< Вәһий 8 >
1 Қоза йәттинчи печәтни ачқанда, әрштә йерим саатчә җим-җитлиқ һөкүм сүрди.
As soon as the Lamb had broken the seventh seal, there was silence in Heaven for, it might be, half-an-hour.
2 Андин Худаниң алдида туридиған йәттә пәриштини көрдүм. Уларға йәттә канай берилди.
Then I saw the seven angels who stand before God, and seven trumpets were given to them.
3 Алтун хушбуйдан тутқан йәнә бир пәриштә келип, хушбуйгаһниң алдида турди. Барлиқ муқәддәс бәндиләрниң дуалири билән бирликтә тәхтниң алдидики алтун хушбуйгаһ үстидә [Худаға] атап сунушқа униңға көп хушбуй берилди.
Next, another angel came and stood at the altar with a golden censer in his hand; and a great quantity of incense was given to him, to mingle with the prayers of all Christ’s People upon the golden altar before the throne.
4 Вә хушбуйниң түтүнлири муқәддәс бәндиләрниң дуалири билән биллә пәриштиниң қолидин Худаниң алдиға көтирилди.
The smoke of the incense ascended, with the prayers of Christ’s People, from the hand of the angel before God.
5 Андин пәриштә хушбуйданни қолиға елип, уни қурбангаһдики от билән толдуруп, йәр йүзигә атти; шуниң билән түрлүк авазлар, гүлдүрмамилар аңланди, чақмақлар чеқилди вә бир йәр тәврәш болди.
Then the angel took the censer, and filled it with fire from the altar, and threw it down upon the earth; and there followed ‘peals of thunder, cries, flashes of lightning,’ and an earthquake.
6 Андин қоллириға бирдин канай тутқан йәттә пәриштә канайлирини челишқа һазирланди.
Then the seven angels holding the seven trumpets prepared to blow their blasts.
7 Биринчи пәриштә канийини чалди; шуниң билән мөлдүр вә от қан арилаш пәйда болуп йәр йүзигә ташланди, зиминниң үчтин бири көйдүрүлди, дәл-дәрәқләрниң үчтин бири көйдүрүлди вә пүткүл йешил от-чөпләр көйдүрүлди.
The first blew; and there came hail and fire mixed with blood, and it fell upon the earth. A third part of the earth was burnt up, and a third of the trees, and every blade of grass.
8 Иккинчи пәриштә канийини чалди; шуниң билән гояки лавулдап көйүватқан йоған бир тағдәк ғайәт зор [бир җисим] деңизға ташланди. Деңизниң үчтин бири қанға айланди
Then the second angel blew; and what appeared to be a great mountain, burning, was hurled into the sea. A third of the sea became blood,
9 вә деңиздики җаниварларниң үчтин бири өлди; кемиләрниң үчтин бири вәйран болди.
and a third part of all created things that are in the sea — that is, of all living things — died, and a third of the ships was destroyed.
10 Үчинчи пәриштә канийини чалди; шуниң билән асмандин мәшъәлдәк ялқунлап янған чоң бир юлтуз чүшти; у дәрияларниң үчтин бириниң вә булақларниң сулири үстигә чүшти.
Then the third angel blew; and there fell from the heavens a great star, burning like a torch. It fell upon a third of the rivers and upon the springs.
11 Юлтузниң исми «Кәкрә» еди. Суларниң үчтин бири кәкридәк болуп кәтти, сулар аччиқ болуп кәткәчкә нурғун адәм судин өлди.
(The star is called ‘Wormwood.’) A third of the water became bitter as wormwood, and so bitter was the water that many died from drinking it.
12 Төртинчи пәриштә канийини чалди; шуниң билән қуяшниң үчтин бири, айниң үчтин бири вә юлтузларниң үчтин бири урулди. Нәтиҗидә, қуяш, ай вә юлтузларниң йоруқлуғиниң үчтин бири қараңғулашти, күндүзниң үчтин биридә йоруқлуқ йоқалди, кечиниң үчтин биридиму шундақ болди.
Then the fourth angel blew; and a third of the sun and a third of the moon and a third of the stars were blasted, so that a third of them was eclipsed, and for a third part of the day there was no light, and at night it was the same.
13 Йәнә көрдүмки, асманниң оттурисида учуп кетиватқан бир бүркүтниң қаттиқ аваз билән: — «Канайни челишқа тәмшәлгән қалған үч пәриштиниң канай авазлири аңланса йәр йүзидә туруватқанларниң һалиға вай, вай, вай!» дегинини аңлидим.
And, in my vision, I heard an eagle flying in mid-heaven and crying in a loud voice — ‘Woe, woe, woe for all who live on the earth, at the other trumpet-blasts of the three angels who have yet to blow.’