Римлиқларға 14
1 Етиқати аҗизларни қобул қилиңлар, лекин улар билән пикирдә талаш-тартиш қилмаңлар.
I now pass to another subject. Receive as a friend a man whose faith is weak, but not for the purpose of deciding mere matters of opinion.
2 Бириси һәр қандақ йемәкликни йейишкә болидиғиниға ишиниду; лекин йәнә етиқати аҗиз бириси пәқәт көктатларнила йәйду.
One man's faith allows him to eat anything, while a man of weaker faith eats nothing but vegetables.
3 Һәр қандақ йемәкликләрни йәйдиған киши йемәйдиған кишини кәмситмисун; һәмдә [бәзи нәрсини] йемәйдиған киши һәр қандақ йемәкликләрни йәйдиған киши үстидин һөкүм қилмисун. Чүнки Худа уни қобул қилған.
Let not him who eats certain food look down upon him who abstains from it, nor him who abstains from it find fault with him who eats it; for God has received both of them.
4 Башқа бирисиниң хизмәткари үстидин һөкүм қилғучи сән ким едиң? Хизмәткарниң тик туруши яки жиқилип кетишигә пәқәтла өз ғоҗайини мәсъулдур. Һәмдә [шу хизмәткарму] тик туридиған қилиниду — чүнки [хуҗайини] Рәб уни тик турғузушқа қадирдур.
Who are you that you should find fault with the servant of another? Whether he stands or falls is a matter which concerns his own master. But stand he will; for the Master can give him power to stand.
5 Мәлум бириси мәлум бир күнни йәнә бир күндин үстүн көриду, йәнә бириси һәммә күнни охшаш дәп қарайду. Һәр ким өзиниң көзқаришиға толуқ ишәши болсун.
One man esteems one day more highly than another; another esteems all days alike. Let every one be thoroughly convinced in his own mind.
6 Мәлум күнни қәдирләйдиған киши буниң билән Рәббиниң һөрмитидә уни қәдирләйду. Бир нәрсини йәйдиған кишиму Рәббиниң һөрмитидә йәйду, чүнки у өз рисқи үчүн Худаға тәшәккүр ейтиду. Мәлум нәрсини йемәйдиған киши йемәйдиғанлиғи билән өзиниң Рәббиниң һөрмитидә йемәйду, уму шундақла Худаға тәшәккүр ейтиду.
He who regards the day as sacred, so regards it for the Master's sake; and he who eats certain food eats it for the Master's sake, for he gives thanks to God; and he who refrains from eating it refrains for the Master's sake, and he also gives thanks to God.
7 Чүнки һеч қайсимиз өзимиз үчүн яшимаймиз вә һеч қайсимиз өзимиз үчүн өлмәймиз;
For not one of us lives to himself, and not one dies to himself.
8 Бәлки әгәр яшисақ, Рәббимиз үчүн яшаймиз; өлсәк, Рәббимиз үчүн өлимиз. Шуниң үчүн яшисақму, өлсәкму Рәббимизгә мәнсуптурмиз.
If we live, we live to the Lord: if we die, we die to the Lord. So whether we live or die, we belong to the Lord.
9 Чүнки Мәсиһниң өлүши вә тирилиши дәл шу мәхсәт билән болдики, Униң өлүкләрниң һәм тирикләрниң Рәбби болуши үчүндур.
For this was the purpose of Christ's dying and coming to life--namely that He might be Lord both of the dead and the living.
10 Ундақта, сән немә үчүн қериндишиң үстидин һөкүм қилисән? Яки немә үчүн қериндишиңни мәнситмәйсән? Чүнки һәммимиз Худаниң сорақ тәхти алдида туришимиз керәк болиду.
But you, why do you find fault with your brother? Or you, why do you look down upon your brother? We shall all stand before God to be judged;
11 Чүнки [муқәддәс язмиларда] ейтилғинидәк: — «Пәрвәрдигар дәйдуки: — Өз һаятим билән қәсәм ичимәнки, Маңа барлиқ тизлар пүкүлиду, Барлиқ тиллар Мени етирап қилип мәдһийә оқуйду».
for it is written, "'As I live,' says the Lord, 'to Me every knee shall bow, and every tongue shall make confession to God.'"
