< Римлиқларға 15 >

1 Әнди етиқатимиз күчлүк болған бизләр өзимизни қанаәтләндүрүшнила ойлимай, бәлки етиқати аҗизларниңму аҗизлиқлирини көтиришимиз керәк.
We then who are strong ought to hear the infirmities of the weak, and not to please ourselves.
2 Һәр биримиз өз йеқинимизниң етиқатини қуруп чиқиши үчүн, униң бәхит-бәрикитини көзләп, уни хурсән қилишқа интиләйли.
Let each one of us please his neighbor, to promote what is good, for edification.
3 Чүнки һәтта Мәсиһму Өзини қандурушни ойлимиған еди. Бу тоғрисида муқәддәс язмиларда мундақ пүтүлгән: «Сән [Худани] һақарәт қилғанларниң һақарәтлири Мениң үстүмгә чүшти».
For Christ did not seek his own pleasure, but, as it is written, “The reproaches of those who reproached thee fell on me.”
4 Чүнки бурунда [вәһий билән] пүтүлгән язмилардики һәр қайси сөзләр бизгә үгитиш үчүн йезилған болуп, мәхсити муқәддәс китаплардин кәлгән сәвир-тақәт вә илһамбәхш арқилиқ биздә азру-үмүтниң болуши үчүндур.
For whatever things were written aforetime, were written for our instruction; that we through the patience and the consolation of the Scriptures might have hope.
5 Әнди сәвир-тақәт вә илһамбәхшниң Егиси Худа силәрни Мәсиһ Әйсани үлгә қилип, өз ара бир ой-нийәткә кәлтүргәй;
And may the God of patience and consolation grant that ye may be of the same mind one with another, according to Christ Jesus;
6 буниң билән силәр Худани, йәни Рәббимиз Әйса Мәсиһниң Атисини бир җан бир дил билән бир еғиздин улуқлиғайсиләр.
that with one accord ye may with one mouth glorify God, the Father of our Lord Jesus Christ.
7 Шуңа, Мәсиһ силәрни қобул қилип, Худаға шан-шәрәп кәлтүргинидәк, силәрму бир-бириңларни қобул қилиңлар.
Wherefore receive ye one another, as Christ received you to the glory of God.
8 Чүнки силәргә шуни ейтимәнки, Әйса Мәсиһ Худаниң ата-бовиларға бәргән вәдилирини испатлаш үчүн, шу арқилиқ әлләрму Худаниң рәһим-шәпқитини көрүп уни улуқлиши үчүн, хәтнә қилинғанларға Худаниң һәқиқитини йәткүзгүчи хизмәткар сүпитидә тайинланди. Бу худди [муқәддәс язмиларда]: — «Шуңа Саңа әлләр арисида мәдһийә оқуймән, Вә Сениң намиңни күйләймән» — дәп йезилған еди.
For I say that Christ became a minister to the circumcised for the sake of God's truth, in order to make sure the promises given to the fathers;
9
and that the gentiles glorified God for his mercy, as it is written, “For this cause I will give praise to thee among the gentiles, and sing to thy name.”
10 Вә У йәнә: — «Әй әлләр, [Худа]ниң хәлқи билән биллә шат-хурам болуңлар!» — дәйду.
And again he saith: “Rejoice, ye gentiles, with his people.”
11 Вә йәнә У: — «Әй барлиқ әлләр, Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар, Әй пүткүл қовмләр, Уни улуқлаңлар!» — дәйду.
And again: “Praise the Lord, all ye gentiles, and let every people praise him.”
12 Йәнә, Йәшая [пәйғәмбәрму] мундақ дәйду: — «Йәссәниң йилтизи болған киши мәйданға чиқиду, Әлләргә һакимлиқ қилидиған зат орнидин туриду; Әлләр дәрвәқә Униңға үмүт бағлайду».
And again Isaiah saith: “There shall be the shoot from Jesse, and he that riseth up to rule the gentiles; in him shall the gentiles hope.”
13 Әнди үмүтниң Егиси Худа Өзигә ишиниватқанлиғиңлардин қәлбиңларни толуқ шат-хурамлиқ вә тинич-хатирҗәмликкә толдурғай, шуниң билән Муқәддәс Роһниң күч-қудрити билән үмүткә толуп ташқайсиләр.
And may the God of hope fill you with all joy and peace in believing, that ye may abound in hope, through the power of the Holy Spirit.
14 И қериндашлирим, көңлүңларниң меһриванлиқ билән толғанлиғиға, мол билимләр билән толуқ безәлгәнлигигә, шундақла бир-бириңларға өз ара җекиләп берәләйдиғанлиғиңларғиму қайилмән.
But I myself am persuaded of you, my brethren, that ye are even of yourselves full of goodness, filled with all knowledge, able also to admonish one another.
15 Шундақ болсиму, Худа маңа ата қилған шапаәт түпәйлидин мән силәргә бир қисим тәрәпләрдин нәччә ишларни әслитип қоюшқа сәл җүръәтлик болуп ушбу хәтни язмақтимән.
But I have written to you, brethren, in a manner somewhat bold on some subjects, as putting you in mind, on account of the grace given me by God
16 Шу шапаәт билән мән Худаниң хуш хәвирини йәткүзүп каһиндәк Униң ибадитини һәммә йәрдә вуҗудқа кәлтүрүш хизмитидә [Йәһудий әмәс] әлләргә Мәсиһ Әйсаниң хизмәткари болуп тайинландим. Бу хизмитимниң мәхсити әлләрниң Худаға сунидиған ибадити Муқәддәс Роһ арқилиқ пак-муқәддәс қилинип, Худани хурсән қилидиған қурбанлиқтәк Униң қобул қилишиға лайиқ болуши үчүндур.
that I should be a minister of Christ Jesus to the gentiles, performing the office of a priest in respect to the gospel of God, that the oblation of the gentiles may be acceptable, being sanctified by the Holy Spirit.
