Зәбур 95

1 Келиңлар, Пәрвәрдигарни яңритип күйләйли, Ниҗатлиғимиз болған Қорам Тешимизға тәнтәнә қилайли!

Laus cantici ipsi David. Venite, exsultemus Domino; jubilemus Deo salutari nostro;

2 Тәшәккүрләр билән униң алдиға келәйли, Униңға күйләр билән тәнтәнә қилайли!

præoccupemus faciem ejus in confessione, et in psalmis jubilemus ei:

3 Чүнки Пәрвәрдигар — бүйүк бир илаһтур, Пүткүл илаһлар үстидики бүйүк бир Падишадур.

quoniam Deus magnus Dominus, et rex magnus super omnes deos.

4 Йәрниң тәглири Униң қолидидур, Тағларниң чоққилириму Униңкидур.

Quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitudines montium ipsius sunt;

5 Деңиз Униңки, У уни яратқан; Қуруқлуқни Униң қоллири шәкилләндүрди.

quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus ejus formaverunt.

6 Келиңлар, Униңға баш уруп сәҗдә қилайли, Пәрвәрдигар Яратқучимиз алдида тиз пүкәйли!

Venite, adoremus, et procidamus, et ploremus ante Dominum qui fecit nos:

7 Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз болсақ Униң яйлиғидики хәлиқ, Униң қоли бақидиған қойлармиз. Бүгүн, әгәр Униң авазини аңлисаңлар,

quia ipse est Dominus Deus noster, et nos populus pascuæ ejus, et oves manus ejus.

8 Әйни чағларда Мәрибаһда болғандәк, чөл-баявандики Массаһда болған күндәк, Жүригиңларни җаһил қилмаңлар!

Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra

9 Мана шу йәрдә ата-бовилириңлар Мени синиди, испатлиди һәм қилғинимни көрди.

sicut in irritatione, secundum diem tentationis in deserto, ubi tentaverunt me patres vestri: probaverunt me, et viderunt opera mea.

10 Мән қириқ жил шу дәвирдин бизар болуп: — «Булар көңлидә адашқан бир хәлиқтур, Мениң йоллиримни һеч билип йәтмигән» — дедим.

Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.

11 Шуңа Мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар һәргиз Мениң арамгаһимға кирмәйду» — дедим.

Et isti non cognoverunt vias meas: ut juravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.