Римлиқларға 8
1 Хуласилисақ, Мәсиһ Әйсада болғанлар гунаниң җазасиға мәһкүм болмайду.
Thus there is now no condemnation to those who are in Christ Jesus;
2 Чүнки Мәсиһ Әйсада болған һаятлиқни бәхш етидиған Роһниң қанунийити адәмни гунаға вә өлүмгә елип баридиған қанунийәттин силәрни халас қилди.
for the law of the spirit of life in Christ Jesus has set me free from the law of sin and of death.
3 Чүнки [гуналиқ] әт елип келидиған аҗизлиқ түпәйлидин Тәврат қануни қилалмиғанни Худаниң Өзи [қилди]; У Өз Оғлини гунакар әтлик қияпәттә гунани бир тәрәп қилишқа әвәтип, әттики мәвҗут гунани [өлүмгә] мәһкүм қиливәтти;
For God has done what the Law could not do, weakened as it was by flesh. By sending his own Son in the likeness of sinful flesh, and on account of sin, he condemned sin in the flesh;
4 буниң билән [муқәддәс] қанунниң һәққаний тәливи әткә әгәшмәйдиған, бәлки Роһқа әгишип маңидиған бизләрдә әмәлгә ашурулиду.
in order that the Law might be fulfilled in us who order our lives not after the flesh, but after the spirit.
5 Чүнки әткә бойсунидиғанлар әткә хас ишларниң ойида жүриду; Муқәддәс Роһқа бойсунидиғанлар болса, шу Роһқа аит ишларниң ойида жүриду.
For they who live after the flesh, give their attention to the things of the flesh; But they who live after the spirit, give their attention to spiritual things.
6 Әттики ой-нийәтләр адәмни өлүмгә елип бариду; Муқәддәс Роһқа аит ой-нийәтләр һаятлиқ вә хатирҗәм-аманлиқтур;
To be earthly minded means death; To be spiritually minded means life and peace.
7 чүнки әттики ой-нийәтләр Худаға дүшмәнликтур; чүнки әт Худаниң қануниға бойсунмайду һәм һәтта униңға бойсунуши мүмкин әмәс;
For to be earthly minded is enmity against God; For such a mind is not subject to the Law of God, Nor can it be;
8 әттә болғанлар Худани хурсән қилалмайду.
And they who are earthly minded cannot please God.
9 Амма силәргә кәлсәк, пәқәт Худаниң Роһи дәрвәқә ичиңларда яшаватқан болса, силәр әттә әмәс, бәлки Роһта яшайсиләр. Амма Мәсиһниң Роһиға егә болмиған адәм болса, у Мәсиһкә мәнсуплардин әмәс.
But you are not earthly, but spiritual, if indeed the Spirit of God is really dwelling in you. If any one does not have the Spirit of Christ, he is none of his.
10 Лекин Мәсиһ қәлбиңларда болса, тениңлар гуна түпәйлидин өлүмниң илкидә болсиму, һәққанийлиқ түпәйлидин роһуңлар һаяттур.
But if Christ is in you, though your bodily self is dead because of sin, your spirit is full of life because of righteousness.
11 Һалбуки, өлгән Әйсани өлүмдин Тирилдүргүчиниң Өзидики Роһ силәрдә яшиса, Мәсиһни өлүмдин тирилдүргүчи қәлбиңларда яшаватқан Роһи арқилиқ өлидиған тениңларниму һаяти күчкә егә қилиду.
But if the Spirit of Him who raised up Jesus from dead is dwelling in you, He who raised up Jesus from the dead is dwelling in you, He who raised up Christ Jesus from the dead will also make your dying bodily self live by his indwelling Spirit in your lives.
12 Шуниң үчүн, қериндашлар, биз әткә қәриздар әмәс, йәни униңға әгишип яшашқа қәриздар әмәсмиз.
Therefore, brothers, we are debtors - but not to the flesh, to live according to the flesh;
13 Чүнки әткә әгишип яшисаңлар, һалак болисиләр; лекин Муқәддәс Роһқа тайинип әттики қилмишларни өлүмгә мәһкүм қилсаңлар, яшайсиләр.
for if you go on living according to the flesh, you are on the road to die; but if by the Spirit you keep putting to death the deeds of the body, you will live.
14 Чүнки кимләрки Худаниң Роһиниң йетәкчилигидә яшиса, шуларниң һәммиси Худаниң пәрзәнтлиридур.
