Зәбур 97
1 Пәрвәрдигар һөкүм сүриду! Йәр-зимин хуш болсун, Көплигән араллар шатлансун!
HERREN är nu konung! Därför fröjde sig jorden; havsländerna glädje sig, så många som de äro.
2 Булутлар вә қараңғулуқ Униң әтрапидидур, Һәққанийәт вә адаләт тәхтиниң улидур;
Moln och töcken omgiva honom, rättfärdighet och rätt äro hans trons fäste.
3 Униң алдида от ялқуни жүриду, Әтраптики дүшмәнлирини көйдүрүп ташлайду;
Eld går framför honom och förbränner hans ovänner runt omkring.
4 Униң чақмақлири җаһанни йорутти, Йәр буни көрүп титрәп кәтти;
Hans ljungeldar lysa upp jordens krets; jorden ser det och bävar.
5 Пәрвәрдигарниң алдида, Пүткүл зиминниң егисиниң алдида, Тағлар момдәк ерип кетиду.
Bergen smälta såsom vax för HERREN, för hela jordens Herre.
6 Асманлар Униң һәққанийитини җакалайду, Барлиқ хәлиқләр Униң шан-шәривини көриду.
Himlarna förkunna hans rättfärdighet, och alla folk se hans ära.
7 Ойма һәйкәлләргә чоқунғанлар, Бутлар билән махтинип жүргүчиләрниң һәммиси уятта қалиду. Барлиқ илаһлар, Униңға сәҗдә қилиңлар!
Alla de skola komma på skam, som dyrka beläten, de som berömma sig av avgudar. Alla gudar skola tillbedja honom.
8 Сениң һөкүмлириң сәвәвидин, и Пәрвәрдигар, Зион аңлап шатланди, Йәһуда қизлири хуш болди.
Sion hör det och gläder sig, och Juda döttrar fröjda sig för dina domars skull, HERRE.
9 Чүнки Сән Пәрвәрдигар пүткүл йәр йүзи үстидики әң алийсидурсән; Сән барлиқ илаһлардин нәқәдәр жуқуридурсән!
Ty du, HERRE, är den Högste över hela jorden; du är högt upphöjd över alla gudar.
10 Пәрвәрдигарни сөйгәнләр, яманлиқтин нәпрәтлиниңлар! У мөмин бәндилириниң җенидин хәвәр алиду, Рәзилләрниң чаңгилидин халас қилиду.
I som älsken HERREN, haten det onda. Han bevarar sina frommas själar, ur de ogudaktigas hand räddar han dem.
11 Һәққанийлар үчүн нур, Дили дуруслар үчүн шатлиқ терилғандур;
Ljus är utsått för den rättfärdige och glädje för de rättsinniga.
12 Пәрвәрдигардин шатлиниңлар, и һәққанийлар, Униң пак-муқәддәслигини яд етип тәшәккүр ейтиңлар!
Glädjens, I rättfärdige, i HERREN, och prisen hans heliga namn.
