Зәкәрия 11
1 И Ливан, от сениң кедир дәрәқлириңни йәп кетиши үчүн, дәрвазилириңни ач!
黎巴嫩! 打開你的門，讓火來吞滅你的香柏!
2 Вайсаңлар, и қариғайлар, чүнки кедир жиқилди, есил дәрәқләр вәйран қилинди; вайсаңлар, и Башандики дуб дәрәқлири, чүнки барақсан орман жиқитилди!
松樹，哀號吧! 因為香柏已被伐倒，高大者已被摧毀；巴商的橡樹，哀號吧! 因為不可深入的樹林全已倒下。
3 Падичиларниң вайсиған авазини аңла! Чүнки уларниң шәриви [болған чимән-яйлақ] вәйран қилинди; асланларниң һөкиригән авазини аңла! Чүнки Иордан дәриясиниң пәхри болған [бүк-барақсанлиғи] вәйран қилинди.
聽，牧人在哀號，因為他們的的光榮己被破壞；聽，幼獅在咆哮，因為約旦的豪華已遭摧毀。
4 Пәрвәрдигар Худайим мундақ дәйду: — Боғузлашқа бекитилгән падини баққин!
上主，我的天主這樣說：「你要牧放這待宰的羊群!
5 Уларни сетивалғанлар уларни боғузливәткәндә һеч гунакар дәп қаралмайду; уларни сетивәткәнләр: «Пәрвәрдигарға шүкри! Чүнки бейип кәттим!» — дәйду; уларниң өз падичилири уларға ичини һеч ағритмайду.
那些購買牠們來宰殺的，以為無過；那賣出他們的的還說；上主應受讚美，因為我成了富翁! 那牧放牠們的，毫不憐惜牠們。
6 Чүнки Мән зиминда туруватқанларға йәнә ичимни һеч ағритмаймән, дәйду Пәрвәрдигар; — вә мана, Мән адәмләрни, һәр бирини өз йеқининиң қолиға вә өз падишасиниң қолиға тапшуримән; мана, булар зиминни харап қилиду, Мән уларни буларниң қолидин һеч қутқузмаймән.
我也決不再憐恤這地上的居民──上主的斷語；看，我要將每個人交在他的的牧人手中．和他的君王手中，讓他們毀滅這地， 決不由他們手中搶救。
7 Шуңа мән «боғузлашқа бекитилгән пада»ни беқип турдум, болупму падиниң арисидики мискин мөминләрни бақтим. Мән өзүмгә икки таяқни алдим; биринчисини «шапаәт», иккинчисини «риштә» дәп атидим; шуниң билән мән падини бақтим.
這樣我就代替賣羊人牧放待宰的羊群。我取了兩根棍杖：一根我稱它為「愛護」，一根我叫它作「聯合」；我這樣牧放了羊群。
8 Шуниңдәк Мән бир ай ичидә үч падичини һалак қилдим; Мениң җеним бу [хәлиқтин] бизар болди вә уларниң җени Мени өч көрди.
在一個月內，我竟廢除了三個牧人；終於我的人神也厭煩了羊群，而他們的心也厭惡我。
9 Мән: «Мән силәрни бақмаймән; өләй дәп қалғанлири өлүп кәтсун; һалак болай дәп қалғанлири һалак болсун; тирик қалғанларниң һәммиси бир-бириниң гөшини йесун» — дедим.
我於是說：我不願再失放你們：那要死的，就讓他死去；那要喪亡的，就讓他喪亡；那劓剩下的，就讓他們彼此吞食。
10 Мән «шапаәт» дегән тайиғимни елип сундуривәттим, шуниңдәк Мениң барлиқ әлләр билән болған әһдәмни сундурувәттим.
以後，我就拿起我的棍杖「愛護」，把它折斷，藉以廢除我與眾百姓所結的盟約。
11 Әһдә шу күни бекар қиливетилди; шуңа пада арисидики маңа диққәт қилған мискин мөминләр буниң Пәрвәрдигарниң сөзи екәнлигини билип йәтти.
盟約便在那一天廢除了；於是那些注視我的羊販子，便知道這是上主的話。
12 Вә мән уларға: «Мувапиқ көрсәңлар, мениң иш һәққимни бериңлар; болмиса болди қилиңлар» — дедим. Шуңа улар мениң иш һәққимгә оттуз күмүч тәңгини таразиға салди.
以後，我對他們說：如果你們看著好，就給我工資，不然，就算了。他們於是衡量了二十兩銀子作我的工資。
13 Вә Пәрвәрдигар маңа: «Мана бу улар Маңа бекиткән қалтис баһа! Уни сапалчиниң алдиға ташлап бәр!» деди. Шуниң билән мән оттуз күмүч тәңгини елип буларни Пәрвәрдигарниң өйидә, сапалчиниң алдиға чөривәттим.
那時上主對我說：「你把他們對我所佔計的高價投入寶內! 我就是拿了那三十兩銀子，投入上主殿內寶庫裏
14 Андин мән Йәһуда билән Исраилниң қериндашлиғини үзүш үчүн, иккинчи тайиғимни, йәни «риштә»ни сундурувәттим.
我又折斷我的另一根棍杖「聯合」，藉以廢除與以色列間的手足情誼。
15 Андин Пәрвәрдигар маңа мундақ деди: «Сән әнди йәнә әрзимәс падичиниң қураллирини ал.
上主又對我說：「你再取一套愚昧收入的服裝，
16 Чүнки мана, Мән зиминда бир падичини орнидин турғузимәнки, у һалак болай дегәнләрдин хәвәр алмайду, тенәп кәткәнләрни издимәйду, яриланғанларни сақайтмайду, сағламларниму бақмайду; у бәлки сәмригәнләрниң гөшини йәйду, һәтта туяқлирини йирип йәйду.
因為．看，我將在地上興起一個牧人：那喪失的，他不去尋找；那迷途的，他不去搜索；那受傷的，他不去醫治；那病弱的，他不去扶持；卻要擇肥而食，並且剝去牠們的蹄子。
17 Падини ташливәткән әрзимәс падичиниң һалиға вай! Қилич униң билиги вә оң көзигә чүшиду; униң билиги пүтүнләй йигиләйду, униң оң көзи пүтүнләй қараңғулишип кетиду.
禍哉! 那拋棄羊群的愚昧牧人! 願刀劍落在他的臂膊和他的右眼上! 願他的臂膊枯槁! 願他的右眼完全失明!
