Зәбур 96

1 Пәрвәрдигарға атап йеңи нахша ейтиңлар! Пүткүл йәр йүзи, Пәрвәрдигарни күйләңлар!

Співайте Господеві нову пісню; співай Господеві, уся земле!

2 Пәрвәрдигарға нахша ейтиңлар, намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар, Ниҗатлиғини һәр күни елан қилиңлар!

Співайте Господеві, благословляйте ім’я Його, звіщайте день у день Його спасіння!

3 Униң шан-шөһритини әлләр арисида, Униң мөҗизилирини барлиқ хәлиқләр арисида җакалаңлар!

Розповідайте серед народів про славу Його, серед усіх племен – про чудеса Його.

4 Чүнки Пәрвәрдигар улуқ, зор мәдһийәләргә лайиқтур! У барлиқ илаһлардин үстүн, Униңдин қорқуш керәктур;

Господь великий і вельми прославлений; Він грізніший за усіх богів.

5 Чүнки барлиқ хәлиқләрниң илаһлири — Бутлар халас, Бирақ Пәрвәрдигар асман-пәләкни яратқандур.

Адже всі боги народів – [лише] ідоли, а Господь створив небеса.

6 Шану-шәвкәт вә һәйвәт Униң алдида, Муқәддәс җайида қудрәт вә гөзәллик көрүниду.

Слава й велич перед обличчям Його, сила й краса у Його святилищі.

7 Пәрвәрдигарға [тәәллуғини] бәргәйсиләр, и әл-қәбилиләр, Пәрвәрдигарға шан-шөһрәт вә қудрәтни бәргәйсиләр!

Віддайте Господеві, сім’ї народів, віддайте Господеві славу й силу.

8 Пәрвәрдигарға Өз намиға лайиқ шан-шөһрәтни бәргәйсиләр; Соға-салам елип һойлилириға кириңлар!

Віддайте Господеві славу, [належну] Його імені. Несіть дар і йдіть у двори Його.

9 Пәрвәрдигарға пак-муқәддәсликниң гөзәллигидә сәҗдә қилиңлар; Пүткүл йәр-йүзи, Униң алдида титрәңлар!

Вклоніться Господеві у величі святині. Тремти перед обличчям Його, уся земле!

10 Әлләр арисида елан қилиңлар: — «Пәрвәрдигар һөкүм сүриду! Шуңа мана, дуния мәзмут қилинған, у тәврәнмәс әсла. У адиллиқ билән хәлиқләр үстидә һөкүм чиқириду.

Скажіть серед народів: «Господь царює!» Тому всесвіт утверджений непохитно; Він судитиме народи справедливо.

11 Асманлар шатлансун, йәр-җаһан хуш болсун, Деңиз-океан вә униңға толған һәммә чуқан селип җуш урсун!

Нехай радіють небеса й веселиться земля; нехай гуркотить море і [все], що наповнює його.

12 Далалар һәм улардики һәммә яйрисун! У чағда ормандики пүткүл дәрәқләр Пәрвәрдигар алдида яңритип нахша ейтиду;

Нехай радіє поле і все, що в ньому; нехай вигукують піднесено усі дерева лісові

13 Чүнки мана, У келиду! У җаһанни сорақ қилишқа келиду; У аләмни адиллиқ билән, Хәлиқләрни Өз һәқиқәт-садақитидә сорақ қилиду.

перед обличчям Господа, бо Він іде, іде судити землю. Він судитиме всесвіт справедливо і народи – за Своєю істиною.