Вәһий 19
1 Бу ишлардин кейин, әрштә зор бир топ адәмләрниң вақирашлиридәк бир авазни аңлидим. Улар: — — Һәмдусана! Ниҗат, шан-шәрәп вә қудрәт Худайимизға мәнсуптур!
ଇଦାଂ ପାଚେ ଆନ୍ ଇନାକା ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ହେଦାଂ ସାର୍ଗେତ ବେସି ମାନାୟାର୍ ସବଦ୍ ଲାକେ ର ବେସି ସବଦ୍ ଇଦାଂ ଇନାକା ୱେଚାଙ୍ଗ୍, “ଇସ୍ୱର୍ତି ତର୍ଦ କେରାଟ୍ । ମା ଇସ୍ୱର୍ ମୁକ୍ଡ଼ାୟ୍କିନାକାନ୍, ଜାଜ୍ମାଲ୍, ଆରି ସାକ୍ତିନି ଆଦିକାରି ।
2 Чүнки Униң һөкүмлири һәқ вә адилдур; У йәр йүзини өз бузуқлуғи билән бузған чоң паһишиниң үстидин һөкүм чиқирип, Өз қул-хизмәткарлириниң қениниң интиқамини униңдин алди, — дейишәтти.
ଇନେକିଦେଂକି, ତା ବିଚାର୍ ହାତ୍ପା ଆରି ନ୍ୟାୟ୍; ଇମ୍ଣି ବେସି ଦାରି ଜାର୍ ଦାରି ହୁକେ ପୁର୍ତିତିଂ ନାହାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଡାଣ୍ଡ୍ ହିଜ଼ି ଜାର୍ ଆଡ଼ିୟାର୍ ନେତେର୍ ହପ୍ଚି ହୁଜାନାକା ତାକେଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ ଅତାନ୍ନା ।
3 Улар иккинчи қетим: — «Һәмдусана!» дейишти. Униңдин чиққан ис-түтәкләр әбәдил-әбәткичә пурқирайду! (aiōn g165)
ଆନ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ହେୱାର୍ ଆରେ ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ ଇନାରା, ଇସ୍ୱର୍ତି ତର୍ଦ କେର୍କଣ୍ କେରାଟ୍ । ହେ ଗାଜା ଗାଡ଼୍ତିଂ ନାସ୍ କିଜ଼ିମାନି ନାଣି କଦା ଜୁଗ୍ ଜୁଗ୍ ଜପି ନିଙ୍ଗ୍ଜି ମାନାତ୍ ।” (aiōn g165)
4 Жигирмә төрт ақсақал вә төрт һаят мәхлуқ йәргә жиқилип: — «Амин! Һәмдусана!» дәп, тәхттә олтарған Худаға сәҗдә қилишти.
ଗାଦିତକୁଚ୍ଚି ଇସ୍ୱର୍ତି ମୁମ୍ଦ କଡ଼େ ଚାରି ୨୪ ଜାଣ୍ ପ୍ରାଚିନାର୍ ଆରି ହେ ଚାରି ପସୁ ଡାଣ୍ଡ୍ହାଡ଼୍ ଆଜ଼ି ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ପାର୍ତାନା କିତାର୍ । ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ଆମେନ୍! ଇସ୍ୱର୍ତି ପାର୍ତାନା କିୟାଟ୍ ।”
5 Андин тәхттин көтирилгән бир аваз мундақ деди: — «Әй униң барлиқ қул-хизмәткарлири, Униңдин қорқидиған каттилар болсун, төвәнләр болсун, Һәммиңлар Худайимизни мәдһийиләңлар!»
ହେ “ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଗାଦିତାଂ ର ସବଦ୍ ୱେନ୍ୟାତାତ୍ । ଏ ଇସ୍ୱର୍ତି ଆଡ଼ିୟାକାଦେର୍, ଏ ହେୱାନିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆନାକାଦେର୍ ହାରୁ ଆରି ଗାଜା ମାନାୟାର୍, ହେୱାନ୍ତି ପାର୍ତାନା କିୟାଟ୍ ।”
6 Андин зор бир топ адәмләрниң авазиға, нурғун суларниң шарқиришиға, қаттиқ гүлдүрмамиларниң гүлдүрлишигә охшаш бир авазниң мундақ дегәнлигини аңлидим: — «Һәмдусана! Һәммигә Қадир Пәрвәрдигар Худаймиз сәлтәнәт қилди!
