Вәһий 19
1 Бу ишлардин кейин, әрштә зор бир топ адәмләрниң вақирашлиридәк бир авазни аңлидим. Улар: — — Һәмдусана! Ниҗат, шан-шәрәп вә қудрәт Худайимизға мәнсуптур!
Erah lilih, rangmong ni miloong hantek tek cheekti arah likhiik jap chaattang, ame jeng arah ah, “Rangte phoong an! Khopiiroidong, erangka, nyia chaan aphaan loong ah seng Rangte di!
2 Чүнки Униң һөкүмлири һәқ вә адилдур; У йәр йүзини өз бузуқлуғи билән бузған чоң паһишиниң үстидин һөкүм чиқирип, Өз қул-хизмәткарлириниң қениниң интиқамини униңдин алди, — дейишәтти.
Heh ih dandeeha loong aba epun ejun! Hansangte minuh ih hatoh ah heh jootthih mootkaat nawa ih thet haat ha rah Rangte ih dut haat etta. Rangte ih heh laksuh loong tek haatta tungthoidi heteenuh ah chamthukta.”
3 Улар иккинчи қетим: — «Һәмдусана!» дейишти. Униңдин чиққан ис-түтәкләр әбәдил-әбәткичә пурқирайду! (aiōn g165)
Neng ah we riing rumta, “Rangte Phoong ih! Elong samnuthung matkhaamta weelak dowa weekhot ah roitang raang ih khot ah!” (aiōn g165)
4 Жигирмә төрт ақсақал вә төрт һаят мәхлуқ йәргә жиқилип: — «Амин! Һәмдусана!» дәп, тәхттә олтарған Худаға сәҗдә қилишти.
Phokhoh rooknyi wabaji nyia jaat baji ething jih ajaat loong ah datti rumha no luungwang tongtheng ni tongte, Rangte rangsoom rumta. Neng ame jeng rumta, “Amen! Rangte Phoong ih!”
5 Андин тәхттин көтирилгән бир аваз мундақ деди: — «Әй униң барлиқ қул-хизмәткарлири, Униңдин қорқидиған каттилар болсун, төвәнләр болсун, Һәммиңлар Худайимизни мәдһийиләңлар!»
Eno erah luungwang tongtheng dowa root ame jengta, “Seng Rangte ah ephoongpha an, heh mina nyia heh laksuh ehin elong thoontang ih, nyia o heh ra choote loong rah ih ah!”
6 Андин зор бир топ адәмләрниң авазиға, нурғун суларниң шарқиришиға, қаттиқ гүлдүрмамиларниң гүлдүрлишигә охшаш бир авазниң мундақ дегәнлигини аңлидим: — «Һәмдусана! Һәммигә Қадир Пәрвәрдигар Худаймиз сәлтәнәт қилди!
Erah lilih miloong cheekti arah likhiik jap chaattang, choonraak ni juung rengjan arah likhiik angta, ranghuung rangmok likhiik nep angta. Neng ame jeng arah chaattang, “Rangte Phoongpha an! Tumeah, seng Teesu luungwang, aju ba Elong Rangte!
7 Шатлинайли, тәнтәнә қилайли вә уни мәдһийиләп улуқлайли! Чүнки Қозиниң той-мәрикә күни йетип кәлди, Қиз өзини тәйяр қилди!»
Seng loong tenroon roon ang ih; heh tumthan rak erah phoongpha ih! Tumeah saapsah kuhoon saapoot ah echang ela, erah raang ih jaalah heh teeteenuh ih ban khookhamha.
8 Қизға кийиш үчүн пакиз, пақирап туридиған нәпис либас берилди (нәпис либас болса муқәддәс бәндиләрниң һәққаний әмәллиридур).
Erah nuh asuh nyuleep saachamcham nyia phaakjaaja et kap thuk suh korumha.” (Nyuleep ah langla Rangte mina loong mootkaat ese ah.)
9 Андин, [пәриштә] маңа: — Муну сөзләрни хатириливал: — «Қозиниң той зияпитигә чақирилғанлар бәхитликтур!» — деди. У маңа йәнә: — Булар Худаниң һәқиқий сөзлиридур, — деди.
Eno rangsah ih ngah suh baat tahang, “Arah raang uh: Saapsah kuhoon sadung theng ni o poonha, erah loong ah tenroon ang ah.” Rangsah ah amah nep ih wakjengta, “Arah loong ah Rangte amiisak jengkhaap.”
10 Мән униңға сәҗдә қилғили айиғиға жиқилдим. Лекин у: — Һәргиз ундақ қилма! Мәнму Худаниң сән вә Әйсаға гувалиқ бәргүчи қериндашлириң билән охшаш қул-хизмәткармән. Худағила ибадәт қил! Чүнки вәһий-бешарәтниң роһ-маһийити болса Әйса һәққидә гувалиқ бериштур, — деди.
Ngah heh lathong ni heh rangsoom suh kotbon tang, enoothong heh ih ngah suh baat tahang, “Erah nak re uh! Sen loong damdi nyia Jisu ih amiisak tiitwaan dong baatta ah kapte nyia hanpiite loong damdi ngah uh laksuh esiit. Rangte Soom ih!” Tumeah Jisu ih amiisak tiit dong baatta abah khowah loong suh jeng thukta rah.
