Вәһий 6
1 Андин Қоза йәттә печәтниң бирини ачқанда, мән қарап турдум. Төрт һаят мәхлуқтин бириниң гүлдүрмамидәк аваз билән: «Кәл!» дегинини аңлидим.
ଅନନ୍ତରଂ ମଯି ନିରୀକ୍ଷମାଣେ ମେଷଶାୱକେନ ତାସାଂ ସପ୍ତମୁଦ୍ରାଣାମ୍ ଏକା ମୁଦ୍ରା ମୁକ୍ତା ତତସ୍ତେଷାଂ ଚତୁର୍ଣାମ୍ ଏକସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତିୱାଚକୋ ମେଘଗର୍ଜନତୁଲ୍ୟୋ ରୱୋ ମଯା ଶ୍ରୁତଃ|
2 Көрдүмки, мана бир ақ ат кәлди! Атқа мингүчиниң қолида бир оқ-я бар еди; униңға бир таҗ берилди. У ғәлибә қилғучи сүпитидә зәпәр қучуш үчүн җәңгә атланди.
ତତଃ ପରମ୍ ଏକଃ ଶୁକ୍ଲାଶ୍ଚୋ ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୂଢୋ ଜନୋ ଧନୁ ର୍ଧାରଯତି ତସ୍ମୈ ଚ କିରୀଟମେକମ୍ ଅଦାଯି ତତଃ ସ ପ୍ରଭୱନ୍ ପ୍ରଭୱିଷ୍ୟଂଶ୍ଚ ନିର୍ଗତୱାନ୍|
3 Қоза иккинчи печәтни ачқанда, иккинчи һаят мәхлуқниң: «Кәл!» дегинини аңлидим.
ଅପରଂ ଦ୍ୱିତୀଯମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାଂ ଦ୍ୱିତୀଯସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା|
4 Йәнә бир ат оттуриға чиқти, униң рәңги қип-қизил еди. Атқа мингүчигә йәр йүзидики течлиқни елип кетиш вә инсанларни өз ара қирғинчилиққа селиш һоқуқи берилди. Униңға йәнә чоң бир қилич берилди.
ତତୋ ଽରୁଣୱର୍ଣୋ ଽପର ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ନିର୍ଗତୱାନ୍ ତଦାରୋହିଣି ପୃଥିୱୀତଃ ଶାନ୍ତ୍ୟପହରଣସ୍ୟ ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରତିଘାତୋତ୍ପାଦନସ୍ୟ ଚ ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ସମର୍ପିତମ୍, ଏକୋ ବୃହତ୍ଖଙ୍ଗୋ ଽପି ତସ୍ମା ଅଦାଯି|
5 Қоза үчинчи печәтни ачқанда, үчинчи һаят мәхлуқниң: «Кәл!» дегинини аңлидим. Мән көрдүмки, мана бир қара ат кәлди. Атқа мингүчиниң қолида бир тараза бар еди.
ଅପରଂ ତୃତୀଯମୁଦ୍ରାଯାଂ ତନ ମୋଚିତାଯାଂ ତୃତୀଯସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା, ତତଃ କାଲୱର୍ଣ ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୋହିଣୋ ହସ୍ତେ ତୁଲା ତିଷ୍ଠତି
6 Төрт һаят мәхлуқниң арисидин: — «Бир тавақ буғдай бир динариус пулға, Үч тавақ арпа бир динариус пулға сетилиду. Амма зәйтун йеғиға вә шарапқа зәрәр йәткүзмигин!» — дегәндәк бир авазни аңлидим.
ଅନନ୍ତରଂ ପ୍ରାଣିଚତୁଷ୍ଟଯସ୍ୟ ମଧ୍ୟାଦ୍ ୱାଗିଯଂ ଶ୍ରୁତା ଗୋଧୂମାନାମେକଃ ସେଟକୋ ମୁଦ୍ରାପାଦୈକମୂଲ୍ୟଃ, ଯୱାନାଞ୍ଚ ସେଟକତ୍ରଯଂ ମୁଦ୍ରାପାଦୈକମୂଲ୍ୟଂ ତୈଲଦ୍ରାକ୍ଷାରସାଶ୍ଚ ତ୍ୱଯା ମା ହିଂସିତୱ୍ୟାଃ|
7 Қоза төртинчи печәтни ачқанда, төртинчи һаят мәхлуқниң: «Кәл!» дегән авазини аңлидим.
