Вәһий 12
1 У чағда, әрштә әҗайип бир карамәт пәйда болди — у қуяшни йепинчақлиған, путлириниң астида ай, бешида он икки юлтузлуқ таҗ бар бир аял еди.
And a great sign was seen in heaven; a woman clothed with the sun, and the moon under her feet, and upon her head a crown of twelve stars;
2 У һамилдар болуп, толғақ йәп туғуш азавида дад-пәряд көтәрди.
and being with child she crieth out, travailing in birth, and pained to be delivered.
3 Андин әрштә йәнә бир аламәт көрүнди — мана, йәттә башлиқ, он мүңгүзлүк, йәттә бешида йәттә таҗ бар болған чоң бир қизил әҗдиһа туратти.
And another sign was seen in heaven; and behold, a great red dragon, having seven heads and ten horns, and on his heads seven diadems;
4 У қуйруғи билән асмандики юлтузларниң үчтин бирини сүпүрүп, уларни йәр йүзигә чөрүвәтти. Әҗидиһа туғай дәп қалған аял йәңгигән һаман униң балисини ялмап жутувәтмәкчи болуп униң алдида турди.
and his tail dragged the third part of the stars of heaven, and cast them to the earth. And the dragon standeth before the woman who was about to bring forth, that when she hath brought forth he may devour her child.
5 Аял бир бала, йәни пүтүн әлләрни төмүр һасиси билән падичидәк бақидиған бир оғул туғди. Бала болса Худаниң вә Униң тәхтиниң алдиға ғаччидә елип чиқилди.
And she brought forth a man-child, who is to rule all the nations with a rod of iron; and her child was caught up to God, and to his throne.
6 Аял чөлгә қачти; у йәрдә униң 1260 күн беқилиши үчүн униңға Худа тәрипидин һазирлап қоюлған бир җай бар еди.
And the woman fled into the wilderness, where she hath a place prepared by God, that they should nourish her there a thousand two hundred and sixty days.
7 Андин әрштә җәң болди. [Баш пәриштә] Микаил вә униң пәриштилири әҗдиһа билән җәң қилғили турди; әҗдиһаму өз пәриштилири билән уларға етилди.
And there was war in heaven; Michael and his angels fought against the dragon; and the dragon fought and his angels,
8 Лекин у үстүнлүк қазиналмиди, униңға вә пәриштилиригә әрштә турушқа орун қалмиди.
and prevailed not; neither was their place found any more in heaven.
9 Шуниң билән зор әҗдиһа, йәни Иблис вә Шәйтан дәп аталған, пүтүн җаһанни аздурғучи һелиқи қедимий илан йәр йүзигә ташланди. Униң пәриштилириму униң билән тәң ташланди.
And the great dragon was cast down, the old serpent, called the Devil and Satan, who deceiveth the whole world; he was cast down to the earth, and his angels were cast down with him.
10 Андин мән әрштә жуқури бир авазниң мундақ дегәнлигини аңлидим: — «Кәлди Худайимизниң ниҗатлиғи, қудрити, падишалиғи вә Униң Мәсиһиниң һоқуқи! Чүнки қериндашлиримизниң үстидин Худайимизниң алдида кечә-күндүз шикайәт қилип турған шикайәт қилғучи әрштин ташливетилди;
And I heard a loud voice in heaven, saying, Now is come the salvation and the power and the kingdom of our God, and the authority of his Christ; for the accuser of our brethren is cast down, who accused them before our God day and night;
11 қериндашлар униң үстидин Қозиниң қени вә уларниң гувалиқ сөзи билән ғалип кәлди; Улар һәтта өлүмни көзигә илмай өз җенини әзиз көрмиди.
and they conquered him because of the blood of the Lamb, and because of the word of their testimony; and they loved not their lives, even to death.
12 Шуниң үчүн, шатлиниңлар, әй әршләр вә уларда туруватқалар! Лекин һалиңларға вай, әй йәр вә деңизлар! Чүнки Иблис үстүңларға чүшти; Вақтиниң аз қалғанлиғини билгәч, Ғәзәп-қәһри билән кәлди!».
Therefore rejoice, ye heavens, and ye that dwell in them. Woe to the earth and the sea! for the Devil is come down to you, having great wrath, because he knoweth that he hath but a short time.
13 Әҗдиһа өзиниң йәр йүзигә ташланғанлиғини көрүп, оғул балини туққан аялни қоғлашқа башлиди.
And when the dragon saw that he was cast down to the earth, he persecuted the woman who brought forth the man-child.
14 Аялниң иланниң йүзидин далдилиниши, чөлдә өзи [үчүн һазирланған] маканиға берипбир мәзгил, икки мәзгил вә йерим мәзгил беқилсун дәп шу йәргә учуп кетиши үчүн, униңға йоған бир бүркүтниң икки қанити берилди.
And to the woman were given the two wings of a great eagle, that she might fly into the wilderness, into her place, where she is nourished for a time, and times, and half a time, from the face of the serpent.
15 Андин илан аялниң арқисидин ағзи билән дәриядәк су пүркүп, уни сәл билән еқитип йоқатмақчи болди.
And the serpent cast out of his mouth water as a river, after the woman, that he might cause her to be carried away by the river.
16 Лекин зимин аялға ярдәм қилип, ағзини ечип, әҗдиһа ағзидин пүркүп чиқарған дәрияни жутувәтти.
And the earth helped the woman, and the earth opened her mouth, and swallowed up the river which the dragon cast out of his mouth.
17 Буниң билән әҗдиһаниң аялға қаттиқ ғәзиви келип, униң қалған нәсли, йәни Худаниң әмирлиригә әмәл қилип, Әйсаниң гувалиқини тутқан пәрзәнтлири билән җәң қилғили кәтти; у деңиз саһили үстидә туратти.
And the dragon was enraged at the woman, and went away to make war with the rest of her offspring, who keep the commandments of God, and maintain the testimony to Jesus.
