Зәкәрия 2
1 Андин мән бешимни көтирип, мана қолида өлчәм танисини тутқан бир адәмни көрдүм
Then I looked up and saw a man with a measuring line/tape.
2 вә униңдин: «Нәгә барисән?» дәп соридим. У маңа: «Мән Йерусалимни өлчигили, униң кәңлиги вә узунлуғини [өлчәп] билгили баримән» — деди.
I asked him, “Where are you going?” He replied, “[I am going] to measure Jerusalem, to determine how wide it is and how long it is.”
3 Мана, мән билән сөзлишиватқан пәриштә чиқти; йәнә бир пәриштә униң билән көрүшүшкә чиқти
Then the angel who had been talking to me started to leave, and another angel walked toward him.
4 вә униңға мундақ деди: — Жүгүр, бу яш жигиткә сөз қил, униңға мундақ дегин: — «Йерусалим өзидә туруватқан адәмләрниң вә малларниң көплүгидин сепилсиз шәһәрләрдәк болиду.
That other angel said to him, “Run and tell that young man that [some day] there will be very many people and livestock in Jerusalem, with the result that there will be too many to live inside the city walls; many will [live outside] the walls.
5 — вә Мән Пәрвәрдигар униң әтрапиға от-ялқун сепили, униң ичидики шан-шәриви болимән.
And Yahweh says that he [himself] will be [like] [MET] a wall of fire around [the city], and he will be there with his glory.”
6 — Һой! Һой! Шималий зиминдин қечиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар, — чүнки Мән силәрни асмандики төрт тәрәптин чиққан шамалдәк тарқитивәткән, дәйду Пәрвәрдигар».
Yahweh declares [to the people who were exiled to Babylonia], “Run! Flee from Babylonia [MTY], the country east [of Israel], and flee in all directions from the places where I caused you to be scattered!
7 «— Һәй! И Бабил қизи билән турғучи Зион, қачқин!
You people [who previously lived in] Jerusalem and who [now] live in Babylon, flee from there!
8 Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Өз шан-шәривини дәп У Мени силәрни булаң-талаң қилған әлләргә әвәтти; чүнки ким силәргә чеқилса, шу Өзиниң көз қаричоқиға чеқилған болиду.
The [armies of the] nations that [attacked you and] took away your valuable possessions have attacked those who are very precious to the Commander of the armies of angels [IDM]. So he says this about me: ‘After I have honored him and sent him to [rebuke] the nations,
9 Чүнки мана, Мән Өз қолумни уларниң үстигә силкиймән, улар өзлиригә қул қилинғучиларға олҗа болиду; шуниң билән силәр самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң Мени әвәткәнлигини билисиләр.
[it is as though] I will strike them with my fist, with the result that those who were their slaves will [now] take back their possessions from those who caused them to become slaves.’ And when that happens, you will know that the Commander of the armies of angels is the one who sent me.”
10 Нахшиларни яңритип шатлан, и Зион қизи; чүнки мана, келиватимән, араңда маканлишимән, дәйду Пәрвәрдигар,
Yahweh says, “[You people of] Jerusalem [APO], shout and be happy, [because] I will be coming [to you] and I will live among you!”
11 — вә шу күнидә көп әлләр Пәрвәрдигарға бағлиниду, Маңа бир хәлиқ болиду; араңда маканлишимән вә силәр самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң Мени әвәткәнлигини билисиләр;
At that time, [people of] many nations will be united to Yahweh and will become his people. He will live among [all of] you; and you will know that the Commander of the armies of angels [is the one who] sent me to you.
12 шуниңдәк Пәрвәрдигар Йәһудани Өзиниң «муқәддәс зимини»да несивиси болушқа мирас қилиду вә йәнә Йерусалимни талливалиду.
[The people of] Judah will be a very special part of his sacred country, and Jerusalem will again be the city that he has chosen.
13 Барлиқ әт егилири Пәрвәрдигар алдида сүкүт қилсун! Чүнки У Өзиниң муқәддәс маканидин қозғалди!»
Everyone, [everywhere, ] should be silent in the presence of Yahweh, because he [again] will come [down] from the sacred place where he lives in heaven [to do great things for us].
