< Зәбур 94 >
1 И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
psalmus David quarta sabbati Deus ultionum Dominus Deus ultionum libere egit
2 Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
exaltare qui iudicas terram redde retributionem superbis
3 Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
usquequo peccatores Domine usquequo peccatores gloriabuntur
4 Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
effabuntur et loquentur iniquitatem loquentur omnes qui operantur iniustitiam
5 Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
populum tuum Domine humiliaverunt et hereditatem tuam vexaverunt
6 Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
viduam et advenam interfecerunt et pupillos occiderunt
7 «Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
et dixerunt non videbit Dominus nec intelleget Deus Iacob
8 Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
intellegite qui insipientes estis in populo et stulti aliquando sapite
9 Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
qui plantavit aurem non audiet aut qui finxit oculum non considerat
10 Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
qui corripit gentes non arguet qui docet hominem scientiam
11 Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
Dominus scit cogitationes hominum quoniam vanae sunt
12 Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
beatus homo quem tu erudieris Domine et de lege tua docueris eum
13 Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
ut mitiges ei a diebus malis donec fodiatur peccatori fovea
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet
15 Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
quoadusque iustitia convertatur in iudicium et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde diapsalma
16 Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
quis consurget mihi adversus malignantes aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem
17 Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
nisi quia Dominus adiuvit me paulo minus habitavit in inferno anima mea ()
18 Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
si dicebam motus est pes meus misericordia tua Domine adiuvabat me
19 Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo consolationes tuae laetificaverunt animam meam
20 Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
numquid aderit tibi sedis iniquitatis qui fingis dolorem in praecepto
21 Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
captabunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnabunt
22 Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
et factus est Dominus mihi in refugium et Deus meus in adiutorem spei meae
23 У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos disperdet illos Dominus Deus noster