ଅନନ୍ତରଂ ଚତୁର୍ଥମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାଂ ଚତୁର୍ଥସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା|
8 Көрдүмки, мана бир татираң атни көрдүм. Атқа мингүчиниң исми «Өлүм» еди. Униң кәйнидин тәһтисара әгишип келивататти. Уларға йәр йүзиниң төрттин биригә һөкүмранлиқ қилип, қилич, ачарчилиқ, ваба вә йәр йүзидики житқуч һайванлар арқилиқ адәмни өлтүрүш һоқуқи берилди. (Hadēs g86)
ତତଃ ପାଣ୍ଡୁରୱର୍ଣ ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୋହିଣୋ ନାମ ମୃତ୍ୟୁରିତି ପରଲୋକଶ୍ଚ ତମ୍ ଅନୁଚରତି ଖଙ୍ଗେନ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷେଣ ମହାମାର୍ୟ୍ୟା ୱନ୍ୟପଶୁଭିଶ୍ଚ ଲୋକାନାଂ ବଧାଯ ପୃଥିୱ୍ୟାଶ୍ଚତୁର୍ଥାଂଶସ୍ୟାଧିପତ୍ୟଂ ତସ୍ମା ଅଦାଯି| (Hadēs g86)
9 Қоза бәшинчи печәтни ачқанда, Худаниң сөз-калами үчүн вә изчил гувалиқ бәргәнлиги вәҗидин өлтүрүлгәнләрниң җанлирини қурбангаһниң тегидә көрдүм.
ଅନନ୍ତରଂ ପଞ୍ଚମମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାମ୍ ଈଶ୍ୱରୱାକ୍ୟହେତୋସ୍ତତ୍ର ସାକ୍ଷ୍ୟଦାନାଚ୍ଚ ଛେଦିତାନାଂ ଲୋକାନାଂ ଦେହିନୋ ୱେଦ୍ୟା ଅଧୋ ମଯାଦୃଶ୍ୟନ୍ତ|
10 Улар қаттиқ аваз билән нида селишип: — Әй һакиммутләқ Егимиз, муқәддәс вә һәқиқий Болғучи! Сән қачанғичә йәр йүзидә туруватқанларни сорақ қилмай, улардин қенимизниң интиқамини алмайсән? — дейишәтти.
ତ ଉଚ୍ଚୈରିଦଂ ଗଦନ୍ତି, ହେ ପୱିତ୍ର ସତ୍ୟମଯ ପ୍ରଭୋ ଅସ୍ମାକଂ ରକ୍ତପାତେ ପୃଥିୱୀନିୱାସିଭି ର୍ୱିୱଦିତୁଂ ତସ୍ୟ ଫଲ ଦାତୁଞ୍ଚ କତି କାଲଂ ୱିଲମ୍ବସେ?
11 Уларниң һәр биригә бирдин ақ тон берилди. Уларға, өзүңларға охшаш өлтүрүлидиған қул-бурадәрлириңлар һәм қериндашлириңларниң сани тошқичә азғинә вақит арам елишиңлар керәк, дәп ейтилди.
