Зәбур 94
1 И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
Ó Deus das vinganças, SENHOR Deus das vinganças, mostra-te com teu brilho!
2 Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
Exalta-te, ó Juiz da terra! Retribui com punição aos arrogantes.
3 Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
Até quando os perversos, SENHOR, até quando os perversos se alegrarão?
4 Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
Eles falam [demais], e dizem palavras soberbas; todos os que praticam a maldade se orgulham.
5 Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
Eles despedaçam ao teu povo, SENHOR, e humilham a tua herança.
6 Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
Eles matam a viúva e o estrangeiro, e tiram a vida dos órfãos.
7 «Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
E dizem: O SENHOR não vê [isso], e o Deus de Jacó não está prestando atenção.
8 Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
Entendei, ó tolos dentre o povo; e vós [que sois] loucos, quando sereis sábios?
9 Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
Por acaso aquele que criou os ouvidos não ouviria? Aquele que formou os olhos não veria?
10 Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
Aquele que disciplina as nações não castigaria? É ele o que ensina o conhecimento ao homem.
11 Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
O SENHOR conhece os pensamentos do homem, que são inúteis.
12 Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
Bem-aventurado é o homem a quem tu disciplinas, SENHOR, e em tua Lei o ensinas;
13 Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
Para tu lhe dares descanso dos dias de aflição, até que seja cavada a cova para o perverso.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
Pois o SENHOR não abandonará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
15 Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
Porque o juízo restaurará a justiça, e todos os corretos de coração o seguirão.
16 Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
Quem se levantará em meu favor contra os malfeitores? Quem se porá em meu favor contra os praticantes de perversidade?
17 Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
Se o SENHOR não tivesse sido meu socorro, minha alma logo teria vindo a morar no silêncio [da morte].
18 Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
Quando eu dizia: Meu pé está escorregando; Tua bondade, ó SENHOR, me sustentava.
19 Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
Quando minhas preocupações se multiplicavam dentro de mim, teus consolos confortaram a minha alma.
20 Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
Por acaso teria comunhão contigo o trono da maldade, que faz leis opressivas?
21 Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
Muitos se juntam contra a alma do justo, e condenam o sangue inocente.
22 Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
Mas o SENHOR é meu alto retiro, e meu Deus a rocha de meu refúgio.
23 У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
E ele fará voltar sobre eles suas próprias perversidades, e por suas maldades ele os destruirá; o SENHOR nosso Deus os destruirá.
