Зәбур 95

1 Келиңлар, Пәрвәрдигарни яңритип күйләйли, Ниҗатлиғимиз болған Қорам Тешимизға тәнтәнә қилайли!

Come, let us sing for joy to the LORD; let us shout to the Rock of our salvation!

2 Тәшәккүрләр билән униң алдиға келәйли, Униңға күйләр билән тәнтәнә қилайли!

Let us enter His presence with thanksgiving; let us make a joyful noise to Him in song.

3 Чүнки Пәрвәрдигар — бүйүк бир илаһтур, Пүткүл илаһлар үстидики бүйүк бир Падишадур.

For the LORD is a great God, a great King above all gods.

4 Йәрниң тәглири Униң қолидидур, Тағларниң чоққилириму Униңкидур.

In His hand are the depths of the earth, and the mountain peaks belong to Him.

5 Деңиз Униңки, У уни яратқан; Қуруқлуқни Униң қоллири шәкилләндүрди.

The sea is His, for He made it, and His hands formed the dry land.

6 Келиңлар, Униңға баш уруп сәҗдә қилайли, Пәрвәрдигар Яратқучимиз алдида тиз пүкәйли!

O come, let us worship and bow down; let us kneel before the LORD our Maker.

7 Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз болсақ Униң яйлиғидики хәлиқ, Униң қоли бақидиған қойлармиз. Бүгүн, әгәр Униң авазини аңлисаңлар,

For He is our God, and we are the people of His pasture, the sheep under His care. Today, if you hear His voice,

8 Әйни чағларда Мәрибаһда болғандәк, чөл-баявандики Массаһда болған күндәк, Жүригиңларни җаһил қилмаңлар!

do not harden your hearts as you did at Meribah, in the day at Massah in the wilderness,

9 Мана шу йәрдә ата-бовилириңлар Мени синиди, испатлиди һәм қилғинимни көрди.

where your fathers tested and tried Me, though they had seen My work.

10 Мән қириқ жил шу дәвирдин бизар болуп: — «Булар көңлидә адашқан бир хәлиқтур, Мениң йоллиримни һеч билип йәтмигән» — дедим.

For forty years I was angry with that generation, and I said, “They are a people whose hearts go astray, and they have not known My ways.”

11 Шуңа Мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар һәргиз Мениң арамгаһимға кирмәйду» — дедим.

So I swore on oath in My anger, “They shall never enter My rest.”