ହେ ସମୁତ ଆନେଙ୍ଗ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ହାମ୍ଦୁର୍ ଗାର୍ଜାନାକା ଆରି ବିଞ୍ଜିଇଡ଼୍ନାକା ଲାହାଂ ମାନାୟାର୍ ସବଦ୍ ଲାକେ କେଡ଼ାଜ଼ି ୱାନାତା । ମାନାୟାର୍ ଆରେ ପାର୍ତାନା କିଜ଼ି ଇନାରା । “ଇସ୍ୱର୍ତି ତର୍ଦ କେର୍କଣ୍ କେରାଟ୍, ଇନେକିଦେଂକି ମା ମାପ୍ରୁ ୱିଜ଼ୁତିଂ ସାକ୍ତିକାଟାକାନ୍ ଇସ୍ୱର୍, ହେୱାନ୍ କେବଲ୍ ମା ରାଜା ।
7 Шатлинайли, тәнтәнә қилайли вә уни мәдһийиләп улуқлайли! Чүнки Қозиниң той-мәрикә күни йетип кәлди, Қиз өзини тәйяр қилди!»
ୱାଡ, ଆସେଙ୍ଗ୍ ୱାରି ଆରି ସାର୍ଦା କିନାସ୍, ଆରି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜାଜ୍ମାଲ୍ ହିନାସ୍, ଇନେକିଦେଂକି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣାତି ବିବାନି ସମୁ ଏକାୱାତାତ୍, ଆରେ ତା ଗାଡ଼୍ ଜାର୍ତିଂ ରଞ୍ଚାତ୍ନା ।”
8 Қизға кийиш үчүн пакиз, пақирап туридиған нәпис либас берилди (нәпис либас болса муқәддәс бәндиләрниң һәққаний әмәллиридур).
ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ଆରି ସକଟ୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିନି କାଜିଂ ହିତାର୍; ହେ କୱାଣ୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ପୁଇପୁୟା ସାଦୁର୍ତି ଆନାତା ହେ କୱାଣ୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ।
9 Андин, [пәриштә] маңа: — Муну сөзләрни хатириливал: — «Қозиниң той зияпитигә чақирилғанлар бәхитликтур!» — деди. У маңа йәнә: — Булар Худаниң һәқиқий сөзлиридур, — деди.
ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଦୁତ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍, “ଲେକିକିଜ଼ି ଇଟାଟ୍, ଇମ୍ଣାକାର୍ ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣାତି ବିବା ବଜିତ କୁକ୍ୟାତାକାର୍, ହେୱାର୍ ଦନ୍ୟ ।” ଆରେ ପା ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍, “ଇଦାଂ ଇସ୍ୱର୍ତି ହାତ୍ପା ବଚନ୍ ।”
10 Мән униңға сәҗдә қилғили айиғиға жиқилдим. Лекин у: — Һәргиз ундақ қилма! Мәнму Худаниң сән вә Әйсаға гувалиқ бәргүчи қериндашлириң билән охшаш қул-хизмәткармән. Худағила ибадәт қил! Чүнки вәһий-бешарәтниң роһ-маһийити болса Әйса һәққидә гувалиқ бериштур, — деди.
“ହେବେ ଆନ୍ ହେୱାନିଂ ଜୁୱାର୍ କିନି କାଜିଂ ତା ପାନା ତାରେନ୍ ଡାଣ୍ଡ୍ହାଡ଼୍ ମାଗ୍ତାଙ୍ଗ୍ । ହେବେ ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍, ଜାଗ୍ରତ୍, ଇଦାଂ କିମାଟ୍, ଆନ୍ ମିଦାଂ ଆରି ଜିସୁତି ସାକି ଜେ ମି ଟଣ୍ଡାର୍, ହେୱାର୍ତି ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାନ୍; ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ଜୁୱାର୍ କିୟାଟ୍ । ଜିସୁତି ବିସ୍ରେନି ସାକି ତ ସାରି ।”
11 Андин көрдүмки, асман ечилди вә мана, бир ақ ат туратти; үстигә мингүчиниң болса нами «Садиқ» вә «Һәқиқий» болуп, У һәққанийлиқ билән һөкүм чиқириду вә җәң қилиду.
