Вәһий 6
1 Андин Қоза йәттә печәтниң бирини ачқанда, мән қарап турдум. Төрт һаят мәхлуқтин бириниң гүлдүрмамидәк аваз билән: «Кәл!» дегинини аңлидим.
Eu olhava, enquanto o Cordeiro abria o primeiro dos sete selos. Eu ouvi um dos quatro seres viventes gritar com a voz semelhante a um trovão: “Venha!”
2 Көрдүмки, мана бир ақ ат кәлди! Атқа мингүчиниң қолида бир оқ-я бар еди; униңға бир таҗ берилди. У ғәлибә қилғучи сүпитидә зәпәр қучуш үчүн җәңгә атланди.
Eu olhei e havia um cavalo branco. Quem o montava segurava um arco. Ele recebeu uma coroa e saiu cavalgando, pronto para vencer e ser vitorioso em suas batalhas.
3 Қоза иккинчи печәтни ачқанда, иккинчи һаят мәхлуқниң: «Кәл!» дегинини аңлидим.
Quando ele abriu o segundo selo, ouvi o segundo ser vivente dizer: “Venha!”
4 Йәнә бир ат оттуриға чиқти, униң рәңги қип-қизил еди. Атқа мингүчигә йәр йүзидики течлиқни елип кетиш вә инсанларни өз ара қирғинчилиққа селиш һоқуқи берилди. Униңға йәнә чоң бир қилич берилди.
Outro cavalo apareceu, e este era vermelho. Seu cavaleiro recebeu uma grande espada e o poder de tirar a paz da terra, para que, assim, as pessoas matassem umas as outras.
5 Қоза үчинчи печәтни ачқанда, үчинчи һаят мәхлуқниң: «Кәл!» дегинини аңлидим. Мән көрдүмки, мана бир қара ат кәлди. Атқа мингүчиниң қолида бир тараза бар еди.
Quando ele abriu o terceiro selo, ouvi o terceiro ser vivente dizer: “Venha!” Eu olhei e apareceu um cavalo preto. Quem o montava estava segurando uma balança em sua mão.
6 Төрт һаят мәхлуқниң арисидин: — «Бир тавақ буғдай бир динариус пулға, Үч тавақ арпа бир динариус пулға сетилиду. Амма зәйтун йеғиға вә шарапқа зәрәр йәткүзмигин!» — дегәндәк бир авазни аңлидим.
Eu ouvi o que parecia ser uma voz que vinha do meio dos quatro seres viventes que dizia: “Um quilo de trigo custa um dia de salário, e três quilos de cevada custam o mesmo. Mas não estraguem o azeite nem o vinho.”
7 Қоза төртинчи печәтни ачқанда, төртинчи һаят мәхлуқниң: «Кәл!» дегән авазини аңлидим.
Quando ele abriu o quarto selo, ouvi o quarto ser vivente dizer: “Venha!”
8 Көрдүмки, мана бир татираң атни көрдүм. Атқа мингүчиниң исми «Өлүм» еди. Униң кәйнидин тәһтисара әгишип келивататти. Уларға йәр йүзиниң төрттин биригә һөкүмранлиқ қилип, қилич, ачарчилиқ, ваба вә йәр йүзидики житқуч һайванлар арқилиқ адәмни өлтүрүш һоқуқи берилди. (Hadēs g86)
Eu olhei e havia um cavalo amarelo. O cavaleiro se chamava Morte, e o Hades o seguia. Eles receberam poder sobre um quarto da terra para matar as pessoas por meio de guerras, fome, doenças e animais selvagens. (Hadēs g86)
9 Қоза бәшинчи печәтни ачқанда, Худаниң сөз-калами үчүн вә изчил гувалиқ бәргәнлиги вәҗидин өлтүрүлгәнләрниң җанлирини қурбангаһниң тегидә көрдүм.
Quando ele abriu o quinto selo, vi debaixo do altar aqueles que tinham morrido por causa de sua dedicação ao evangelho de Deus e ao seu testemunho de fé.
10 Улар қаттиқ аваз билән нида селишип: — Әй һакиммутләқ Егимиз, муқәддәс вә һәқиқий Болғучи! Сән қачанғичә йәр йүзидә туруватқанларни сорақ қилмай, улардин қенимизниң интиқамини алмайсән? — дейишәтти.
Eles gritavam com voz bem forte: “Quanto tempo, Senhor, que é santo e fiel, falta para que você julgue e traga justiça àqueles na terra que derramaram o nosso sangue?”
11 Уларниң һәр биригә бирдин ақ тон берилди. Уларға, өзүңларға охшаш өлтүрүлидиған қул-бурадәрлириңлар һәм қериндашлириңларниң сани тошқичә азғинә вақит арам елишиңлар керәк, дәп ейтилди.
Cada um deles recebeu um manto branco e lhes disseram para que aguardassem um pouco mais, até que estivesse completo o número de mártires, que eram os seus irmãos na fé, que seriam mortos como eles foram.
12 Андин мән Қоза алтинчи печәтни ачқинида көрдүмки, мана дәһшәтлик бир йәр тәврәш йүз бәрди, қуяш бәәйни қара жуңдин тоқулған бөздәк қап қара рәңгә, толун ай болса қанниң рәңгигә кирди.
Quando ele abriu o sexto selo houve um grande terremoto. O sol ficou negro como se fosse encoberto por um tecido escuro e a lua ficou toda vermelha, como sangue.
13 Әнҗир дәриғиниң қаттиқ боранда силкинишидин әнҗир ғорилири йәргә төкүлгәндәк, асмандики юлтузларму йәр йүзигә төкүлди.
As estrelas do céu caíram na terra, como figos verdes quando caem de uma figueira sacudida por uma tempestade.
14 Асман худди орам язминиң түрүлгинидәк ғайип болди, һәр бир тағ вә арал орнидин йөткәлди;
O céu desapareceu como um rolo de papel sendo enrolado novamente, e todas as montanhas e ilhas foram movidas do lugar onde se encontravam.
15 һәмдә дуниядики падишалар, мөтивәрләр, сәрдарлар, байлар, күчлүкләр, қуллар вә һөрләрниң һәммиси өңкүрләргә вә тағларниң камарлириға йошурунди.
Os reis da terra, os grandes líderes, os ricos, os poderosos e todas as pessoas, escravas ou livres, se esconderam em cavernas e entre as rochas nas montanhas.
16 Улар тағларға вә қорам ташларға мундақ дәп җар салди: — «Үстимизгә чүшүңлар! Бизни тәхттә Олтарғучиниң сиймасидин һәм Қозиниң ғәзивидин йошуруңлар вә сақлаңлар!
Elas pediam para as montanhas e as rochas: “Caiam sobre nós! E escondam-nos da vista daquele que está sentado no trono e do julgamento que o Cordeiro fará.
17 Чүнки Уларниң дәһшәтлик ғәзәп күни кәлди, әнди ким пут тирәп туралисун?!».
Pois chegou o grande dia da ira deles; e quem poderá aguentá-la?”
