Зәбур 1

1 Рәзилләрниң гепи бойичә маңмайдиған, Гунакарларниң йолида турмайдиған, Мәсқирә қилғучиниң орнида олтармайдиған адәм бәхит тапур!

BOOK FIRST: Happy is the man who walketh not in the council of the wicked, and standeth not in the way of sinners, and sitteth not in the seat of scorners;

2 Униң хурсәнлиги пәқәт Пәрвәрдигарниң тәврат-қанунидилидур; У Пәрвәрдигарниң қанунини кечә-күндүз сеғинип ойлайду.

But whose delight is in the law of the Lord, and who doth meditate in his law by day and night.

3 У худди ериқ бойиға тикилгән, Өз пәслидә мевисини беридиған, Йопурмақлири солашмайдиған дәрәқтәктур; У немила қилса ронақ тапиду.

And he shall be like a tree planted by rivulets of water, that yieldeth its fruit in its season, and the leaf of which doth not wither; and all that he may do shall prosper.

4 Рәзил адәмләр болса ундақ болмас; Улар худди шамал учуривәткән тозандәктур.

Not so the wicked; but they are like the chaff which the wind driveth away.

5 Шуниң үчүн рәзилләр сорақ күнидә тик туралмайду, Гунакарлар һәққанийларниң җамаитидә һеч бешини көтирип туралмайду.

Therefore shall the wicked not be able to stand in the judgment, nor sinners in the congregation of the righteous.

6 Чүнки Пәрвәрдигар һәққанийларниң йолини көңлигә пүккән; Рәзилләрниң йоли болса йоқилиду.

For the Lord regardeth the way of the righteous; but the way of the wicked leadeth to perdition.