ତା ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ସାର୍ଗେ ଜେୟାତାକା ହୁଡ଼୍ତାଂ, ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ର ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ଗଡ଼ା; ତା ଦୁମ୍ତାକାନ୍ତି ତର୍ ପାର୍ତି ଆରି ହାତ୍ପା ହେୱାନ୍ ନିୟାଁୟ୍ ଲାକେ ବିଚାର୍ ଆରି ହେୱାନ୍ ଦାର୍ମି ଜୁଜ୍ କିନାନ୍ ।
12 Униң көзлири от ялқуниға охшайтти, бешида нурғун таҗи болуп, тенидә Өзидин башқа һеч ким билмәйдиған бир нам пүтүклүк еди.
ତା କାଣ୍କୁ ଗୁଦ୍ଗିନି ନାଣି ଲାକେ, ତା କାପ୍ଡ଼ାତାକେ ବେସି ମୁକୁଟ୍ ମାଚାତ୍ । ତା ଜପି ର ତର୍ ଲେକାଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେ ପୁନି ତର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ସି ବିନେନିକାନ୍ ଇନେର୍ ପୁନୁର୍ ।
13 У учисиға қанға миләнгән бир тон кийгән еди, Униң нами «Худаниң Калами» дәп атилиду.
ହେୱାନ୍ ନେତେର୍ତ ନୁସ୍ତି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପାତାକାନ୍, ଆରେ ତା ତର୍ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ହେୱାନ୍ “ଇସ୍ୱର୍ତି ବଚନ୍” ଇଞ୍ଜି ଜାଣାଚିନା ।
14 Униң кәйнидин әгишип келиватқан әрштики қошунлар болса, ақ атларға мингән, аппақ, пак нәпис канап либас билән кийдүрүлгән еди.
ସାର୍ଗେନି ମେଲ୍ୟାର୍ ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ଆରି ସକଟ୍ କୱାଣ୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିତି ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ବାନି ଗଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ଜପି ଦୁମ୍ଜି ତା ପାଚେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
15 Униң ағзидин өткүр бир қилич чиқип туратти; У буниң билән барлиқ әлләрни уриду; У уларни төмүр калтәк билән падичидәк бақиду; У Һәммигә Қадир Худаниң дәһшәтлик ғәзивиниң «шарап көлчиги»ниң чәйлигүчисидур.
ତା ୱାଇଦାଂ ଦାରାକାଣ୍ଡା ହତ୍ନାତ୍, ତା ହୁଦାଂ ହେୱାନ୍ ଜାତିରିଂ ଗାଅ କିନାନ୍; ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଲୱା ବାଡ୍ଗାତାଂ ସାସନ୍ କିନାନ୍ ଆରେ ହେୱାନ୍ ନିଜେ ୱିଜ଼ୁ ସାକ୍ତିକାଟାକାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ଜବର୍ କାକ୍ରି ଲାକେ ଅଙ୍ଗୁର୍କୁଣ୍ଡି ଜାତା କଣ୍ଡି ୱିହ୍ନାନ୍ ।
16 Униң тони вә янпиши үстигә «Падишаһларниң Падишаси вә рәбләрниң Рәбби» дегән нам йезилған еди.
ତା ହେନ୍ଦ୍ରାତ ତା କୁଟାତ ଇ ତର୍ ଲେକାତାତ୍ନା, “ରାଜାର୍ଜପି ରାଜା ଆରି ମାପ୍ରୁଜପି ମାପ୍ରୁ ।”
17 Андин мән қуяшниң ичидә турған бир пәриштини көрдүм. У асманниң оттурисида учуватқан барлиқ қушларға жуқури аваз билән: —Келиңлар, Худаниң катта зияпитигә жиғилиңлар!
