Зәбур 94
1 И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
Yahvé, tú, Dios a quien pertenece la venganza, tú, Dios, a quien pertenece la venganza, resplandece.
2 Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
Levántate, juez de la tierra. Devuelve a los orgullosos lo que se merecen.
3 Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
Yahvé, hasta cuándo los malvados, ¿hasta cuándo triunfarán los malvados?
4 Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
Derraman palabras arrogantes. Todos los malhechores se jactan.
5 Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
Rompen a tu pueblo en pedazos, Yahvé, y aflige tu herencia.
6 Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
Matan a la viuda y al extranjero, y asesinar a los huérfanos.
7 «Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
Dicen: “Yah no verá, ni el Dios de Jacob considerará”.
8 Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
Considera, tú, insensato del pueblo; tontos, ¿cuándo seréis sabios?
9 Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
El que implantó el oído, ¿no oirá? El que formó el ojo, ¿no verá?
10 Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
El que disciplina a las naciones, ¿no castigará? El que enseña al hombre sabe.
11 Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
Yahvé conoce los pensamientos del hombre, que son inútiles.
12 Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
Bendito es el hombre al que disciplinas, Yah, y enseñar con tu ley,
13 Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
para que le des descanso en los días de adversidad, hasta que la fosa sea cavada para los malvados.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
Porque Yahvé no rechazará a su pueblo, ni abandonará su herencia.
15 Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
Porque el juicio volverá a la justicia. Todos los rectos de corazón la seguirán.
16 Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
¿Quién se levantará por mí contra los malvados? ¿Quién me defenderá de los malhechores?
17 Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
A menos que Yahvé haya sido mi ayuda, mi alma habría vivido pronto en el silencio.
18 Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
Cuando dije: “¡Me resbala el pie!” Tu amorosa bondad, Yahvé, me sostuvo.
19 Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
En la multitud de mis pensamientos dentro de mí, tus consuelos deleitan mi alma.
20 Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
El trono de la maldad tendrá comunión con vosotros, que provoca el malestar por el estatuto?
21 Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
Se reúnen contra el alma del justo, y condenar la sangre inocente.
22 Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
Pero Yahvé ha sido mi alta torre, mi Dios, la roca de mi refugio.
23 У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
Ha hecho recaer sobre ellos su propia iniquidad, y los cortará en su propia maldad. Yahvé, nuestro Dios, los cortará.
