< Зәбур 96 >

1 Пәрвәрдигарға атап йеңи нахша ейтиңлар! Пүткүл йәр йүзи, Пәрвәрдигарни күйләңлар!
Воспойте Господеви песнь нову, воспойте Господеви вся земля:
2 Пәрвәрдигарға нахша ейтиңлар, намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар, Ниҗатлиғини һәр күни елан қилиңлар!
воспойте Господеви, благословите имя Его: благовестите день от дне спасение Его.
3 Униң шан-шөһритини әлләр арисида, Униң мөҗизилирини барлиқ хәлиқләр арисида җакалаңлар!
Возвестите во языцех славу Его, во всех людех чудеса Его.
4 Чүнки Пәрвәрдигар улуқ, зор мәдһийәләргә лайиқтур! У барлиқ илаһлардин үстүн, Униңдин қорқуш керәктур;
Яко велий Господь и хвален зело, страшен есть над всеми боги.
5 Чүнки барлиқ хәлиқләрниң илаһлири — Бутлар халас, Бирақ Пәрвәрдигар асман-пәләкни яратқандур.
Яко вси бози язык бесове: Господь же небеса сотвори.
6 Шану-шәвкәт вә һәйвәт Униң алдида, Муқәддәс җайида қудрәт вә гөзәллик көрүниду.
Исповедание и красота пред Ним, святыня и великолепие во святиле Его.
7 Пәрвәрдигарға [тәәллуғини] бәргәйсиләр, и әл-қәбилиләр, Пәрвәрдигарға шан-шөһрәт вә қудрәтни бәргәйсиләр!
Принесите Господеви, отечествия язык, принесите Господеви славу и честь.
8 Пәрвәрдигарға Өз намиға лайиқ шан-шөһрәтни бәргәйсиләр; Соға-салам елип һойлилириға кириңлар!
Принесите Господеви славу имени Его: возмите жертвы и входите во дворы Его.
9 Пәрвәрдигарға пак-муқәддәсликниң гөзәллигидә сәҗдә қилиңлар; Пүткүл йәр-йүзи, Униң алдида титрәңлар!
Поклонитеся Господеви во дворе святем Его: да подвижится от лица Его вся земля.
10 Әлләр арисида елан қилиңлар: — «Пәрвәрдигар һөкүм сүриду! Шуңа мана, дуния мәзмут қилинған, у тәврәнмәс әсла. У адиллиқ билән хәлиқләр үстидә һөкүм чиқириду.
Рцыте во языцех, яко Господь воцарися: ибо исправи вселенную, яже не подвижится: судит людем правостию.
11 Асманлар шатлансун, йәр-җаһан хуш болсун, Деңиз-океан вә униңға толған һәммә чуқан селип җуш урсун!
Да возвеселятся небеса, и радуется земля: да подвижится море и исполнение его:
12 Далалар һәм улардики һәммә яйрисун! У чағда ормандики пүткүл дәрәқләр Пәрвәрдигар алдида яңритип нахша ейтиду;
возрадуются поля, и вся яже на них: тогда возрадуются вся древа дубравная
13 Чүнки мана, У келиду! У җаһанни сорақ қилишқа келиду; У аләмни адиллиқ билән, Хәлиқләрни Өз һәқиқәт-садақитидә сорақ қилиду.
от лица Господня, яко грядет, яко грядет судити земли: судити вселенней в правду, и людем истиною Своею.

< Зәбур 96 >