Вәһий 22
1 Андин [пәриштә] маңа хрусталъдәк пақирақ һаятлиқ сүйи еқиватқан дәрияни көрсәтти. Дәрия Худаниң вә Қозиниң тәхтидин чиққан болуп,
Te phoeiah canglung bangla cim thik tih Pathen neh Tuca ngolkhoel lamkah aka long hingnah tuiva tui te kai n'tueng,
2 шәһәрниң ғол йолиниң оттурисида еқиватқан еди. Дәрияниң бу тәрипидә вә у тәрипидиму он икки хил мевә беридиған, һәр айда мевиләйдиған һаятлиқ дәриғи бар еди; дәрәқниң йопурмақлири әлләрниң шипаси үчүн еди.
A toltung lakli kah tuiva voeivang kah hingnah thingkung long te khaw a thaih hlainit la cuen, Hla takuem ah a thaih te thaii, Thing hnah te namtom rhoek kah hoeihnah la om.
3 Ләнәт дегән әнди болмайду; Худаниң вә Қозиниң тәхти шәһәрниң ичидә болуп, Униң қул-хизмәткарлири Униң хизмәт-ибадитидә болиду.
Tapvoepnah boeih khaw om voel mahpawh, Pathen kah ngolkhoel neh Tuca tah a khuiah om ni. Te vaengah a sal rhoek loh amah te a bawk uh ni.
4 Улар Униң җамалини көриду; Униң нами уларниң пешанилиригә пүтүклүк болиду.
A maelhmai te a hmuh uh vetih a ming te a tal ah a daek uh ni.
5 У йәрдә әсла кечә болмайду, нә чирақ нуриға, нә қуяш нуриға муһтаҗ болмайду. Чүнки Пәрвәрдигар Худа уларниң үстидә йориду, улар әбәдил-әбәткичә һөкүм сүриду. (aiōn g165)
Amih te Boeipa Pathen loh a tue coeng dongah khoyin khaw om voel pawh, Hmaiim kah a vangnah neh Khomik kah vangnah khaw ngoe pawt vetih kumhal kah kumhal duela a poeng uh ni. (aiōn g165)
6 Пәриштә маңа: — Бу сөзләр һәқиқий вә ишәшликтур; пәйғәмбәрләрниң роһлириниң Рәб Худаси йеқин кәлгүсидә йүз бериши муқәррәр болған ишларни Өз қул-хизмәткарлириға көрситиш үчүн, пәриштисини әвәтти, — деди.
Te phoeiah kai taengah, “Hekah olka tah uepom neh oltak la om tih tonghma rhoek mueihla kah Boeipa Pathen loh thamaa la aka thoeng ham te a sal rhoek tueng ham a puencawn te a tueih,” a ti,
7 («Мана, пат йеқинда келимән! Бу китаптики бешарәтниң сөзлирини тутқучи киши бәхитликтур!»)
Te dongah tlek ka lo ni he, He cayol khuikah tonghma ol kah ollung he aka kuem tah a yoethen.
8 Буларни аңлиғучи вә көргүчи мән Юһаннамән. Бу ишларни аңлиғинимда вә көргинимдә, буларни маңа көрсәткән пәриштигә сәҗдә қилғили айиғи алдиға жиқилдим.
Kai Johan loh he rhoek he ka yaak tih ka hmuh coeng. Ka yaak tih ka hmuh vaengah khaw kai aka tueng puencawn te bawk ham a kho kung ah ka bakop.
9 Лекин у маңа: — Һәргиз ундақ қилма! Мәнму Худаниң сән вә қериндашлириң болған пәйғәмбәрләр билән охшаш қул-хизмәткаримән. Худағила ибадәт қил! — деди.
Tedae kai taengah, “Na hmu mahnim? Kai khaw na manuca tonghma rhoek neh he Cayol olka aka kuem rhoek kah na sal puei ni, Pathen te mah bawk lah,” a ti.
10 У маңа йәнә: — Бу китаптики бешарәтниң сөзлирини печәтлимә; чүнки буларниң вақти йеқин кәлди.
Te phoeiah kai taengah, “He cabu kah tonghma ol kah ollung rhoek te kutnoek daeng boeh, a tue tah ha pai tom coeng,” a ti.
