæbne for eders Øjne, siger HERREN.