Зәбур 95

1 Келиңлар, Пәрвәрдигарни яңритип күйләйли, Ниҗатлиғимиз болған Қорам Тешимизға тәнтәнә қилайли!

Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!

2 Тәшәккүрләр билән униң алдиға келәйли, Униңға күйләр билән тәнтәнә қилайли!

Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!

3 Чүнки Пәрвәрдигар — бүйүк бир илаһтур, Пүткүл илаһлар үстидики бүйүк бир Падишадур.

Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.

4 Йәрниң тәглири Униң қолидидур, Тағларниң чоққилириму Униңкидур.

U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.

5 Деңиз Униңки, У уни яратқан; Қуруқлуқни Униң қоллири шәкилләндүрди.

Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.

6 Келиңлар, Униңға баш уруп сәҗдә қилайли, Пәрвәрдигар Яратқучимиз алдида тиз пүкәйли!

Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!

7 Чүнки У бизниң Худайимиздур, Биз болсақ Униң яйлиғидики хәлиқ, Униң қоли бақидиған қойлармиз. Бүгүн, әгәр Униң авазини аңлисаңлар,

Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:

8 Әйни чағларда Мәрибаһда болғандәк, чөл-баявандики Массаһда болған күндәк, Жүригиңларни җаһил қилмаңлар!

“Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji

9 Мана шу йәрдә ата-бовилириңлар Мени синиди, испатлиди һәм қилғинимни көрди.

gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.

10 Мән қириқ жил шу дәвирдин бизар болуп: — «Булар көңлидә адашқан бир хәлиқтур, Мениң йоллиримни һеч билип йәтмигән» — дедим.

Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'

11 Шуңа Мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар һәргиз Мениң арамгаһимға кирмәйду» — дедим.

Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'”