For only those are sons of God who are led by God’s Spirit.
15 Чүнки силәр қобул қилған роһ қуллуққа аит әмәс, шундақла силәрни қайта қорқунучқа салғучи бир хил роһ әмәс, бәлки силәр оғуллуққа елип баридиған Роһни қобул қилғансиләр; У арқилиқ «Абба, ата!» дәп нида қилимиз.
For you have not received a spirit of slavery in order that you should once more be afraid; but you have received a spirit of adoption, in which we cry out, "My Father, my dear Father!"
16 Роһ бизниң өз роһумиз билән биллә бизниң Худаниң балилири екәнлигимизгә гувалиқ бериду.
For his Spirit himself bears witness with our spirit, that we are children of God;
17 Худаниң балилири екәнмиз, әнди мирасхорларму болимиз — Худаниң мирасхорлири һәмдә Мәсиһ билән тәң мирасхор болимиз — пәқәтла униң билән тәң азап-оқубәт тартсақла, униң билән шан-шәрәптин тәң бәһримән болимиз.
and if children, then heirs, heirs of God and joint-heirs with Christ; but to share his glory, we must now be sharing his sufferings.
18 Чүнки мән һазирқи азап-оқубәтләрниң кәлгүсидә биздә ашкарилинидиған шан-шәрәпләргә һеч селиштурғучилиғи йоқ дәп һесаплаймән.
For I count as nothing what we now suffer, in comparison with the glory which will soon be unveiled to us.
19 Чүнки пүткүл каинат Худаниң оғуллириниң аян қилинишини интизарлиқ билән күтмәктә.
All nature even is waiting with eager longing for the unveiling of the vision of God’s sons.
20 Чүнки яритилған каинат [Худаниң] [ләнити астида қелип], бимәниликкә чөктүрүлди. Бу, каинатниң өз ихтияри билән әмәс, бәлки уни чөктүргүчиниң ирадиси билән болди вә шундақ үмүти билән болдики, каинат өзиму чириштин болған қуллуқтин қутқузулуп, Худаниң пәрзәнтлиригә беғишлинидиған шан-шәрәпкә тәвә болған һөрлүккә ериштүрүлүштин ибарәт еди.
For nature was subjected to imperfection, not by its own will, but by the will of Him who thus made it subject -
yet not without the hope that some day nature itself also will be freed from the thraldom of decay, into the freedom which belongs to the glory of the children of God.
22 Чүнки пүткүл каинатниң һазирғичә налә-пәряд көтирип, туғут толғиғиниң азавини бирликтә тартиватқанлиғини билимиз.
For we know that all nature has been groaning and travailing together until this hour.
23 Ялғуз каинат әмәс, һәтта бизму, йәни [муқәддәс] Роһниң тунҗа чиқарған мевисидин бәһримән болған бизләрму дилимизда налә-пәряд көтәрмәктимиз һәмдә [Худаниң] оғуллири сүпитидә қобул қилинишимизни, йәни тенимизниң ниҗатниң һөрлүгигә чиқирилишини интизарлиқ билән күтмәктимиз.
And not only that, we ourselves, although we are grasping the first- fruits of the Spirit, even we ourselves are inwardly groaning, while we are waiting for adoption, the redemption of our body.
24 Биз үмүткә бағланғачқа тқузулған екәнмиз. Лекин үмүт қилинған нәрсә көрүлгән болса, у йәнә үмүт боламду? Кимму көз алдидики нәрсини үмүт қилсун?
For by hope we are saved; but hope which is clearly seen is no longer hope.
25 Бирақ, техи көрмигинимизгә үмүт бағлиған екәнмиз, уни сәвирчанлиқ билән күтүшимиз керәктур.
Who hopes for what he clearly sees? But if we hope for something that we do not see, we then patiently wait for it.
26 Шуниңдәк, инсаний аҗизлиғимизда [Муқәддәс] Роһ келип бизгә ярдәм қилиду; чүнки қандақ дуа қилишимиз керәклигини билмәймиз. Лекин Роһниң Өзи ипадилигүсиз налә-пәряд билән биз үчүн [Худаниң алдида] туруп дуа-тилавәт қилмақта.
In the same way the Spirit also takes hold with us in our weakness; for we know knot how to pray as we ought; but the Spirit himself intercedes for us with groanings which cannot be uttered.