ତା ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ରୱାନ୍ ଦୁତ୍ତିଙ୍ଗ୍ ୱେଡ଼ା ବିତ୍ରେ ନିଲ୍ଚି ମାନାକା ହୁଡ଼୍ତାଂ; ହେୱାନ୍ ଆକାସ୍ତ ଉମ୍ନି ସବୁ ପଟିକାଙ୍ଗ୍ ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ କୁକ୍ଚି ଇଚାର୍, “ୱାଡ ଇସ୍ୱର୍ତି ଗାଜା ବଜିତ ରୁଣ୍ଡା ଆଡ,
18 Падишаһларниң, сәрдарларниң вә палванларниң, атларниң вә уларға мингәнләрниң, шундақла барлиқ әт егилириниң, қулларниң һәм һөрләрниң, каттиларниң һәм төвәнләрниң гөшлирини йәңлар! — деди.
ଇନେସ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ରାଜାର୍ତି, ମେଲ୍ୟାମୁଡ଼୍ଦାକାନ୍, ବାପୁକାଟାକାର୍ତି, ଗଡ଼ା ଆରି ଗଡ଼ାଦୁମ୍ତାକାର୍ତି, ଜାର୍ତାରେନ୍ ଆରି ଲକାର୍ ତାରେନ୍, ଆଡ଼ିୟା ହାରୁ ଆରି ଗାଜା ୱିଜ଼ାର୍ ମାନାୟାର୍ତି ଜେୟ୍ ତିନାଟ୍ ।
19 Шуниң билән мән дивә, йәр йүзидики падишалар вә уларниң қошунлириниң атқа Мингүчи һәм Униң қошуни билән җәң қилиш үчүн топланғанлиғини көрдүм.
ତା ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ପସୁତିଂ ଆରି ପୁର୍ତିନି ରାଜାରିଂ ଆରି ହେୱାର୍ତି ମେଲ୍ୟାର୍ତିଂ କି ହେ ଗଡ଼ାଦୁମ୍ତାକାର୍ ଆରି ତା ମେଲ୍ୟାର୍ତି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଜୁଜ୍ କିନି କାଜିଂ ରୁଣ୍ଡା ଆଜ଼ି ମାନାକା ହୁଡ଼୍ତାଂ ।
20 Әнди дивә вә униңға вакалитән мөҗизилик аламәтләрни көрсәткән сахта пәйғәмбәрниң һәр иккиси тутувелинди (сахта пәйғәмбәр шу аламәтләр билән дивиниң тамғисини қобул қилған һәмдә униң бут-һәйкилигә чоқунғанларни аздуруп жүргән еди). Улар иккиси гуңгут йениватқан от көлигә тирик ташланди. (Limnē Pyr g3041 g4442)
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେ ପସୁ ଦାରାପଡ଼ା ଆତାତ୍, ଆରେ ଇମ୍ଣି ଚାକ୍ରାୟ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ତା ମୁମ୍ଦ କାବାଆନି କାମାୟ୍ ସବୁ କିଜ଼ି ତା ହୁଦାଂ ପସୁନି ଚିନ୍ ଇଡ଼ିୟାତି ମାନାୟାରିଂ ଆରି ତା ପୁତ୍ଡ଼ା ପୁଜାକିନାକାରିଂ ବାଣାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେୱାନ୍ ପା ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଦାରାପଡ଼ା ଆତାତ୍; ହେୱାର୍ ହାରି ଜିତିତାଂ ଅବସ୍ତାତ ଗନ୍ଦକ୍ ଆହ୍ନି ହାମ୍ଦୁର୍ତ ତୁହ୍ୟାତାର୍ । (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 Қалғини болса атқа Мингүчиниң ағзидин чиққан қилич билән қирилди. Барлиқ пүтүн учар-қанатлар буларниң гөши билән йәп тоюнди.
ଆରେ ହେୱାର୍ତି ମେଲ୍ୟାର୍ ଗଡ଼ାଦୁମ୍ତାକାନ୍ ୱେଇଦିଂ ହନାକା କାଣ୍ଡା ହୁକେ ହାତାର୍; ଆକାସ୍ନି ପଟିଂ ମାନ୍ ଇଚା ହେୱାର୍ତି ଜେଇ ତିନ୍ଜି ହାଚିକ୍ ।
