Күйләрниң күйи 2
1 Мән болсам Шарун отлиғидики зәпиран, халас; Җилғиларда өскән бир нилупәр, халас!»
I am a rose of Sharon, a lily of the valleys.
2 «Тикән-җиғанлар арисидики нилупәрдәк, Мана инсан қизлири арисида мениң амриғим шундақтур!».
As a lily amongst thorns, so is my love amongst the daughters.
3 «Ормандики дәрәқләр арисида өскән алма дәриғидәк, Оғул балилар арисидидур мениң амриғим. Униң сайиси астида дилим аләмчә сөйүнүп олтардим; Униң мевиси маңа шерин тетиди;
As the apple tree amongst the trees of the wood, so is my beloved amongst the sons. I sat down under his shadow with great delight, his fruit was sweet to my taste.
4 У мени шарапханиға елип кирди; Униң үстүмдә көтәргән туғи муһәббәттур.
He brought me to the banquet hall. His banner over me is love.
5 Мени кишмиш пошкаллар билән қувәтләңлар; Алмилар билән мени йеңиландуруңлар; Чүнки муһәббәттин зәиплишип кәттим;
Strengthen me with raisins, refresh me with apples; for I am faint with love.
6 Униң сол қоли бешим астида, Униң оң қоли мени силаватиду.
His left hand is under my head. His right hand embraces me.
7 И Йерусалим қизлири, Җәрәнләр вә даладики маралларниң һөрмити билән, Силәргә тапилаймәнки, Муһәббәтниң вақит-саити болмиғичә, Уни ойғатмаңлар, қозғимаңлар!»
I adjure you, daughters of Jerusalem, by the roes, or by the hinds of the field, that you not stir up, nor awaken love, until it so desires.
8 «Сөйүмлүгүмниң авази! Мана, у келиватиду! Тағлардин сәкрәп, Едирлардин ойнақлап келиватиду!
The voice of my beloved! Behold, he comes, leaping on the mountains, skipping on the hills.
9 Мениң сөйүмлүгүм җәрән яки яш буғидәктур; Мана, у бизниң өйниң теминиң кәйнидә туриду; У деризиләрдин қарайду, У пәнҗирә-пәнҗириләрдин марап бақиду».
My beloved is like a roe or a young deer. Behold, he stands behind our wall! He looks in at the windows. He glances through the lattice.
10 «Мениң сөйүмлүгүм маңа сөз қилип мундақ деди: — «Орнуңдин тур, амриғим, мениң гүзилим, мән билән кәткин;
My beloved spoke, and said to me, “Rise up, my love, my beautiful one, and come away.
11 Чүнки мана, қиш өтүп кәтти, Ямғур йеғип түгиди, у кетип қалди;
For behold, the winter is past. The rain is over and gone.
12 Йәр йүзидә гүлләр көрүнди; Нахшилар сайраш вақти кәлди, Зиминимизда пахтәкниң садаси аңланмақта;
The flowers appear on the earth. The time of the singing has come, and the voice of the turtledove is heard in our land.
13 Әнҗир дәриғи қишлиқ әнҗирлирини пишармақта, Үзүм таллири чечәкләп өз пуриғини чачмақта; Орнуңдин тур, мениң амриғим, мениң гүзилим, мән билән кәткин!
The fig tree ripens her green figs. The vines are in blossom. They give out their fragrance. Arise, my love, my beautiful one, and come away.”
14 Аһ мениң пахтиким, Қорам таш йериқи ичидә, Қия далдисида, Маңа авазиңни аңлатқайсән, Чүнки авазиң шерин, җамалиң йеқимлиқтур!»
My dove in the clefts of the rock, in the hiding places of the mountainside, let me see your face. Let me hear your voice; for your voice is sweet and your face is lovely.
15 «Түлкиләрни тутувалайли, Йәни үзүмзарларни бузғучи кичик түлкиләрни тутувалайли; Чүнки үзүмзарлиримиз чечәклимәктә».
Catch for us the foxes, the little foxes that plunder the vineyards; for our vineyards are in blossom.
16 «Сөйүмлүгүм мениңкидур, мән униңкидурмән; У нилупәрләр арисида падисини беқиватиду».
My beloved is mine, and I am his. He browses amongst the lilies.
17 «Таң атқичә, Көләңгиләр қечип йоқиғичә, Маңа қарап бурулуп кәлгин, и сөйүмлүгүм, Һиҗранлиқ тағлири үстидин сәкрәп келидиған җәрән яки буғидәк болғин!».
Until the day is cool, and the shadows flee away, turn, my beloved, and be like a roe or a young deer on the mountains of Bether.
