Зәбур 95

1 Келиңлар, Пәрвәрдигарни яңритип күйләйли, Ниҗатлиғимиз болған Қорам Тешимизға тәнтәнә қилайли!

Come, let us sing aloud to Jehovah, let us shout for joy to the rock of our salvation;

2 Тәшәккүрләр билән униң алдиға келәйли, Униңға күйләр билән тәнтәнә қилайли!

Let us come before his face with thanksgiving; let us shout aloud unto him with psalms.

3 Чүнки Пәрвәрдигар — бүйүк бир илаһтур, Пүткүл илаһлар үстидики бүйүк бир Падишадур.

For Jehovah is a great God, and a great king above all gods.

4 Йәрниң тәглири Униң қолидидур, Тағларниң чоққилириму Униңкидур.

In his hand are the deep places of the earth; the heights of the mountains are his also:

5 Деңиз Униңки, У уни яратқан; Қуруқлуқни Униң қоллири шәкилләндүрди.

The sea is his, and he made it, and his hands formed the dry [land].

6 Келиңлар, Униңға баш уруп сәҗдә қилайли, Пәрвәрдигар Яратқучимиз алдида тиз пүкәйли!

Come, let us worship and bow down; let us kneel before Jehovah our Maker.

7 Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз болсақ Униң яйлиғидики хәлиқ, Униң қоли бақидиған қойлармиз. Бүгүн, әгәр Униң авазини аңлисаңлар,

For he is our God; and we are the people of his pasture and the sheep of his hand. To-day if ye hear his voice,

8 Әйни чағларда Мәрибаһда болғандәк, чөл-баявандики Массаһда болған күндәк, Жүригиңларни җаһил қилмаңлар!

Harden not your heart, as at Meribah, as [in] the day of Massah, in the wilderness;

9 Мана шу йәрдә ата-бовилириңлар Мени синиди, испатлиди һәм қилғинимни көрди.

When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.

10 Мән қириқ жил шу дәвирдин бизар болуп: — «Булар көңлидә адашқан бир хәлиқтур, Мениң йоллиримни һеч билип йәтмигән» — дедим.

Forty years was I grieved with the generation, and said, It is a people that do err in their heart, and they have not known my ways;

11 Шуңа Мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар һәргиз Мениң арамгаһимға кирмәйду» — дедим.

So that I swore in mine anger, that they should not enter into my rest.