Вәһий 18
1 У ишлардин кейин мән чоң һоқуқлуқ йәнә бир пәриштиниң асмандин чүшүватқанлиғини көрдүм. Йәр йүзи униң җулалилиғидин йоруп кәтти.
Depois, vi outro anjo que descia do céu. Ele tinha grande poder, e a terra ficou iluminada por sua glória.
2 Пәриштә жуқури аваз билән мундақ вақириди: — «Ғулиди! Катта шәһәр Бабил ғулиди! Әнди у җинларниң макани, һәр бир напак роһларниң солақханиси, Һәр бир мәкруһ вә жиркиничлик қушларниң солақ-чаңгиси болди!
Ele gritou com uma voz poderosa: “Babilônia, a grandiosa, virou ruínas! Ela se tornou um lugar em que os demônios vivem, o refúgio de todo espírito impuro e o ninho de toda ave imunda e detestável.
3 Чүнки барлиқ әлләр униң зина-бузуқлуғиниң сәвдалиқ шарабидин ичишти; Йәр йүзидики барлиқ падишалар униң билән бузуқлуқ өткүзүшти, Йәр йүзидики содигәрләр униң әйш-ишритиниң әлвәкчилигидин бейишти».
Pois todas as nações beberam do vinho de sua imoralidade sem limites. Os reis da terra cometeram adultério com ela, e os comerciantes do mundo enriqueceram com a sua sensualidade excessiva.”
4 Асмандин йәнә бир авазни аңлидим: — «И Мениң хәлқим, униң гуналириға шерик болмаслиғиңлар үчүн, Һәм униң бешиға чүшидиған балаю-апәтләргә учримаслиғиңлар үчүн, униң ичидин чиқиңлар!
Então, ouvi outra voz vinda do céu, gritando: “Meu povo, saia dela, saiam todos dessa cidade, para que vocês não façam parte de seus pecados e não sofram com as pragas que serão enviadas contra ela.
5 Чүнки униң гуналири пәләккә йәткидәк догилинип кәткән, Худа униң һәққанийәтсизликлирини есигә алди.
Os seus pecados estão se acumulando e chegam até o céu, e Deus está bem consciente do mal que ela causou.
6 У башқиларға яндурғинидәк униң қилғинини өзигә яндуруңлар; Униң қилмишлириға мувапиқ икки һәссә қошлап қайтуруңлар; У [башқиларға] әбҗәш қилип бәргән қәдәһтә униңға икки һәссә қоюқ әбҗәш қилиңлар.
Dêem a ela tudo o que ela lhes deu. Paguem em dobro o que ela fez. Misturem na bebida do cálice dela o dobro de aflições que ela colocou na bebida de outros.
7 У өзини қанчилик улуқлиған болса, Қанчилик әйш-ишрәттә яшиған болса, Униңға шунчилик қийнилиш вә дәрд бериңлар; У көңлидә: «Мән тул әмәс, бәлки тәхтә олтарған ханишмән; Мән дәрд-әләмни әсла көрмәймән» дегини түпәйлидин,
Assim como ela se vangloriava de si mesma e satisfazia os seus desejos, devolvam a ela outro tanto de angústia e de sofrimento. Ela dizia para si mesma: ‘Eu reino como rainha. Eu não sou viúva; eu nunca irei sofrer.’
8 Бу вәҗидин бир күн ичидила униңға чүшидиған балаю-апәтләр, Йәни өлүм, дәрд-әләм вә ачарчилиқ келиду, У от билән көйдүрүлиду; Чүнки уни сорақ қилғучи Пәрвәрдигар Худа қудрәтликтур!».
E por isso, as pragas dela virão todas juntas, para atacá-la no mesmo dia: morte, tristeza e fome. Ela será completamente destruída pelo fogo, pois o Senhor Deus, que a condena, tem grande poder.