11 Қәбиһлик қилғучи киши қәбиһликни қиливәрсун; пәскәш киши болса пәскәшликтә туривәрсун; һәққаний киши болса һәққанийлиғини жүргүзивәрсун; пак-муқәддәс киши болса пак-муқәддәсликтә туривәрсун, — деди.
Akah thae rhoek tah thae uh ngawn saeh lamtah aka savawk tah savawk ngawn saeh. Tedae aka dueng loh duengnah saii ngawn saeh lamtah aka cim tah ciim ngawn saeh.
12 «Мана, пат йеқинда келимән! Һәр кимниң әмәлийитигә қарап беридиғинимни Өзүм билән биллә елип келимән.
Ka pawk koeloe pawn ni he, Kai taengkah ka thapang te a khoboe a om tarhingah rhip thuung ham om coeng.
13 Мән «Алфа» вә «Омега», Биринчи вә Ахирқи, Муқәддимә вә Хатимә Өзүмдурмән».
Kai tah Alpha neh Omega, Lamhma neh Hnukkhueng, Tongnah neh Bawtnah la ka om.
14 Һаятлиқ дәриғиниң мевисидин несип болуш вә дәрвазилиридин шәһәргә киришкә муйәссәр болуш үчүн тонлирини жуйғанлар бәхитликтур!
A hnikul a suk pah rhoek tah a yoethenuh. Te daengah ni hingnah thingkung taengah a saithainah a dang vetih vongka lamloh khopuei la a kun uh eh.
15 Шәһәрниң сиртидикиләр — иштлар, сеһиргәрләр, бузуқлуқ қилғучилар, қатиллар, бутпәрәсләр, ялғанчилиққа хуштар болғанлар вә әмәл қилғучилардур.
Ui rhoek, hlangrhun rhoek, hlanghalh rhoek, hlang aka ngawn rhoek, mueibawk rhoek neh laithae aka lungnah tih aka saii boeih tah poengvoel ah om uh.
16 «Мәнки Әйса җамаәтләрни дәп силәргә бу ишларниң гувалиқини йәткүзүш үчүн пәриштәмни әвәттим. Давутниң Йилтизи һәм Нәсли, Парлақ Таң Юлтузидурмән!»
Kai Jesuh loh he he phong ham neh hlangboel rhoek ham ni nangmih taengah ka puencawn te kan tueih, Kai tah David kah a hnun neh a namtu la ka om tih Asi thuipa tah cim thik pai.
17 Роһ вә тойи болидиған қиз: «Кәл!» дәйду. Аңлиғучи: «Кәл!» десун. Уссиғучи һәр ким кәлсун, халиған һәр ким һаятлиқ сүйидин һәқсиз ичсун.
Te phoeiah Mueihla neh vasakung loh, “Ha lo lah,” a ti rhoi. Aka ya long khaw, “Ha lo lah,” ti van saeh. Tui aka hal tah ha pawk saeh lamtah hingnah tui a ngaih yet te a yoe la lo saeh.
18 Мәнки бу китаптики бешарәтниң сөзлирини аңлиғанларға гувалиқ берип агаһландуримәнки: кимдиким бу сөзләргә бир немини қошса, Худа униңға бу китапта йезилған балаю-апәтләрни қошиду.
He tonghma ol, olka aka ya rhoek boeih taengah ka phong. Khat khat long ni te te a thap atah he Cayol ah a daek tangtae lucik te Pathen loh anih ham a thap ni.
19 Кимдиким бу бешарәтлик китапниң сөзлиридин бирәр сөзни елип ташлиса, Худаму униңдин бу китапта йезилған һаятлиқ дәриғидин вә муқәддәс шәһәрдин болидиған несивисини елип ташлайду.
Te phoeiah khat khat long ni he tonghma ol cabu dongkah olka te a yueh atah hekah cabu ah a daek tangtae hingnah thingkung neh khopuei cim ah a pang ham te Pathen loh a voeih pah ni.
20 — Мана, буларға агаһ-гува Бәргүчи болса мундақ дәйду: — «Шундақ, пат йеқинда келимән!» — «Амин! Кәл, я Рәб Әйса!»
Hekah olka aka phong loh, “Thuem, tlek ka pawk pawn ni,” a ti. Amen, Boeipa Jesuh ha pawk laeh.
21 Рәб Әйса Мәсиһниң меһри-шәпқити барлиқ муқәддәс бәндиләр билән биллә болғай, амин!
Boeipa Jesuh kah lungvatnah tah a cungkuem taengah om saeh.