12 Шуңа, һәр биримиз Худа алдида өзимиз тоғрилиқ һесап беримиз.
So we see that every one of us will give account of himself to God.
13 Шуниң үчүн, бир-биримизниң үстидин һөкүм қилғучи иккинчи бири болмайли. Буниң орниға шундақ һөкүм-қарарға келиңларки, һәр қандақ қериндашқа гунаға жиқитидиған бир нәрсини яки қапқанни қоймаслиқ керәк.
Therefore let us no longer judge one another; but, instead of that, you should come to this judgement--that we must not put a stumbling-block in our brother's path, nor anything to trip him up.
14 Рәббимиз Әйсада болғанлиғимдин шуниңға қәтъий ишәндүрүлүп билимәнки, һәр қандақ нәрсә өзлигидин һарам әмәстур; лекин бир нәрсини һарам дәп қариған киши үчүн, у униңға һарамдур.
As one who lives in union with the Lord Jesus, I know and am certain that in its own nature no food is 'impure'; but if people regard any food as impure, to them it is.
15 Әгәр йемәклигиң түпәйлидин қериндишиңни азапқа қойған болсаң, меһир-муһәббәт йолида маңмиған болисән. Мәсиһ униң үчүн Өз җенини пида қилип өлгән, бу [қериндишиңни] йемәклигиң билән набут қилма!
If your brother is pained by the food you are eating, your conduct is no longer controlled by love. Take care lest, by the food you eat, you lead to ruin a man for whom Christ died.
16 Әнди силәр яхши дәп қариған ишларниң яман дейилишигә сәвәпчи болуп қалмаңлар.
Therefore do not let the boon which is yours in common be exposed to reproach.
17 Чүнки Худаниң падишалиғи йемәк-ичмәктә әмәс, бәлки Муқәддәс Роһта болған һәққанийлиқ, енақлиқ-хатирҗәмлик вә шатлиқтидур.
For the Kingdom of God does not consist of eating and drinking, but of right conduct, peace and joy, through the Holy Spirit;
18 Буларда яшап Мәсиһкә хизмәт қилғучи киши Худани хурсән қилиду вә инсанларниң тәриплишигә сазавәр болиду.
and whoever in this way devotedly serves Christ, God takes pleasure in him, and men highly commend him.
19 Шуниң үчүн өзимизни енақлиқни илгири сүридиған вә бир-биримизниң етиқатини қуруп чиқидиған ишларға атайли.
Therefore let us aim at whatever makes for peace and mutual upbuilding of character.
20 Йемәкликни дәп Худаниң әҗрини набут қилмаңлар. Һәммә нәрсә дәрвәқә һалалдур; бирақ бириси йегини билән [етиқатида] путлашса, у униңға яман һесаплиниду.
Do not for food's sake be throwing down God's work. All food is pure; but a man is in the wrong if his food is a snare to others.
21 Шуниң үчүн гөш йейиш, шарап ичиш, шундақла башқа һәр қандақ ишларни қилишиң қериндишиңни гунаға тейилдуридиған, азапқа қойидиған яки уни аҗизлаштуридиған болса, буларни қилмиғиниң түзүк.
The right course is to forego eating meat or drinking wine or doing anything that tends to your brother's fall.
22 Сениң [мәлум бир ишни қилишқа] ишәшиң барму? Әнди бу ишәш Худа билән сениң араңдики иштур. Өзи қиливатқан ишни тоғра дәп қариған, шуниңдин виҗданиму әйипкә буйрулмиған киши немидегән бәхитлик-һә!
As for you and your faith, keep your faith to yourself in the presence of God. The man is to be congratulated who does not pronounce judgement on himself in what his actions sanction.
23 Лекин [йемәкликтин] гуманлинип туруп йәнә шуни йегән киши әйипкә буйрулиду, чүнки буни ишәш билән йемигән. Ишәштин болмиған һәр қандақ иш гунадур.
But he who has misgivings and yet eats meat is condemned already, because his conduct is not based on faith; for all conduct not based on faith is sinful.