9 Униң билән бузуқлуқ қилған вә униң билән әйш-ишрәттә яшиған йәр йүзидики падишалар уни өртигән отниң ис-түтәклирини көргәндә, униң һалиға қарап жиға-зерә көтиришиду.
Os reis do mundo, que cometeram adultério e satisfizeram os seus desejos com ela, irão chorar e se lamentar por ela, quando virem a fumaça do fogo que a consome.
10 Улар униң тартиватқан азавидин қорқуп, жирақта туруп дәйдуки: — «Вай исит, вай исит, и катта шәһәр! Аһ Бабил, күчлүк шәһәр! Чүнки бир саат ичидила җазайиң бешиңға чүшти!»
E eles, que se mantêm a uma certa distância, pois têm medo de sofrer o mesmo que ela, dizem: ‘Desastre! Que desastre se abateu sobre a Babilônia, a grande cidade! Em apenas uma hora a sua sentença de condenação foi cumprida!’
11 Йәр йүзидики содигәрләрму униң үстидә жиға-зерә қилишиду. Чүнки әнди уларниң кемидики жүк-маллирини,
Os comerciantes da terra choram e sofrem por causa dela, pois ninguém mais está comprando as suas mercadorias.
12 йәни алтун-күмүч, қиммәтлик яқутлар, үнчә-мәрвайит, нәпис либас рәхт, сөсүн рәхт, жипәк, тоқ қизил рәңлик гәзмал, һәр хил хушбуй турунҗ яғачлар, пил чиши буюмлири, әң есил яғач, туч, төмүр вә мәрмәрләрдин ишләнгән хилму-хил буюмлар,
Ninguém mais compra o seu ouro, prata, pedras preciosas e pérolas, nem o puro linho, os tecidos de cor púrpura, a seda e nem a lã vermelha, muito menos os objetos feitos de madeira perfumada, marfim, de madeiras caras, bronze, ferro ou mármore.
13 шуниңдәк қовзақдарчин, тетитқулар, хушбуй, мурмәкки, мәстики, шарап, зәйтун мейи, ақ ун, буғдай, кала, қой, ат, һарву вә инсанларниң тәнлири вә җанлири дегән маллирини сетивалидиған киши йоқтур.
Eles não conseguem mais vender as suas cargas de canela, temperos, incenso, mirra, perfumes, vinho, azeite, farinha de trigo e grãos de trigo, nem o gado e nem ovelhas, cavalos e nem carruagens e muito menos escravos e prisioneiros.
14 ([И Бабил], җениң мәстанә болған есил мевиләр сәндин кәтти, Барлиқ һәшәмәтлик вә һәйвәтлик мал-дуниялириң сәндин йоқалди. Улар буларни әнди һәргиз тапалмайду!)
Você perdeu os doces prazeres que tanto amava. E tudo o que possuía, que era tão luxuoso e brilhante, se foi e você nunca mais poderá desfrutar disso novamente.
15 Бу малларни сетип бейиған содигәрләр болса шәһәрниң тартиватқан азавидин қорқуп, жирақта туруп униң үстидә жиға-зерә қилишип дейишидуки: —
Os comerciantes, que vendiam essas coisas naquela cidade e que se tornaram ricos ao comercializarem com ela, ficarão vendo a sua ruína a uma certa distância, pois eles têm medo de sofrer as mesmas consequências que ela sofre. Eles irão chorar e se lamentar, dizendo:
16 «Вай исит, вай исит, и катта шәһәр! Нәпис либас рәхтләргә, сөсүн вә тоқ қизил рәңлик гәзмалларға орилип, Алтун, қиммәтлик яқутлар вә үнчә-мәрвайитлар билән безәлгәнсән!
‘Desastre! Que desastre atingiu a grandiosa cidade! Ela estava vestida com um manto púrpura de linho fino e usava joias feitas de ouro, pedras preciosas e pérolas.