17 Шуниң үчүн Мәсиһ Әйсада болғанлиғимдин Худаниң маңа тапшурғанлиридин пәхирлинимән.
I have then ground for glorying in Christ Jesus in regard to the things pertaining m God.
18 Чүнки әлләрниң Худаға итаәт қилиши үчүн Мәсиһниң маңа қилдурғанлиридин башқа һеч немини тилға елишқа һәддим әмәс. Сөз вә әмәлләр арқилиқ, аламәтлик мөҗизиләр вә карамәтләр арқилиқ, Муқәддәс Роһниң күч-қудрити билән Йерусалимдин башлап Иллирикон өлкисгичә айлинип һәммә йәрдә Мәсиһниң хуш хәвирини толуқ җакалидим.
For I will not be bold to say anything hut of what Christ hath actually wrought by me to bring the gentiles to obedience by word and deed,
by the power of signs and wonders, by the power of the Spirit; so that from Jerusalem, and in the country around even to Illyricum, I have fully made known the gospel of Christ;
20 Шундақ қилип башқилар салған һулниң үстигә бена салмаслиқ үчүн, әзәлдин Мәсиһниң нами аңланмиған йәрләрдә бу хуш хәвәрни җакалашқа интилип кәлдим.
but always earnestly desirous to preach it in this manner, —not where Christ had been named, that I might not build on another's foundation,
21 Бу тоғрисида [муқәддәс язмиларда] ейтилғинидәк: — «Униңдин хәвәрсиз болғанлар Уни көриду, Аңлимиғанлар аңлап чүшиниду».
but, as it is written: “They, to whom no tidings concerning him came, shall see; and they that have not heard shall understand.”
22 Мана, шу [хизмәтлирим] сәвәвидин йениңларға беришни көп қетим ойлиған болсамму, лекин тосулғуларға учрап баралмидим.
For which cause also, for the most part, I have been hindered from coming to you.
23 Лекин һазир мошу әтрапларда [хуш хәвәр йәткүзүлмигән] йәрләр маңа қалмиғанлиқтин, һәмдә көп жиллардин бери силәрни йоқлап бериш арзуюм болғанлиқтин, Испанийәгә беришимда силәрниму йоқлап өтмәкчимән. Сәпиримдә алди билән силәр билән көрүшүп, бир мәзгил һәмраһлиғиңлардин толуқ хошаллинип, андин силәрниң ярдимиңларда сәпиримни давамлаштурушумни үмүт қилимән.
But now having no more opportunity in these regions, and having had for many years a great desire to come to you,
when I go to Spain, I will come to you; for I hope to see you on my way, and to be helped forward thither by you, after I have in some degree satisfied myself with your company.
25 Бирақ һазир болса Йерусалимға берип, у йәрдики муқәддәс бәндиләрниң хизмитидә болушқа кетиватимән.
But now I am going to Jerusalem on a service of relief to the saints.
26 Чүнки Македонийә вә Ахая өлкилиридики җамаәтләр Йерусалимдики муқәддәс бәндиләр арисидики йоқсулларға сәдиқә топлап ярдәм беришни лайиқ көрди.
For Macedonia and Achaia have thought it good to make a contribution for the poor among the saints in Jerusalem.
27 Бу ишни улар бәрһәқ лайиқ көрди; әмәлийәттә болса улар Йерусалимдикиләргә қәриздардур. Чүнки әлләр [Йәһудий қериндашларниң] роһий бәхитлиридин бәһримән болған болса, маддий җәһәттин уларға ярдәм беришкә тоғра келиду.
They have thought it good, and they owed it to them. For if the gentiles have shared in their spiritual things, they ought in return to minister to them in temporal things.
28 Мән бу ишни пүттүргәндин кейин, йәни [Йерусалимдики] қериндашларниң [җамаәтләрниң етиқатиниң] бу мевисини қобул қилишини җәзмәнләштүргәндин кейин, силәрни йоқлап өтүп Испанийәгә баримән.
When therefore I have completed this business, and secured to them this fruit, I shall set out to pass through you to Spain.
29 Йениңларға барғинимда, Мәсиһниң толуқ бәхит-бәрикитини силәргә елип баридиғанлиғимни билимән.
And I know that when I come to you, I shall come in the fullness of the blessing of Christ.
30 Қериндашлар, Рәббимиз Әйса Мәсиһ вә [Муқәддәс] Роһниң меһир-муһәббити билән силәрдин өтүнимәнки, мән үчүн Худаға дуа қилип мән билән бирликтә күрәш қилғайсиләр —
But I beseech you, by our Lord Jesus Christ, and by the love produced by the Spirit, that ye strive together with me in prayers to God for me;
31 мениң Йәһудийә өлкисидики етиқат қилмиғанларниң яман нийәтлиридин сақлинишим, шуниңдәк Йерусалимда инъамни йәткүзүш хизмитимниң шу йәрдики муқәддәс бәндиләрниң қобул қилишиға еришиши үчүн
that I may be delivered from the unbelievers in Judaea, and that my service for Jerusalem may prove acceptable to the saints;
32 һәмдә ахирда Худа буйруса, пеқирниң шат-хурамлиқ билән йениңларға берип, силәр билән ортақ истираһәт қилишимиз үчүнму дуа қилғайсиләр.
so that, through the will of God, I may come to you in joy, and may with you be refreshed.
33 Аманлиқ-хатирҗәмлик Егиси болған Худа һәммиңлар билән биллә болғай! Амин!
And may the God of peace be with you all. Amen.

< Римлиқларға 15 >