Күйләрниң күйи 3
1 «Орун-көрпәмдә йетип, кечә-кечиләрдә, Җенимниң сөйгинини издәп тәлмүрүп яттим; Издидим, бирақ тапалмайттим;
On my couch during the nights I sought him whom my soul loveth: I sought him, but I found him not.
2 Мән һазир туруп, шәһәрни айлинай; Кочиларда, мәйданларда, Җенимниң сөйгинини издәймән» — дедим; Издидим, бирақ тапалмайттим;
Oh, I must rise now, and go about in the city in the streets, and in the open places; I will seek him whom my soul loveth: I sought him, but I found him not.
3 Шәһәрни чарлиғучи җесәкчиләр маңа учриди, мән улардин: — «Җенимниң сөйгинини көрдүңларму?» — дәп соридим.
Then found me the watchmen that walked about the city. “Have ye seen him whom my soul loveth?”
4 — Улардин айрилипла җенимниң сөйгинини таптим; Уни анамниң өйигә, Өз қосиғида мени һамилдар болғанниң һуҗрисиға елип кирмигичә, Уни тутувелип қәтъий қоюп бәрмәйттим».
Scarcely had I passed away from them, when I found him whom my soul loveth: I laid fast hold of him, and would not let him go, until I had brought him into my mother's house, and into the chamber of her that had born me.
5 «И Йерусалим қизлири, Җәрәнләр вә даладики маралларниң һөрмити билән, Силәргә тапилаймәнки, Муһәббәтниң вақит-саити болмиғичә, Уни ойғатмаңлар, қозғимаңлар».
I adjure you, ye daughters of Jerusalem, by the roes, and by the hinds of the field, that ye awaken not, nor excite my love, till it please [to come of itself].—
6 «Бу зади ким, чөл-баявандин келиватқан? Ис-түтәк түврүклиридәк, Мүрмәкки һәм мәстики билән пуритилған, Әтирпурушниң һәр хил ипар-әнбәрлири билән пуритилған?»
Who is this that cometh up from the wilderness, like pillars of smoke, perfumed with myrrh and frankincense, with all spicy powders of the merchant?
7 «Мана, униң тәхтиравани, У Сулайманниң өзиниңдур; Әтрапида атмиш палван жүриду, Улар Исраилдики батурлардиндур.
Behold, it is the bed, which is Solomon's, sixty valiant men are round about it, of the valiant ones of Israel.
8 Уларниң һәммиси өз қиличи тутуқлуқ, Җәң қилишқа тәрбийиләнгәнләрдур; Түнләрдики вәсвәсиләргә тәйяр туруп, Һәммиси өз қиличини янпишиға асиду».
All of them are girded with the sword, are expert in war; every one hath his sword upon his thigh, because of the terror in the nights.
9 «Сулайман падиша өзи үчүн алаһидә бир шаһанә сайивәнлик кариват ясиған; Ливандики яғачлардин ясиған.
A palanquin did king Solomon make for himself out of the wood of Lebanon.
10 Униң түврүклири күмүчтин, Йөләнчүки алтундин, Селинчиси болса сөсүн рәхттин; Ичи муһәббәт билән безәлгән, Йерусалим қизлири тәрипидин.
The pillars thereof he made of silver, its coverlid of gold, its seat of purple: its inner part is arranged lovely, by the daughters of Jerusalem.
11 Чиқиңлар, и Зион қизлири, Сулайман падишаға қарап беқиңлар, Той болған күнидә, Көңли хошал болған күнидә, аниси униңға таҗни кийгүзгән қияпәттә униңға қарап беқиңлар!»
Go forth, and look, O ye daughters of Zion, on king Solomon, with the crown wherewith his mother hath crowned him on the day of his espousals, and on the day of the joy in his heart.