17 Бир саат ичидила шунчә катта байлиқлар вәйран болди!» Барлиқ кемә ғоҗайинлири, кемидики барлиқ йолучилар, кемичиләр вә деңизға тайинип җан бақидиғанларниң һәммиси жирақта туруп,
Em apenas uma hora, toda essa riqueza foi destruída!’ Todos os capitães de navios, passageiros, marinheiros e todos que tiram o seu sustento do mar permaneceram a uma certa distância.
18 Уни өртигән отниң ис-түтәклирини көрүп: — Бу катта шәһәргә қайси шәһәр тәң келәлисун? — дәп пәряд көтиришти.
Enquanto eles viam a fumaça do fogo que a destruía, eles gritaram: ‘Que cidade poderia se comparar a essa grandiosa cidade!’
19 Улар башлириға топа чечип, пәряд көтиришүп, жиға-зерә қилишип: — Вай исит, вай исит, у катта шәһәр! У арқилиқ, униң дөлитидин, деңизда кемиси барлар бейиған еди! Бир саат ичидила вәйран болди бу шәһәр! — дейишиду.
Eles jogavam cinzas sobre a cabeça, chorando e gritando: ‘Desastre! Que desastre se abateu sobre a grandiosa cidade, que tornou ricos todos os donos de navio, por causa de sua grande riqueza! Em apenas uma hora, ela foi completamente destruída!’
20 — «Униң бешиға кәлгәнләрдин шатлиниңлар, Әй әрш, әй муқәддәс бәндиләр, расуллар вә пәйғәмбәрләр! Чүнки Худа силәрниң дәвайиңлардики һөкүмни униң үстидин чиқарған!».
Que o céu, os irmãos na fé, os apóstolos e os profetas comemorem o que aconteceu a ela, pois Deus a condenou da mesma forma que ela os condenou.”
21 Андин, күчлүк бир пәриштә түгмән тешиға охшаш йоған бир ташни көтирип, деңизға ташлап мундақ деди: — «Мана шундақ шиддәт билән, Катта шәһәр Бабил ғулитилиду, У қайтидин көрүнмәйду!
Um anjo poderoso pegou uma rocha do tamanho de uma grande pedra de moinho e a jogou no mar, dizendo: “Com igual violência, Babilônia, a grandiosa cidade, será destruída e nunca mais existirá!”
22 Чилтарчиларниң, сазчиларниң, Нәйчиләр вә сүнайчиларниң авази сениңдә қайтидин һәргиз аңланмайду, Һәр хил һүнәрни қилидиған һүнәрвән сениңдә қайтидин һәргиз тепилмайду, Түгмәнниңму авази сениңдә қайтидин һәргиз аңланмайду,
“Nunca mais será ouvido o som de música vindo de você: o som de harpas, de cantores, de flautas e de trombetas. Nunca mais se verá em suas ruas o vai e vem de artesãos ou de qualquer outro tipo de trabalhador. Nunca mais se ouvirá o som de um moinho em funcionamento, vindo de dentro dos seus muros.
23 Һәтта чирақниң йоруғи сениңдә қайтидин һәргиз йорумайду, Той болуватқан жигит-қизниң авази сениңдә қайтидин һәргиз аңланмайду; Чүнки сениң содигәрлириң йәр йүзидики әрбаблар болуп чиқти, Барлиқ әлләр сениң сеһир-әпсунлириңға алданди;
Nunca mais a luz de um lampião irá brilhar em você. Nunca mais as vozes alegres de noivos e noivas serão ouvidas em você. Os seus comerciantes já foram os líderes do mundo. Por sua feitiçaria, você conseguiu enganar todas as nações.
24 Пәйғәмбәрләрниң, муқәддәс бәндиләрниң [төкүлгән қанлири], Шундақла йәр йүзидә барлиқ қирғин болғанларниң қанлириму униңда тепилди».
Nela encontrou-se o sangue dos profetas, o sangue do povo de Deus e de todos aqueles que foram mortos no mundo.”