ତତସ୍ତେଷାମ୍ ଏକୈକସ୍ମୈ ଶୁଭ୍ରଃ ପରିଚ୍ଛଦୋ ଽଦାଯି ୱାଗିଯଞ୍ଚାକଥ୍ୟତ ଯୂଯମଲ୍ପକାଲମ୍ ଅର୍ଥତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯେ ସହାଦାସା ଭ୍ରାତରୋ ଯୂଯମିୱ ଘାନିଷ୍ୟନ୍ତେ ତେଷାଂ ସଂଖ୍ୟା ଯାୱତ୍ ସମ୍ପୂର୍ଣତାଂ ନ ଗଚ୍ଛତି ତାୱଦ୍ ୱିରମତ|
12 Андин мән Қоза алтинчи печәтни ачқинида көрдүмки, мана дәһшәтлик бир йәр тәврәш йүз бәрди, қуяш бәәйни қара жуңдин тоқулған бөздәк қап қара рәңгә, толун ай болса қанниң рәңгигә кирди.
ଅନନ୍ତରଂ ଯଦା ସ ଷଷ୍ଠମୁଦ୍ରାମମୋଚଯତ୍ ତଦା ମଯି ନିରୀକ୍ଷମାଣେ ମହାନ୍ ଭୂକମ୍ପୋ ଽଭୱତ୍ ସୂର୍ୟ୍ୟଶ୍ଚ ଉଷ୍ଟ୍ରଲୋମଜୱସ୍ତ୍ରୱତ୍ କୃଷ୍ଣୱର୍ଣଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରମାଶ୍ଚ ରକ୍ତସଙ୍କାଶୋ ଽଭୱତ୍
13 Әнҗир дәриғиниң қаттиқ боранда силкинишидин әнҗир ғорилири йәргә төкүлгәндәк, асмандики юлтузларму йәр йүзигә төкүлди.
ଗଗନସ୍ଥତାରାଶ୍ଚ ପ୍ରବଲୱାଯୁନା ଚାଲିତାଦ୍ ଉଡୁମ୍ବରୱୃକ୍ଷାତ୍ ନିପାତିତାନ୍ୟପକ୍କଫଲାନୀୱ ଭୂତଲେ ନ୍ୟପତନ୍|
14 Асман худди орам язминиң түрүлгинидәк ғайип болди, һәр бир тағ вә арал орнидин йөткәлди;
ଆକାଶମଣ୍ଡଲଞ୍ଚ ସଙ୍କୁଚ୍ୟମାନଗ୍ରନ୍ଥଇୱାନ୍ତର୍ଧାନମ୍ ଅଗମତ୍ ଗିରଯ ଉପଦ୍ୱୀପାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ଚାଲିତାଃ
15 һәмдә дуниядики падишалар, мөтивәрләр, сәрдарлар, байлар, күчлүкләр, қуллар вә һөрләрниң һәммиси өңкүрләргә вә тағларниң камарлириға йошурунди.
ପୃଥିୱୀସ୍ଥା ଭୂପାଲା ମହାଲ୍ଲୋକାଃ ସହସ୍ତ୍ରପତଯୋ ଧନିନଃ ପରାକ୍ରମିଣଶ୍ଚ ଲୋକା ଦାସା ମୁକ୍ତାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଽପି ଗୁହାସୁ ଗିରିସ୍ଥଶୈଲେଷୁ ଚ ସ୍ୱାନ୍ ପ୍ରାଚ୍ଛାଦଯନ୍|
16 Улар тағларға вә қорам ташларға мундақ дәп җар салди: — «Үстимизгә чүшүңлар! Бизни тәхттә Олтарғучиниң сиймасидин һәм Қозиниң ғәзивидин йошуруңлар вә сақлаңлар!
ତେ ଚ ଗିରୀନ୍ ଶୈଲାଂଶ୍ଚ ୱଦନ୍ତି ଯୂଯମ୍ ଅସ୍ମଦୁପରି ପତିତ୍ୱା ସିଂହାସନୋପୱିଷ୍ଟଜନସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିତୋ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ କୋପାଚ୍ଚାସ୍ମାନ୍ ଗୋପାଯତ;
17 Чүнки Уларниң дәһшәтлик ғәзәп күни кәлди, әнди ким пут тирәп туралисун?!».
ଯତସ୍ତସ୍ୟ କ୍ରୋଧସ୍ୟ ମହାଦିନମ୍ ଉପସ୍ଥିତଂ କଃ ସ୍ଥାତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