27 Инсанларниң қәлбини инчикиләп күзитип Қариғучи болса, [Муқәддәс] Роһниң ой-нийәтлириниң немә екәнлигини билиду; чүнки У Худаниң ирадиси бойичә муқәддәс бәндилири үчүн [Худаниң алдида] дуа қилип өтүнмәктә.
And the Searcher of Hearts knows what the Sprit’s meaning is, because his intercessions for the saints are according to the will of God.
28 Шундақла шуни билимизки, пүткүл ишлар Худани сөйидиғанларниң, йәни униң мәхсәт-муддиаси бойичә чақирилғанларниң бәхит-бәрикитигә бирликтә хизмәт қилмақта.
Now we know that all things continually work together for good to to those who love God, to those who have been the called according to his purpose.
29 Чүнки Худа алдин көңлигә пүккәнкишиләрни, уларниң кәлгүсидә Өз Оғлиниң образиға охшаш болидиғинини, Оғлиниң нурғун қериндашлири арисидики тунҗа оғли болидиғинини алдин бәлгүлигән.
For whom he foreknew, he also foreordained to be conformed to the likeness of his Son, so that he might be the eldest of a great brotherhood;
30 Алдин бекиткән кишиләрни У чақирди, чақирған кишиләрни У һәққаний қилди; һәққаний қилғанларға У шан-шәрәп ата қилди.
and whom he foreordained, those he also called; and whom he called, those he also justified; and whom he justified, those he also glorified.
31 Ундақта, бу ишларға йәнә немә дәйли? Худа биз тәрәптә турған екән, кимму бизгә қарши чиқалисун?!
What shall we say then, to these things? If God be for us, Who can be against us?
32 Өз Оғлиниму айимай, Уни һәммимиз үчүн пида йолиға тапшурған [Худа], Униңға қошуп һәммини бизгә шәртсиз ата қилмай қаларму?
He that spared not his own Son, But freely delivered him up for us all, How shall he not with him also freely give us all things?
33 Кимму Худаниң таллиғанлири үстидин шикайәт қилалисун?! Худа һәққаний қилған йәрдә,
Who shall accuse God’s elect? God acquits them;
34 кимму гунаға мәһкүм қилалисун? Өлгән, шундақла тирилгән вә Худаниң оң йенида туруватқан, һәмдә биз үчүн [Худаниң алдида] туруп дуа-тилавәт қиливатқан Мәсиһ шундақ қиларму?!
Who is there to condemn them? Will Christ who died? Yes, and who rose from the dead, The Christ who is also at the right hand of God, And is interceding for us?
35 Ким бизни Мәсиһниң меһир-муһәббитидин айриветәлисун? Җапа-мушәққәтму, дәрд-әләмму, зиянкәшликму, ачарчилиқму, ялаңачлиқму, хейим-хәтәрму яки қиличму?
What shall separate us from the love of Christ? Shall anguish, or calamity, or persecution, or famine? Shall nakedness, or peril, or sword?
36 [Муқәддәс язмиларда] ейтилғинидәк: — «Сени дәп күн бойи қирилмақтимиз, Боғузлинишни күтүп турған қойлардәк һесапланмақтимиз».
Even as it is written. For thy sake we are killed all the day long; We are accounted as sheep for the slaughter.
37 Бирақ бизни Сөйгүчигә тайинип буларниң һәммисидә ғалипларниң ғаливи болмақтимиз;
Nay, in all these things we are more than conquerors Through Him who loved us.
38 Шуниңға қәтъий қайил қилиндимки, мәйли өлүм болсун һаятлиқ болсун, пәриштиләр болсун җин-шәйтан һөкүмранлар болсун, һазирқи ишлар яки кәлгүсидики ишлар болсун, һәр қандақ роһий күчләр болсун,
For I am fully persuaded that neither death nor life, Neither angels nor principalities, nor powers, Neither the present world nor the world to come, Nor the powers of Nature,
39 пәләк болсун һаң болсун, шундақла пүткүл каинатта яритилған һәр қандақ башқа бир шәйи болсун, бизни Рәббимиз Мәсиһ Әйсада болған Худаниң меһир-муһәббитидин һеч қачан айривәткүчи болалмайду.
Nor height, nor depth, Nor any other created thing, Shall be able to separate us from the love of God Which is in Christ Jesus our Lord.
