< Зәкәрия 3 >

1 Андин у маңа Пәрвәрдигарниң Пәриштиси алдида туруватқан баш каһин Йәшуани, шуниңдәк Йәшуаниң оң тәрипидә униң билән дүшмәнлишишкә турған Шәйтанни көрсәтти.
Na da esala ba: su eno ba: i. Amoga ba: loba, Hina Gode da nama gobele salasu Ouligisu dunu Yosiua, amo Hina Gode Ea a: igele ea midadi lelebe, amo nama olei. Amola Yosiua la: idi bega: dafulili Sa: ida: ne lelebe ba: i. Sa: ida: ne da Yosiuama diwaneya udidili sia: musa: momagele lelebe ba: i.
2 Пәрвәрдигар Шәйтанға: «Пәрвәрдигар сени әйиплисун, и Шәйтан! Бәрһәқ, Йерусалимни талливалған Пәрвәрдигар сени әйиплисун! Бу [киши] оттин тартивелинған бир чучула отун әмәсму?» — деди.
Hina Gode Ea a: igele dunu da Sa: ida: nema agoane sia: i, “Sa: ida: ne! Hina Gode da dima diwaneya udidimu da defea. Hina Gode da Yelusalemema asigisa, amola E da dima diwaneya udidimu da defea. Goe dunu da ifa daba: laluga nemu gadenei, amoganini dale fasibi agoai ba: sa.”
3 Йәшуа болса паскина кийимләрни кийгән һалда Пәриштиниң алдида туратти.
Yosiua da amogai ledo bagade abula amo ga: ne lelebe ba: i.
4 У Униң алдида туруватқанларға: «Бу паскина кийимни униңдин салдуриветиңлар» — деди вә униңға: «Қара, Мән қәбиһлигиңни сәндин елип кәттим, саңа һейтлиқ кийим кийгүздүм» — деди.
A: igele dunu da ea hadigi hawa: hamosu fidisu dunu ilima amane sia: i, “Amo dunu ea abula ledo bagade hamoi ga: i dialebe amo gisa: le fasima.” Amalu e da Yosiuama amane sia: i, “Na da dia wadela: i hou fadegale fasi dagoi. Amola na da dima abula gaheabolo ga: ma: ne imunu.”
5 Мән: «Улар бешиға пакиз бир сәллини орисун!» — дедим. Шуниң билән улар пакиз бир сәллини униң бешиға орап, униңға кийим киййдүрди; Пәрвәрдигарниң Пәриштиси бир янда туратти.
E da ea hadigi hawa: hamosu fidisu dunu ilima, Yosiua ea dialuma da: iya habuga fofoloi amo ligisima: ne sia: i. Ilia da amo defele hamoi. Amalu ilia da Yosiuama abula gaheabolo ga: sisi. Ilia da amo hamonanoba, Hina Gode Ea a: igele dunu da amogawi lelu.
6 Вә Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Йәшуаға мундақ җекилиди: —
Amalalu, a:igele da Yosiuama amane sia: i,
7 «Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Әгәр йоллиримда маңсаң, тапилиғинимни чиң тутсаң, Мениң өйүмни башқурисән, һойлилиримға қарайдиған болисән; саңа йенимда туруватқанларниң арисида туруш һоқуқини беримән.
“Hina Gode Bagadedafa da amane sia: ba: , ‘Di da Na malasu nabawane hamosea, amola hawa: hamosu Na dima hamoma: ne sia: i amo hamosea, di da mae fisili gebewane Na Debolo Diasu amola ea gagoi sogebi amo ouligisu hou hamonanumu. Amola Na da a: igele dunu Na midadi esalebe amo ilia sia: ne gadosu nababe, amo defele Na da dia sia: ne gadosu nabimu.
8 — И баш каһин Йәшуа, сән вә сениң алдиңда олтарған һәмраһлириң аңлаңлар (чүнки улар бешарәтлик адәмләр): — Мана, Мән «Шах» дәп аталған қулумни мәйданға чиқиримән.
Yosiua! Di da gobele salasu Ouligisu dunu! Amaiba: le, noga: le nabima! Amola, dilia Yosiua amola gilisili gobele salasu hamosu dunu! Dilia da Isala: ili da fa: no hahawane ba: ma: ne, dawa: digisu olelesu agoane esala. Amaiba: le, dilia amola noga: le nabima! Na da Na hawa: hamosu dunu, Ea Dio amo da Ifa Amoda, amo dilima olemu.
9 Мана, Мән Йәшуаниң алдиға қойған ташқа қара! — Бу бир ташниң үстидә йәттә көз бар; мана, Мән униң нәқишлирини Өзүм ойимән, — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, — вә Мән бу зиминниң қәбиһлигини бир күн ичидила елип ташлаймән.
Na da Yosiua ea midadi amoga gele afadafa (amo gele da: iya da si fesuale gala) amo ligisimu. Na da amo gele da: iya faele dedemu. Amola eso afae fawane amoga, Na da Isala: ili soge ea wadela: i hou huluane fadegale fasimu.
10 Шу күни, — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, — һәр бириңлар өз йеқиниңларни үзүм тели вә әнҗир дәриғи астиға олтиришқа тәклип қилисиләр».
Amo eso da doaga: sea, dilia huluane afae afae da dilia na: iyado dunu misa: ne hiougimu. Ilia da misini, olofoiwane amola gaga: iwane, dilia waini sagai amola figi ifa bugi amoga sisiga: le disili, hahawane esalumu.”

< Зәкәрия 3 >