Зәбур 95

1 Келиңлар, Пәрвәрдигарни яңритип күйләйли, Ниҗатлиғимиз болған Қорам Тешимизға тәнтәнә қилайли!

Oh, ven, cantemos a Yahvé. ¡Gritemos en voz alta a la roca de nuestra salvación!

2 Тәшәккүрләр билән униң алдиға келәйли, Униңға күйләр билән тәнтәнә қилайли!

Acudamos ante su presencia con acción de gracias. ¡Explorémoslo con canciones!

3 Чүнки Пәрвәрдигар — бүйүк бир илаһтур, Пүткүл илаһлар үстидики бүйүк бир Падишадур.

Porque Yahvé es un Dios grande, un gran Rey por encima de todos los dioses.

4 Йәрниң тәглири Униң қолидидур, Тағларниң чоққилириму Униңкидур.

En su mano están los lugares profundos de la tierra. Las alturas de las montañas también son suyas.

5 Деңиз Униңки, У уни яратқан; Қуруқлуқни Униң қоллири шәкилләндүрди.

El mar es suyo, y él lo hizo. Sus manos formaron la tierra seca.

6 Келиңлар, Униңға баш уруп сәҗдә қилайли, Пәрвәрдигар Яратқучимиз алдида тиз пүкәйли!

Oh, ven, adoremos y postrémonos. Arrodillémonos ante Yahvé, nuestro Hacedor,

7 Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз болсақ Униң яйлиғидики хәлиқ, Униң қоли бақидиған қойлармиз. Бүгүн, әгәр Униң авазини аңлисаңлар,

porque él es nuestro Dios. Somos el pueblo de su pasto, y las ovejas a su cargo. Hoy, ¡oh, que escuches su voz!

8 Әйни чағларда Мәрибаһда болғандәк, чөл-баявандики Массаһда болған күндәк, Жүригиңларни җаһил қилмаңлар!

No endurezcas tu corazón, como en Meribah, como en el día de Massah en el desierto,

9 Мана шу йәрдә ата-бовилириңлар Мени синиди, испатлиди һәм қилғинимни көрди.

cuando vuestros padres me tentaron, me probó y vio mi trabajo.

10 Мән қириқ жил шу дәвирдин бизар болуп: — «Булар көңлидә адашқан бир хәлиқтур, Мениң йоллиримни һеч билип йәтмигән» — дедим.

Durante cuarenta largos años me afligí con esa generación, y dijo: “Es un pueblo que se equivoca de corazón. No han conocido mis caminos”.

11 Шуңа Мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар һәргиз Мениң арамгаһимға кирмәйду» — дедим.

Por eso juré en mi ira, “No entrarán en mi descanso”.