11 Андин көрдүмки, асман ечилди вә мана, бир ақ ат туратти; үстигә мингүчиниң болса нами «Садиқ» вә «Һәқиқий» болуп, У һәққанийлиқ билән һөкүм чиқириду вә җәң қилиду.
Erah lidi rangmong laangdaap arah japtuptang, eno erah di mok epuung angta. Erah mok sakkhoh adi tongte asuh Amiisak nyia Tuungmaangte et poonta; heh ih epun lam ih dandeeha nyia raamuila.
12 Униң көзлири от ялқуниға охшайтти, бешида нурғун таҗи болуп, тенидә Өзидин башқа һеч ким билмәйдиған бир нам пүтүклүк еди.
Heh mik ah weelak likhiik, nyia heh khoh adi luungwang khopok hantek pokta. Heh men ah heh sak sak ni raangcho angta, ang abah uh erah tumjih men angta ih o ih uh tajat rumta heheh ih ba jatta.
13 У учисиға қанға миләнгән бир тон кийгән еди, Униң нами «Худаниң Калами» дәп атилиду.
Heh ih kapta choom araang ah sih pan angta. Heh men ah “Rangte Jengkhaap.”
14 Униң кәйнидин әгишип келиватқан әрштики қошунлар болса, ақ атларға мингән, аппақ, пак нәпис канап либас билән кийдүрүлгән еди.
Rangmong nawa arami loong ah nyuleep saachamcham ah kap rum ano, mok epuung khoni heh lilih ih roong phankhoom rumta.
15 Униң ағзидин өткүр бир қилич чиқип туратти; У буниң билән барлиқ әлләрни уриду; У уларни төмүр калтәк билән падичидәк бақиду; У Һәммигә Қадир Худаниң дәһшәтлик ғәзивиниң «шарап көлчиги»ниң чәйлигүчисидур.
Heh tui nawa lang thewaawa ang arah dong taha, eno erah lang dowa ih deek akaan loong ah jen ah. Heh ih jaantaan ah maak ano neng loong ah pan rum ah, nyia heh ih Elong Rangte tenkhat theng Khamjit nok ah kham pan ih soopnak ah.
16 Униң тони вә янпиши үстигә «Падишаһларниң Падишаси вә рәбләрниң Рәбби» дегән нам йезилған еди.
Heh choom nyia heh wiing adi hemen amet raangta: “Luungwang loong tokkhodi Luungwang, teesu loong tokkhodi Teesu.”
17 Андин мән қуяшниң ичидә турған бир пәриштини көрдүм. У асманниң оттурисида учуватқан барлиқ қушларға жуқури аваз билән: —Келиңлар, Худаниң катта зияпитигә жиғилиңлар!
Erah lilih ngah ih rangsa ni rangsah chap arah japtuptang. Heh ih rangkhoh ni woh loong puta asuh riing baatta: “Raahan Rangte elong sadung adoh room raahan!
18 Падишаһларниң, сәрдарларниң вә палванларниң, атларниң вә уларға мингәнләрниң, шундақла барлиқ әт егилириниң, қулларниң һәм һөрләрниң, каттиларниң һәм төвәнләрниң гөшлирини йәңлар! — деди.
Raahan no, luungwang loong, sipaahi saahaap loong, nyia sipaahi loong, si ah phak raahan, mok nyia mok sak ni tongte loong si ah, mina loong si ah, dah nyia dah lah angte, ehin elong mina loong si ah phak raahan!”
19 Шуниң билән мән дивә, йәр йүзидики падишалар вә уларниң қошунлириниң атқа Мингүчи һәм Униң қошуни билән җәң қилиш үчүн топланғанлиғини көрдүм.
Erah lilih ngah ih siithinyakhah nyia hatoh dowa luungwang loong nyia neng sipaahi loong ah mok khoni tongte, nyia heh sipaahi loong damdoh rookmui suh lomkhoon rum arah japtuptang.
20 Әнди дивә вә униңға вакалитән мөҗизилик аламәтләрни көрсәткән сахта пәйғәмбәрниң һәр иккиси тутувелинди (сахта пәйғәмбәр шу аламәтләр билән дивиниң тамғисини қобул қилған һәмдә униң бут-һәйкилигә чоқунғанларни аздуруп жүргән еди). Улар иккиси гуңгут йениватқан от көлигә тирик ташланди. (Limnē Pyr g3041 g4442)
Siithinyakhah ah phaatak ni sakwanta nyia emoong khowah heh ngathong epaatjaatheng reete ah, uh heh damdi phaatak ni sak rumta. (Erah epaatjaatheng reeraang rah ih, siithinyakhah laaphaang soomte nyia siithinyakhah sin pan angte loong ah heh ih mokwaanta.) Siithinyakhah nyia emoong tiitbaatte khowah enyi nyi ething ih we beng adi haatwanta, eno koonthook damdi khaam thuk rumta. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 Қалғини болса атқа Мингүчиниң ағзидин чиққан қилич билән қирилди. Барлиқ пүтүн учар-қанатлар буларниң гөши билән йәп тоюнди.
Neng sipaahi loong ah mok khoni tongte wah tui nawa lang dong ra taha rah ih tek haat rumta, nyia neng si ah woh loong ih mathan jen phak ah ih phak rumta.
