Зәбур 95

1 Келиңлар, Пәрвәрдигарни яңритип күйләйли, Ниҗатлиғимиз болған Қорам Тешимизға тәнтәнә қилайли!

O come, let us sing to the LORD; Let us raise a voice of joy to the rock of our salvation!

2 Тәшәккүрләр билән униң алдиға келәйли, Униңға күйләр билән тәнтәнә қилайли!

Let us come into his presence with thanksgiving, And sing joyfully to him with psalms!

3 Чүнки Пәрвәрдигар — бүйүк бир илаһтур, Пүткүл илаһлар үстидики бүйүк бир Падишадур.

For Jehovah is a great God; Yea, a great king over all gods.

4 Йәрниң тәглири Униң қолидидур, Тағларниң чоққилириму Униңкидур.

In his hands are the depths of the earth; His also are the heights of the mountains.

5 Деңиз Униңки, У уни яратқан; Қуруқлуқни Униң қоллири шәкилләндүрди.

The sea is his, and he made it; The dry land also his hands formed.

6 Келиңлар, Униңға баш уруп сәҗдә қилайли, Пәрвәрдигар Яратқучимиз алдида тиз пүкәйли!

O come, let us worship and bow down! Let us kneel before the LORD, our maker!

7 Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз болсақ Униң яйлиғидики хәлиқ, Униң қоли бақидиған қойлармиз. Бүгүн, әгәр Униң авазини аңлисаңлар,

For he is our God, And we are the people of his pasture and the flock of his hand. O that ye would now hear his voice!

8 Әйни чағларда Мәрибаһда болғандәк, чөл-баявандики Массаһда болған күндәк, Жүригиңларни җаһил қилмаңлар!

“Harden not your hearts as at Meribah [[the strife]], As in the day of temptation [[Massah]] in the wilderness,

9 Мана шу йәрдә ата-бовилириңлар Мени синиди, испатлиди һәм қилғинимни көрди.

Where your fathers tempted me And tried me, although they had seen my works.

10 Мән қириқ жил шу дәвирдин бизар болуп: — «Булар көңлидә адашқан бир хәлиқтур, Мениң йоллиримни һеч билип йәтмигән» — дедим.

Forty years was I offended with that generation: And I said, 'They are a people of a perverse heart, And who have no regard to my ways.'

11 Шуңа Мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар һәргиз Мениң арамгаһимға кирмәйду» — дедим.

Therefore I sware, in my wrath, That they should not enter into my rest.”