Зәбур 95

1 Келиңлар, Пәрвәрдигарни яңритип күйләйли, Ниҗатлиғимиз болған Қорам Тешимизға тәнтәнә қилайли!

O COME, let us sing unto the LORD: let us make a joyful noise to the rock of our salvation.

2 Тәшәккүрләр билән униң алдиға келәйли, Униңға күйләр билән тәнтәнә қилайли!

Let us come before his presence with thanksgiving, let us make a joyful noise unto him with psalms.

3 Чүнки Пәрвәрдигар — бүйүк бир илаһтур, Пүткүл илаһлар үстидики бүйүк бир Падишадур.

For the LORD is a great God, and a great King above all gods.

4 Йәрниң тәглири Униң қолидидур, Тағларниң чоққилириму Униңкидур.

In his hand are the deep places of the earth; the heights of the mountains are his also.

5 Деңиз Униңки, У уни яратқан; Қуруқлуқни Униң қоллири шәкилләндүрди.

The sea is his, and he made it; and his hands formed the dry land.

6 Келиңлар, Униңға баш уруп сәҗдә қилайли, Пәрвәрдигар Яратқучимиз алдида тиз пүкәйли!

O come, let us worship and bow down; let us kneel before the LORD our Maker:

7 Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз болсақ Униң яйлиғидики хәлиқ, Униң қоли бақидиған қойлармиз. Бүгүн, әгәр Униң авазини аңлисаңлар,

For he is our God, and we are the people of his pasture, and the sheep of his hand. Today, Oh that ye would hear his voice!

8 Әйни чағларда Мәрибаһда болғандәк, чөл-баявандики Массаһда болған күндәк, Жүригиңларни җаһил қилмаңлар!

Harden not your heart, as at Meribah, as in the day of Massah in the wilderness:

9 Мана шу йәрдә ата-бовилириңлар Мени синиди, испатлиди һәм қилғинимни көрди.

When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.

10 Мән қириқ жил шу дәвирдин бизар болуп: — «Булар көңлидә адашқан бир хәлиқтур, Мениң йоллиримни һеч билип йәтмигән» — дедим.

Forty years long was I grieved with [that] generation, and said, It is a people that do err in their heart, and they have not known my ways:

11 Шуңа Мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар һәргиз Мениң арамгаһимға кирмәйду» — дедим.

Wherefore I sware in my wrath, that they should not enter into my rest.